คืนวันที่เปลี่ยนแปลง
ในวันอันเงียบสงบยามเช้า ณ ห้องทำงาน หลังเทศกาลแห่งการเฉลิมฉลองที่เพิ่งสงบลงหลังปีพุทธศักราชเก่าผ่านไป ปีพุทธศักราชใหม่มาเยือน สายฝนที่โปรยปราย ผิดฤดูกาล เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ยวดยานบนท้องถนน สาระวนเข้าสู่ภาวะปกติของเมืองหลวงอันแสนศิวิไลซ์...
ได้มีโอกาส ใช้ความเงียบสงบ ตระหนักนึกถึงเหตุการณ์ เรื่องราวที่ผ่านมาตลอดปี ๒๕๕๗ เป็นช่วงเวลาแห่งการเปลี่ยนแปลงของชีวิต ค่อนข้างมากทีเดียว ไม่เคยกำหนดคิดมาก่อนว่าจะต้อง โยกย้ายที่ทำงานเดิมที่อยู่มาเกือบครึ่งชีวิต มาสู่ที่ทำงานใหม่ภายใต้องค์กรเดิม การเริ่มต้นใหม่ผันผ่านมาครบ ๑๐ เดือน พอๆ กับ เรื่องราวส่วนตัวอีกหลายสิ่งอย่างที่จบลง และเริ่มต้นใหม่ เฉกเช่นเดียวกัน.....
วัน เวลาที่ผันผ่าน มาพร้อมๆ กับการเปลี่ยนแปลง รอบ ๆ ตัว เราสูญเสียบุคคลอันเป็นที่เคารพรักไปมากในขณะที่เราได้รู้จักเรียนรู้บุคคลใหม่ๆ เข้ามาในชีวิต มากเช่นกัน...สรรพสิ่งผันเปลี่ยนเวียนไป อย่างรวดเร็ว และไม่คาดคิด .... วิธีคิด วิธีการทำงานแบบเดิม ๆ ถูกสถานการณ์และปัจจัยต่างๆ รอบตัวกำหนดให้ต้องเปลี่ยนแปลง ... แก้วกาแฟถ้วยโปรดใบเดิม ที่เคยใช้ดื่มช่วยสร้างบรรยากาศ ให้กลมกล่อม ... กลับกลาย ถูกจับไปตั้งวาง ในตู้เก็บของ ...หนังสือกองโตที่ตั้งใจจะอ่าน ถูกวางทิ้ง จนฝุ่นเกาะ....เอกสารรายงานที่ตั้งใจจะเขียนตำรา สักเล่ม ...เฝ้ารอมาเปิดอ่าน.....เสื้อผ้าเต็มตู้ ที่ไม่เคยหยิบใส่..... หลายอย่างเปลี่ยนแปลงไป ในขณะที่หลายสิ่ง ยังคงเดิม .... ร่างกาย ที่อ่อนล้า สิ้นแรงในบางครา...กลับฟูฟื้นขึ้นมา เมื่อได้น้ำทิพย์ชะโลมใจ...เหงาบ้างในบางครา...เริงร่า ในบางวัน....บางครั้ง..เราก้อต้องเจอกับวันที่เลวร้ายบ้าง เพาะมันจะช่วยให้เราเห็นคุณค่าของวันดีดี ในชีวิต....บทเรียนจากอดีต มีค่ายิ่งในการกำหนดอนาคต....เราไม่สามารถย้อนเวลาในอดีตได้ ไม่ต่างกับเราไม่สามารถกลับไปอ่านตำรา ที่หมดอายุ เพราะสังคมเปลี่ยนไป......วิธีการที่ดีที่สุด อาจไม่ใช่วิธีที่ถูกต้องที่สุด ...ความถูกต้องที่สุดอาจไม่ได้ถูกต้องทุกที่ ทุกเวลา...เสื้อผ้าบางตัว ดูสวยสดงดงาม...แต่เมื่อสวมแล้ว ไม่สบายตัว ไม่เหมาะกับคนบางคน ... เราได้รับข้อความ คำคม มากมาย ที่เวียนวน มาให้อ่าน สร้างสรรค์กำลังใจบ้าง ให้แง่คิดมุมมองบ้าง กระทบกระเทียบเปรียบเปรยบ้าง เราอ่านบ้าง ไม่อ่านบ้าง เราจำบ้าง ลืมบ้าง ....ต่างมุม ต่างมอง เหล่านี้ เกิดขึ้นวนเวียนในทุกๆ วัน ....
ไม่ว่าวันพรุ่งจะเกิดอะไร ... หรือวันต่อ ๆ ไป สิ่งใดจะจบลง ... ขอให้ทุกๆ คนที่รู้จักพบเจอ นำพาแต่สิ่งงดงามมาให้กันและกัน สร้างสรรค์ ทุกๆ วันด้วยความรัก ความเมตตา ปรารถนาดี มีมิตรไมตรีด้วยความเอื้ออาทร เอาใจใส่ เห็นอกเห็นใจ จริงใจ ซื่อสัตย์ มั่นคง อดทนอดกลั้น มุ่งมั่น ฟันฝ่าอุปสรรค ภัติภิบัตินานา เผชิญอุปสรรคปัญหาร่วมกัน สุขสันต์แต่ละวันอันเหมาะสม รื่นรมย์พร้อมเพรียงเคียงกัน ขอให้มีสุขทุก ๆ คืนวัน ขอให้มีพละกำลังรวมกันเป็นหนึ่งเดียว เก็บเกี่ยว ผสานใจ ไปด้วยกัน.....มีความสุขสวัสดี
ด้วยความรักและความปรารถนาดี
จอย ทองกล่อมสี
๘ มกราคม ๒๕๕๘
ความเห็น (8)
สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๘ ค่ะ อาจารย์ Wasawat Deemarn
ขอให้อาจารย์ มีความสุข ตลอดปี ตลอดไปนะคะ
ทุกสิ่งเป็นไปตามวัฏจักร อ่านแล้วใช่เลยค่ะ
สวัสดีปีใหม่ซึ่งเวียนมาอย่างรวดเร็ว
สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๘ ค่ะ ท่านอาจารย์ แก้ว
ขอบพระคุณ ความคิดเห็นร่วมกัน นะคะ
สวัสดีปีใหม่ครับอาจารย์ อาจารย์หายไปนานเลยนะครับ...อยากถามแบบอาจารย์ wasawat ว่า "คุณสบายดี(อยู่)ไหม?" ย้ายงานใหม่ สดใสกว่าเก่านะครับ...
ขอขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนมากครับผม
การเปลี่ยนแปลง..เป็นความจริงของชีวิตจริงๆ ค่ะ
อ่านบันทึกนี้แล้วชวนให้คิดต่อว่า ถ้าทุกวันที่ลืมตาตื่น เราคิดว่า วันนี้ฉันจะเจออะไรใหม่ๆ ที่น่าสนุกและท้าทายบ้างหนอ?? มันคงทำให้รีบกระวีกระวาดลุกจากเตียงได้แน่
เปลี่ยนแปลงไปตามจังหวะของชีวิต
ขอให้อาจารย์มีความสุขกับการทำงานครับ
ทุกๆสิ่งทุกอย่างย่อมเปลี่ยนแปลงครับ
สู้ๆครับ
