เที่ยวบ้านย่านเก่า ณ สงขลา
ใครๆก็บอกว่าฉันเป็นคนที่เดินทางเยอะ ไปนู่นมานี่บ่อย แต่ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ฉันมาหาดใหญ่และสงขลา
ฉันมาในฐานะผู้มาราชการ แต่คิดว่ามีเวลาที่เหลือในวันเดินทางและหลังการประชุมที่สามารถออกแบบการท่องเที่ยวเองได้ แม้จะต้องจ่ายเพิ่มหรือเดินทางคนเดียวก็ช่างเหอะ แล้วทริป Lonely Planet@the half day ก็เริ่มขึ้น
ก่อนเดินทางฉันยุ่งๆกับอะไรหลายอย่าง ไม่มีเวลาดูทริป...ฉันใช้เวลาระหว่างการรอเครื่องในการค้นข้อมูล สิ่งแรกที่ฉันใช้ Google ค้น คือ รถตู้หาดใหญ่สงขลา และแผนที่เมืองจึงเป็นสิ่งแรกที่ฉันหยิบมาจากสนามบิน
เมื่อฉันเชคอินเข้าที่พักเมื่อเวลาบ่ายโมงครึ่งเรียบร้อย ก่อนจะมืดมีเวลาเหลืออีกตั้ง 3-4 ชม. ฉันจะรออะไรหล่ะ…ไปชมเมืองเก่า ที่ถนนนางงาม สงขลากัน
มอไซด์รับจ้างพาฉันมาส่งขึ้นรถที่คิวรถตู้ ฉันขอนั่งหน้าอ้างสิทธิ์นักท่องเที่ยว ซึ่งหนุ่มคนขับมาดเข้มใจดีก็อนุญาต พร้อมให้คำแนะนำในการท่องเที่ยว ที่สำคัญควักแผนที่สงขลาให้ฉัน พร้อมออกตัวว่ามันอาจจะไม่ใช่ฉบับใหม่ล่าสุด...ฉันเลยบอกว่าของฉันมีแล้ว หยิบมาจากสนามบิน...มันก็เป็นที่มาของคำขอบคุณและการแสดงน้ำใจของคนแปลกหน้า
รถตู้จอดให้ฉันเดินลัดตรอกลงไป ที่ย่านเมืองเก่านี่ ฉันว่าควรจะมีเวลาเดินชิล และชิมอย่างน้อยประมาณ 2-3 ชม. บอกหรือยังคะว่าฉันชอบใช้เวลาฟุ่มเฟือย เผื่อเวลานั่งพัก เผื่อเวลาถ่ายรูป และพักท้องสำหรับการบริโภค
ย่านเมืองเก่านี้ บางทีก็เรียกถนนนางงาม มี Story นะค้นจากเว็บดู บางทีก็เรียกว่า Street Art ถ่ายรูปเล่นๆ มา เดินเพลินๆ ดูภาพวาดฝาผนังที่เล่าเรื่องความเป็นอยู่ของคนสงขลาในอดีต ไม่เบื่อนะ เล็งร้านกาแฟไว้ 2-3 ร้าน ร้านอาหารที่อยากกิน คือ ร้านขายซุปหางวัว แต่อด!!! ก็ร้านเค้าขายตอนเช้าถึงเที่ยง แต่คิวฉันว่างมักจะเป็นบ่ายทุกที
แว๊บผ่านร้านก๋วยเตี๋ยว ก็อดจะเอาตัวไปแทรกลงที่โต๊ะว่างในร้านไม่ได้ เอาเส้นเล็กชามนึง...อาอึ้มเสริฟมาเป็นก๋วยเตี๋ยวแห้งชามนึง ทำเอาฉันเงยหน้ามอง ไมได้สั่งแห้งค่ะ แล้วอึ้มก็เสริฟน้ำซุปมาอีกชาม ถ้าฉันจะกินน้ำฉันก็เทน้ำซุปลงไป...ว่างั้น แถมมีน้ำส้มที่ทำจากน้ำข้าวหมากด้วย...สรุปจบชามนี้ด้วยความอร่อย...ที่นี่นะ ร้านก๋วยเตี๋ยวโกแบน สำหรับกาแฟที่เล็งไว้เลยต้องยกยอดไว้ก่อน
เดินเล่นไปริมน้ำ เห็นวิถีชีวิตของชาวเล เรือหาปลาจอดอยู่มาก...น่าตื่นตาตื่นใจ...ก็บ้านฉันเป็นโคกนี่นะ ภาพแบบนี้หายาก
ทุกระยะของย่านเมืองเก่าจะมีแผนที่ให้...ฉันกำลังอยากจะไปพิพิธภัณฑ์ผ้า หันหน้าเข้าแผนที่ก็ชักงง อันไหนซ้าย อันไหนขวา ขวาของแผนที่ หรือขวาของฉัน จนกระทั่งรถรางชมเมืองผ่านมา ฉันตั้งใจจะถามทาง...แต่พอน้องๆรถราง (น้องบูท กับน้องมะนาว) ชวนฉันไปนั่งชมเมืองกับกลุ่มนักศึกษาที่จองคิวไว้ ฉันก็กระโดดขึ้นไปนั่งรับลมเย็นๆ ชมเมืองสงขลา ไปกลับก็เกือบ 10 กม. พร้อมรับความรู้ด้านประวัติศาสตร์จนหมดรอบ
...การดูแลนักท่องเที่ยวของน้องๆ ทำเอาฉันประทับใจมากมาย ในฐานะที่ฉันทำงานบริการ...คุณสมบัติด้านบริการของบุคคล (Service Mind) ช่วยสร้างมูลค่าเพิ่มและความประทับใจต่อทรัพยากรที่มีอยู่...จนฉันได้บอกน้องบูทว่า ถ้าพี่มีบริษัทเป็นของตัวเองพี่จะไปขอเอาเรามาทำงานด้วย
จะไม่ให้พูดอย่างนั้นได้อย่างไร...น้องวิ่งมาตามฉันที่บ้านนครในเพราะได้รับปากกับฉันไว้แล้วว่าเดี๋ยวไปนั่งรถทัวร์เมืองพร้อมน้องๆนศ. น้องเป็นตากล้องให้ฉันเพราะบอกว่า สักรูปเหอะพี่ พี่คงไม่ได้มาบ่อยๆ...หรือแม้แต่จูงฉันไปส่งคิวรถตู้พร้อมตะโกนฝากให้รู้ว่าฉันจะไปหาดใหญ่...นับเป็นบริการเหนือความคาดหมาย...ส่วนน้องมะนาวก็มีความตั้งใจในการให้สารสนเทศในฐานะไกด์...มันทำให้พี่รู้ว่าทำไมพญานาคถึงมาโผล่ริมทะเล...แถวบ้านพี่เค้าพญานาคจะโผล่ริมแม่น้ำโขงนะ
แนะนำเลย ย่านเมืองเก่านี่นั่งรถรางเล่นสักรอบ...แล้วถึงลงเดินตามอัธยาศัย
(น้องบูท หนุ่มรถราง..คนที่เล่าบอกอ่ะนะ...)
ฉันกลับมาหาดใหญ่พร้อมทำหน้าที่ผู้เข้าร่วมประชุม...หุหุ มีคิวโผล่บนเวทีบรรยายสั้นๆแบบไม่รุเนื้อรุตัว ดังนั้นเมื่อเสร็จสิ้นการประชุม ฉันมีเวลาฉันก็กลับไปเยือนย่านเมืองเก่าอีกครั้ง ไปเป็นแล้วนี่
...ฉันยังอดคิดถึงน้องสองคนของรถรางชมเมืองไม่ได้...ฉันโทรศัพท์หาเพื่อชวนกินกาแฟและอยากขอบคุณ...น่าเสียดายที่น้องอยู่ในเวลาการปฏิบัติงาน...ร้านอาหาร ร้านกาแฟหลายร้านที่อยู่ติดทะเล...ได้บรรยากาศไปอีกแบบ
บอกแล้ววันแรกฉันเล็งร้านกาแฟไว้...มีหลายร้านที่ถูกตา แต่ฉันมีกระเพาะเดียว วันนี้ฉันเคลียร์ท้องมาอย่างดี ฉันเลือกร้านกาแฟ "อ่อง เฮียบ ฮวด" ที่อยู่แถวๆถนนเส้นกลาง ตกแต่งร้านด้วยของเก่า มาเมืองเก่าดูของเก่าแกล้มกาแฟไป
ฉันเลือกกินข้าวมื้อบ่ายโดยให้เจ้าของร้านทำเมนูที่ตัวเองคิดว่าทำอร่อยสุดให้ฉันกิน พี่เค้าเลือกทำทะเลผัดพริกแกงราดข้าว พร้อมบอกว่าจริงๆก็ทำอร่อยทุกเมนูนะ 555+ เชื่อค่ะ ....ก็ลูกค้าอินดี้สั่งนี่นะ ระหว่างรอข้าวฉันก็เพลินกับการดูสถาปัตยกรรมของบ้านเรือน และการโพสต์ถ่ายภาพของนักท่องเที่ยว...(เผื่อฉันจะเลียนแบบท่าโพสต์แบบชิคๆได้บ้าง)
โรงสีแดง (หับ โห้หิ้น) แลนด์มาร์คที่สำคัญของย่านเมืองเก่า ใครมาต้องให้ถึง...นี่ก็เป็นสาเหตุนึงที่ฉันกลับมาย่านเมืองเก่าอีกรอบ วันแรกฉันยังไม่มีรูปกับที่นี่ โรงสีแดงเป็นตัวอย่างที่ดีในการพัฒนาแหล่งเรียนรู้ข้อมูลท้องถิ่น (Local Information) ความยั่งยืนคงต้องเกิดจากความร่วมมือร่วมใจของทุกภาคส่วน
จุดนี้เป็นจุดปล่อยรถรางค่ะ สนใจใช้บริการไม่มีค่าใช้จ่าย นักท่องเที่ยวรอขึ้นรถรางได้จากตรงนี้ มีรอบการให้บริการ หากมาเป็นหมู่คณะให้ติดต่อล่วงหน้า พื้นที่ส่วนหนึ่งแบ่งจัดเป็นอุทยานการเรียนรู้นครสงขลาร่วมกับ TK Park
สิ่งหนึ่งที่สะท้อนความเป็นสังคมรักการอ่าน ที่สงขลานี่มีอุทยานการเรียนรู้ถึง 3 แห่ง ได้แก่ ที่โรงสีแดงแห่งนี้ หาดใหญ่ และบ้านพรุ ด้านหลังของโรงสีเป็นท่าน้ำที่มีโลเคชั่นสวยๆสำหรัถ่ายภาพ...น่าเสียดายอีกแหล่ะที่ฉันไม่ได้เอากล้องใหญ่มา...ฉันว่าเวลาพระอาทิตย์ลับฟ้า...น่าจะได้ภาพที่สวย ค่าเข้าใช้บริการสำหรับผู้ที่ไม่เป็นสมาชิก 10 บาท (เป็นราคาที่สบายใจที่จะจ่ายมากมาย)
ก่อน 6 โมงเย็นเล็กน้อยคงเป็นเวลาที่ฉันต้องกลับแล้ว ไม่ใช่ถิ่นตัวเอง แค่นี้คนเค้าก็ว่าบ้าดีเดือดแล้ว เผอิญฉันเที่ยวคนเดียวเป็นและเพื่อนร่วมประชุมส่วนใหญ่ถูกจริตกับการช้อป จึงเกิด Lonely Planet ด้วยประการละฉะนี้
รถตู้กลับหาดใหญ่จะหมดเวลา 19.30 น. ฉันเรียกมอไซด์รับจ้างให้ไปส่งท่ารถตู้ จริงๆ เดินเล่นไปก็ถึง...แต่ด้วยสังขารหนอ ฉันขอแบบสบายๆ แล้วกัน
มอไซด์ใจดีอีกแล้วพอฉันหลุดปากว่า ตึกสวย เท่านั้น จอดกึ๊ก...ถ่ายรูปไว้ ไม่ได้มาบ่อยหรอก...แถมด้วยการวนรถมอไซด์ให้ฉันดูและจอดให้ถ่ายรูปกับภาพวาดโดยไม่คิดเงินเพิ่ม...ภายหลังที่สัมภาษณ์ฉันแล้วพบว่า บางภาพฉันเดินไปไม่ถึงแต่ได้ดูเพราะนั่งรถรางผ่าน...พี่มอไซด์เค้าบอกว่า...ไม่ถ่ายจะเสียดาย
พี่มอไซด์เสนอให้ฉันไปถ่ายรูปกับนางเงือกที่หาดสมิหรา...เรื่องค่ารถไม่ต้องกังวล...ฉันขอสละสิทธิ์การไปหาดสมิหรา...ด้วยกลัวว่าจะปรากฏภาพพะยูน (ฉัน) ถ่ายรูปคู่กับนางเงือก ฮร่าๆๆๆๆๆ
เผอิญฉันได้สัมผัสบรรยากาศจากการนั่งรถรางชมเมืองที่พานั่งรถเลียบหาดแล้ว จึงได้สัมผัสสนสองทะเล หาดสมิหรา แม้ว่าจะไม่ได้ภาพนางเงือกมาครอบครองก็ตามแต่
"สงขลา...ต้องมาอีก"....เป็นบทส่งท้าย
รถตู้จากสงขลาออกจากท่าเวลา 18.30 น. พาฉันมาถึงตลาดกิมหยงประมาณ 19.00 น. ฉันขึ้นไปล้างหน้าล้างตา เก็บของ...แล้วเตรียมตัวไปท่องหาดใหญ่...คืนนี้น้องที่มาประชุมด้วยกันชวนฉันไปกินนมชิลชิล กว่าจะออกจากโรงแรมได้ก็เป็นเวลา 19.30 น.
ขอบคุณคนดีๆ ที่ฉันได้พบ มันทำให้ Lonely Planet ครั้งนี่เป็นที่ประทับใจ
-------------------------------------------------------------------------------
Foot note
รถรางชมเมือง : FB ค้นว่า รถรางชมเมือง เล่าเรื่องสงขลา Singora Tram Tour
รถตู้ : ค่ารถ 30 บาท/ ถ้าขึ้นจาก 5 แยกเกาะยอ มาด้วยรถสองแถว (สทิงพระ) ค่ารถ 10 บาท
วินมอไซด์ : ประมาณ 20 บาท
ค่าใช้จ่ายย่านเมืองเก่า 2 รอบ=429 บาท (5 ชม.)
-ค่ามอไซด์จากโรงแรมหาดใหญ่มาคิวรถตู้ 30
-ค่ารถตู้ สายใหม่ไปกลับหาดใหญ่-สงขลา 60 /สายเก่า 29 บาท/ค่ารถสองแถวสทิงพระ 10 บาท (ขึ้นจาก 5 แยกเกาะยอ)
-ค่ารถมอไซด์จากท่ารถตู้ส่งย่านโรงสีแดง 2 เที่ยว 70 บาท (ขาไปคนขับเรียก 30 บาท...พร้อมบอก ไกลนะ อิอิ)
-ค่าก๋วยเตี๋ยว+น้ำบ้วยเย็น 70 บาท/-ค่ากาแฟ 45/อาหารตามสั่ง+โค้กพี่บิ๊ก 65 บาท
-ค่าเข้าใช้บริการ TK park 10 (แอร์เย๊นนนนนน)
-ค่ารถมอไซด์ขากลับจากสงขลาไป รร. (ลืมลงที่ตลาดกิมหยง 555) 40 บาท
ความเห็น (5)
สวัสดีครับครู มาสงขลา ไกล้กับบ้านลุง วอแล้ว อาจารย์ขจิตก็อยู่ ม.ทักษิณ
โอกาสหน้าจะมาทัวร์ ก็แจ้งมาล่วงหน้า จะพาทัวร์ ทะเลสาบสงขลา
มาชมเมืองสงขลากับคุณครูจ้ะ
ขอบคุณที่นำชมจ้ะ
- ขอบคุณคำเชิญชวนของท่านผู้เฒ่าวอญ่านะคะ นำใจไมตรีของชาว G2K ไม่จางหายค่ะ
- งานที่เร่งรีบมากค่ะ ไม่ได้ทำสารสนเทศใดๆ เลย
- แต่คุ้มที่ได้ไป หากมีโอกาสจะไปคารวะนะคะ..งรวมทั้งอาจารย์ขจิตด้วย
- ขอบคุณกำลังใจจากการแวะมาให้กำลังใจของคุณมะเดื่อนะคะ
- เป็นการไปหาดใหญ่ สงขลาครั้งแรก
- เขียนบันทึกไว้จดจำ...และอาจเป็นประโยชน์ต่อผู้สนใจบ้างค่ะ
เสียดายไม่ทราบว่าพี่มา
น้องย้ายมาทำงานที่สงขลา
อดเจอเลย