ชีวิตกับความเข้าใจ_๒

เคยเขียนบันทึกนี้

สรุปความคิดตอนนั้นไว้เป็นประโยคเด่นว่า

"เมื่อทำความเข้าใจ รู้ และยอมรับว่าทุกสิ่งเป็นไปอย่างนั้น ไม่มีสิ่งใดจีรัง ไม่ใช่ของเราของเขาหรือของใคร ก็จะเข้าใจชีวิต "

เมื่อสองวันก่อนขับรถเดินทางกลับจากกทม.มาที่นครปฐม มีความคิดวาบขึ้นมาระหว่างขับรถ ระหว่างพูดคุยกับผู้ร่วมเดินทางว่า

"เหมือนการเดินทางของเรา

เราขับรถผ่านสถานที่ใด ๆ ไปแล้ว สถานที่ที่เราเพิ่งผ่านเป็น อดีต

สถานที่ที่เรากำลังจะผ่านไปเป็นปัจจุบัน

เราควรให้ความสนใจ มีสมาธิกับสถานที่ปัจจุบัน ขับรถอย่างมีสติ เพื่อการเดินทางที่ปลอดภัย

และเราก็พอจะคาดหมายได้ว่า สถานที่ที่เรากำลังจะเดินทางไปถึงข้างหน้า ซึ่งเป็นเป้าหมายของการเดินทาง

หรือคือชีวิตของเราในอนาคต น่าจะดีถ้าเราได้วางแผนหรือกระทำการในปัจจุบันไว้อย่างดี มีสติ

เพื่อเดินทางไปถึงเป้าหมายนั้น ๆ"

๑๔ ธันวาคม ๒๕๕๗

[ยายธี]

สวัสดีค่ะ..คุณ ภูสุภา..ยายธี..ขอเลื่อนยนัดไปค่ะ..ไม่สบายขึ้นมาอีกค่ะ..ขอโทษที่มาแปะไว้นี่ค่ะ

[ส.รตนภักดิ์]

สติยั้ง สตางค์อยู่

[คุณมะเดื่อ]

แวะมาทักทายและบอกว่า....คิดถึงจ้ะ

[กิจกรรมบำบัดจิตสังคม]

ขอส่งสุขภาวะปีใหม่ด้วยความเคารพ นับถือ และขอบพระคุณมากครับผม