ถ้ามัวแต่คอยอ้าง "วิบาก" และ "กรรม" ที่ผ่านไปแล้ว
ชีวิตนี้คงพัฒนาอะไรไม่ได้มาก
*****************************************
ตามหลัก "หน้าที่ของชาวพุทธ 5 ข้อ" นั้น
ข้อที่ 1 คือ
"ต้องเชื่อว่าชีวิตเราสามารถพัฒนาได้ จนถึงจุดสูงสุด เท่าๆกัน"
และข้อที่ 2
"เชื่อในกฏแห่งกรรม"
-----------------------------------------
แค่ 2 ข้อนี้
บางท่านอาจจะไม่เชื่อ ทั้งสองข้อ เลยทำอะไรไม่ได้เลย ปล่อยให้ชีวิตล่องลอยเหมือนเศษสวะ เป็นขยะ ลอยตามน้ำ ตามกระแสสังคม ไปเรื่อยๆ
แต่บางท่านก็เชื่อในข้อที่ 2 มาก แบบหลงไหล จนลืมคิดถึงข้อที่ 1 ก็ทำให้ชีวิตพัฒนาอะไรไม่ได้เลย เช่นกัน
---------------------------------------
ทั้งๆที่ ข้อ 2 คือ ฐานคิดในการพัฒนาชีวิต ว่า................
"ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว" ทำสิ่งใดก็ได้สิ่งนั้น
ถ้าเราอยากได้ดี ก็ต้องทำดี เท่านั้นเอง
----------------------------------
ซึ่ง......................
ในที่สุดก็มาถืงข้อที่ 1 ..............
ชีวิตของเราทุกคน สามารถพัฒนาได้ โดยใช้กฏแห่งกรรม นั่นเอง
---------------------------
แต่เราต้องเชื่อในหลักการนี้อย่างมั่นคงว่า....................
ชีวิตเราสามารถพัฒนาได้ โดยไม่สนใจ วิบาก และ กรรมที่มี หรือที่ผ่านมา
ดังตัวอย่างที่เราชอบเอารูปคนจนๆ และพิการสารพัดรูปแบบ มานำทางความคิด
นี่ก็คือ................ การพยายามลืม ทั้งวิบาก และกรรม ที่มี แต่มุ่งเน้นการพัฒนาชีวิตตามหลักข้อที่ 1
---------------------------------------
ถ้าใครก้าวมาถึงจุดนี้ได้ ก็จะสามารถพัฒนาชีวิตได้ ทุกคน
โดยไม่เกี่ยวกับวิบาก และกรรมที่ผ่านมา
ที่ถือเป็นกำลังใจสำคัญของการทำงานและพัฒนาชีวิตครับ
-----------------------------------
ใครไม่ทำ ไม่คิดจะทำ ก็เป็น "กรรมใหม่" ไม่เกี่ยวอะไรกับกรรมเก่า ของท่านเลยครับ
5555555555555555555555555
This "หน้าที่ของชาวพุทธ 5 ข้อ" is as written in primary school textbook (for 'civil conduct'?)???
I forget what we 'vowed' when we undertook to become a Buddhist (พุทธมามก), I recently looked at สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ http://www.onab.go.th/ and could not find any defintive outline of Buddhists conduct either. Perhaps, we are not waste time questioning but go straight down to 'do' it ;-)
คนไทยเช่นผม มีระบบคิดตามหลักพุทธศาสนา หลายครั้งเรายอมรับโชคชะตาที่เลวร้ายด้วยคำว่า "กรรม" หลายครั้ง ทำให้ทำใจได้ แต่มุมมองที่อาจารย์นำเสนอน่าสนใจมากครับ "ต้องเชื่อว่าชีวิตเราสามารถพัฒนาได้ จนถึงจุดสูงสุด เท่าๆกัน"..... ขอบคุณครับ
ขอบคุณข้อคิดดีๆครับอาจารย์