"หนานเฉาเหว่ย....เหมย....หนานเฝยเฉ่า"


จากข้อมูลของ"ต้นเหมย"สืบเสาะค้นหาจนได้รู้จักว่าคือ"ต้นหนานเฉาเหว่ย-หนานเฝยเฉ่า"พืชสมุนไพรดี ดี ที่มีแหล่งกำเนิดจากประเทศจีน....ขอบคุณ"รองฯสมชาย"และ"พี่ดอกไม้"ที่นำพาตัวผมไปเรียนรู้ประสบการณ์ชีวิตดี ดี มา ณ ที่นี้ด้วยนะคร้าบ!!!!

-เปิดสมุด"อนุรักษ์ผักพื้นบ้าน"ขึ้นมาบันทึกเรื่องราวของผักแปลกตากันอีกสักหนึ่งชนิดก็แล้วกันนะครับ....ถือเป็นโอกาสดีและเพิ่มประสบการณ์ชีวิตให้กับตัวผมในทุก ๆ ครั้งที่ได้ออกพื้นที่เพื่อปฏิบัติงานตามภารกิจที่ได้รับมอบหมาย...นอกจากงานที่ได้ปฏิบัติจะสำเร็จลุล่วงเป็นไปตามวัตถุประสงค์ที่ตั้งเอาไว้ในแต่ละครั้งแล้ว สิ่งหนึ่งที่ตัวผมเองมักจะปฏิบัติอยู่เป็นประจำก็คือการ"เก็บเกี่ยวประสบการณ์ชีวิต"และ"เพิ่มเติมความสุข"ในระหว่างทางครับ...คงจะเป็นดังคำกล่าวของ Roy M.Goodman ที่บอกเอาไว้ว่า"Remember that happiness is a way of travel-not a destination" "โปรดจำไว้ว่า ความสุขของการเดินทางเกิดขึ้นระหว่างทางที่ไป ไม่ใช่จุดหมายปลายทาง".......

"หนานเฉาเหว่ย"เป็นชื่อของพืชผักชนิดหนึ่งที่ตัวผมเองเพิ่งได้ทำความรู้จัก...เอาเป็นว่าตามผมไปดูกันดีกว่าครับว่า"หนานเฉาเหว่ย..เหมย...หนานเฝยเฉ่า"จะมีหน้าตาเป็นอย่างไร???


1.ต้นไม้ทรงพุ่มดูลักษณะภายนอกแล้วก็เป็นต้นธรรมดา ไม่มีอะไรแปลกตามากนัก...หากแต่เราไม่เข้าไปถามว่า"ต้นนี้คือต้นอะไร??"เราก็จะปล่อยผ่านเลยไป...แต่วันนี้ตัวผมเองได้ถาม"รองฯสมชาย"เมื่อวันที่ไปเยี่ยมชมกิจกรรมการเกษตรซึ่งผมได้บันทึกไว้ก่อนหน้านี้ ที่นี่ครับ Farmer Field School กับ สมชาย ไร่สุข.... และ"รองฯสมชาย"ได้บอกกับผมว่า"จำไม่ได้ว่าต้นนี้ชื่อว่าอะไร?" แต่กินได้ รสชาติออกขม ๆ ได้ต้นพันธุ์มาจากบ้านลานไผ่ ซึ่งเป็นอีกหมู่บ้านหนึ่งน่ะครับ..เรื่องราวน่าสนใจแบบนี้ล่ะ..ที่ผมชื่นชอบนัก 5555 และการตามหาชื่อของ"ต้นไม้ปริศนา"ต้นนี้ก็เริ่มขึ้นครับ...


2.ถือเป็นความโชคดีของผมที่รู้จักกับ"พี่ดอกไม้"ชาวบ้าน"ลานไผ่"ซึ่งเป็นบ้านที่"รองฯสมชาย"ได้บอกกับผมว่าได้ต้นปริศนานี้มาจากที่นี่...ดังนั้นผมจึงโทรไปถาม"พี่ดอกไม้"ว่า"ต้นไม้ที่ผมกำลังเจออยู่นี้คือต้นอะไร พร้อมๆ กับส่งภาพไปให้"พี่ดอกไม้"ได้ดูเป็นข้อมูลประกอบการหาคำตอบ...และคำตอบที่"พี่ดอกไม้"บอกมาก็คือต้นนี้ปริศนานี้เรียกว่า"ต้นเหมย"กินเป็นผักจิ้มน้ำพริก/ลาบ รสชาติขม ๆ เป็นสมุนไพร รักษาโรคความดันโลหิตสูง/เบาหวาน/แก้ปวดเมื่อย"ได้ข้อมูลมาแบบนี้ก็เจ๋งเลยล่ะครับ....เอาเป็นว่าไหน ๆ ก็ได้ข้อมูลเบื้องต้นมาแล้ว ดังนั้นผมจึงขอแบ่งต้นพันธุ์กลับมา เพื่อจะนำมาปลูกไว้ที่บ้านไร่ของผมบ้าง ก็คงจะดีไม่น้อย...55555


3.หลังจากได้ข้อมูลคร่าว ๆ มาแล้ว ตัวผมจึงกลับมาสืบค้นข้อมูลเกี่ยวกับ"ต้นเหมย"จาก Internet แต่ก็ไม่มีข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ"ต้นเหมย"ที่ผมหาเลยครับ....เริ่มชักสนุกกับการค้นหาข้อมูลเรื่องนี้แล้วล่ะครับ...โทรหา"พี่ดอกไม้"อีกครั้งหนึ่งว่า"มีชื่อเรียกอื่น ๆ "อีกหรือไม่"ได้คำตอบว่า"ไม่มี" แต่ได้ข้อมูลเพิ่มเติมว่าได้ต้นพันธุ์นี้มาจาก"จังหวัหนองบัวลำภู"โน่นน่ะครับ...ได้ข้อมูลมาแบบนี้จึงเริ่มค้นหาต่อ จนกระทั่งค้นหาไปเรื่อย ๆ จึงพบเข้ากับข้อมูลนี้ครับ "หนานเฉาเหว่ย" ลองอ่านข้อมูลดูก็เห็นว่าเป็นลักษณะเดียวกันครับ...สืบค้นข้อมูลในหลาย ๆ แห่งรวม ๆแล้วทำให้ผมมั่นใจได้ว่า"ต้นเหมย"ที่ผมได้รู้จักอยู่นี้่ก็คือ"ต้นหนานเฉาเหว่ยหรือหนายเฝยเฉ่า"นั่นเองครับ....เป็นพืชสมุนไพรที่มีแหล่งกำเนิดในประเทศจีน เข้ามาในประเทศไทยนานแล้ว จะมีปลูกในสวนสมุนไพร และบ้านผู้ที่รู้จักสรรพคุณเท่านั้น..มาจากประเทศจีนนี่เอง...ทำให้ชื่อที่เรียกผิดเพี้ยนไปเป็น"ต้นเหมย"5555555


4.และวันเดียวกันนั้น..."รองฯสมชาย"ก็ได้บอกให้ผมได้นำ"ยอดหนานเฉาเหว่ย"มาจิ้มกับน้ำพริก...ผมมักจะชื่นชอบการ"ลิ้มลอง"ผักแปลกๆเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ดังนั้นจึงลองลิ้มรสดู ปรากฎว่า"มีรสชาติขม พอกินไปสักพักก็จะมีความหวานติดปลายลิ้น"กินกับน้ำพริกปลาย่าง เข้ากันมาก ๆครับ...แถมมีข้อมูลสรรพคุณทางสมุนไพร ดี ดี แบบนี้ก็เจ๋งมาก ๆ เลยล่ะคร้าบ!!!!!!


5.และนี่ก็คือ"กิ่งพันธุ์หนานเฉาเหว่ย"ที่ผมนำเอาปักชำไว้ที่บ้านไร่ของผมครับ...การขายพันธุ์แบบนี้"รองฯสมชาย"บอกกับผมไว้ครับ...แต่เท่าที่ผมสังเกตดู"ต้นหนานเฉาเหว่ย"ก็น่าจะปลูกไม่ยาก...เอาเป็นว่ารอลุ้นกันต่อไปก็แล้วกันนะครับว่า"ต้นหนานเฉาเหว่ย"จะรอดตายหรือเปล่า 55555

สำหรับวันนี้....ขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่าน"ประสบการณ์ชีวิตใหม่ ๆ"ของผมในบันทึกนี้.....อ้อ...ผมตั้งใจเอาไว้ว่าหาก"ต้นหนานเฉาเหว่ยแตกกิ่งก้านใบให้ได้ลิ้มลองกันแล้ว จะเขียนชื่อติดที่ต้นไว้ด้วยล่ะครับ โดยจะเขียนชื่อต้นนี้ว่า"ต้นหนานเฉาเหว่ย...เหมย...หนานเฝยเฉ่า"เพื่อจะได้รำลึกถึงที่มา..ของผักพื้นบ้านชนิดนี้คร้าบ!!!!!

สวัสดีครับ

เพชรน้ำหนึ่ง

01/07/2559

ปล.ขอขอบคุณข้อมูล"หนานเฉาเหว่ย"จากที่นี่ด้วยนะครับ www.thairath.co.th

หมายเลขบันทึก: 609494เขียนเมื่อ 1 กรกฎาคม 2016 10:47 น. ()แก้ไขเมื่อ 1 กรกฎาคม 2016 11:15 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (13)

เพิ่งเคยเห็น

ทีแรกนึกว่าแป๊ะตำปึง

แต่ไม่ใช่นะครับ

น่าสนใจมากๆ

หลายต่อหลายครั้ง
เมื่อเดินทางถึงจุดหมาย
กลับต้องตะกายกลับมา-
กอบกำเก็บเกี่ยวเรื่องราวระหว่างทาง

....

นี่แหละชีวิต

นี่แหละรสชาติของการใช้ชีวิต ครับ


พอต้นโตแล้ว เก็บกิ่งพันธุ์ไว้แบ่งกันบ้างนะจ๊ะ

ขอบคุณล่วงหน้า



อ่านหัวข้อ นึกว่าชื่อดาราฮ่องกง พอเข้ามาดู ถึงได้อ๋อ

ชอบครับ พืชต่างๆโดยเฉพาะที่รับประทานได้

-สวัสดีครับคนข้างกาย(มดตะนอย)

-555 ลืมบอกว่า"ชำต้นเหมย"เอาไว้ 55

-รู้แล้ว..บอกต่อ...

-ขอบคุณที่มาเยี่ยมและให้กำลังใจคร้าบ...

-สวัสดีครับอาจารย์ขจิต

-ตามข้อมูลทีีได้มาน่าจะเข้ามาพร้อมๆ กับแปะตำปึง ครับครู

-เป็นอีกสมุนไพรหนึ่งที่น่าจับตามองครับ

-อ้อ..เอาไว้มาเด็ดกินที่บ้านไร่ของผมก็แล้วกันนะครับ 555

-ขอบคุณครับ

-สวัสดีครับอาจารย์แผ่นดิน

-ถือเป็นการหาประสบการณ์ในระหว่างทางครับอาจารย์

-และเป็นโอกาสดีนอกจากได้เรียนรู้กับตัวเองแล้วยังสามารถแบ่งปันผ่านบันทึกนี้ด้วย

-ขอบคุณอาจารย์ที่มาติดตามอ่านบันทึกของผมนะครับ

-สวัสดีครับพี่ครูมะเดื่อ

-ด้วยความยินดีครับพี่ครู

-ว่าแต่จะมาเดือนไหนน้อ???

-ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันครับ

-สวัสดีครับคุณวันปีย์

-555 บันทึกของผมต้องเข้ามาอ่านถึงจะรู้ว่าเป็นอะไรครับ 55

-ขอบคุณที่มาร่วมติดตามและให้กำลังใจบันทึกนี้นะครับ

-สวัสดีครับท่าน

-เอาไว้หากผมปลูกติดแล้วจะขายพันธุ์ให้นะครับ 55

-ว่าแต่ท่านต้องมาเอาเองนะขอรับ อิๆ

หากต้องการพันธุ์ปลูก..ที่สวนผมมีนะ..กอใหญ่และสูงใช้ได้

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท