มิตาเกะ ตามรอยความทรงจำของคุณหญิงกีรติ
ฉันตายโดยปราศจากคนที่รักฉัน
แต่ฉันก็อิ่มใจที่ฉันมีคนที่ฉันรัก
ข้อความสุดท้ายที่บันทึกไว้ข้างหลังภาพเขียนสีน้ำมัน ที่คุณหญิงกีรติบรรจงวาดออกมาจากความทรงจำ ก่อนที่จะสิ้นใจลาโลกนี้ไปอย่างเดียวดาย ภาพนั้นบันทึกเรื่องราวของคนสองคน ณ สถานที่หนึ่ง ที่ชื่อว่า มิตาเกะ
มิตาเกะ คงเป็นสถานที่หนึ่งที่คนไทยหลายคนคงรู้จักดี จากหนังสืออมตะของศรีบูรพา ที่แปลงมาเป็นภาพยนตร์อย่างน้อยก็สองครั้ง ซึ่งแตกต่างจากคนญี่ปุ่น ที่อาจจะไม่ค่อยรู้จักสถานที่นี้เท่าใดนัก ทั้งที่ห่างจากกรุงโตเกียวมาทางรถไฟเพียงชั่วโมงเศษเท่านั้น มิตาเกะ ได้ชื่อว่าเป็นสถานที่ดูใบไม้เปลี่ยนสี (autumn leaf) และเป็นสถานที่ชมธรรมชาติ แบบเดินป่า ปีนเขา ดูน้ำตก ที่ดีแห่งหนึ่ง ที่ผมจะพาไปรู้จักครับ
หลังจากลงรถไฟที่สถานีมิตาเกะแล้ว เดินออกจากสถานี จะมองเห็นสะพานแห่งหนึ่ง หากเดินไปที่สะพานแห่งนี้ แล้วหยุดดู ก็จะมองเห็นภาพข้างบนนี้ครับ สายลมเย็นพัดเอื่อยๆ ลำธารน้ำใส ใบไม้สีเหลืองตัดกับธรรมชาติรอบตัว เป็นภาพที่งดงามมากครับ
หลังจากนั้นก็ต่อรถบัสเพื่อไปขึ้น cable car ขึ้นมาบนเขา เราก็จะมองเห็นทิวเขาลดหลั่นกันอยู่เบื้องหน้า ภาพที่เรามองอยู่นี้เป็นมุมที่มองไปยังกรุงโตเกียว เสียดายที่วันนี้ฟ้าไม่เปิด ในวันที่ฟ้าแจ่มใส เราจะมองเห็นหอคอยโตเกียวทาวเวอร์ มองเห็นตึก SunshineCity ที่เราไปดู aquarium และดูวิวกรุงโตเกียวกัน
ดอกไม้สวยบนดอยแห่งนี้ ผมไม่รู้ว่าเขาเรียกว่าดอกอะไร ปลูกอยู่ข้างสถานี cable car สีสวยสดใส รับกับอากาศที่ค่อนข้างเย็น รอรับการมาเยือนของแขกต่างถิ่น
ปีนี้การมาเยือนของฤดูหนาวค่อนข้างช้า เมเปิลก็เลยเปลี่ยนสียังไม่มากนัก นี่เป็นเมเปิลเพียงไม่กี่ต้นของที่นี่ที่เริ่มเปลี่ยนสี รอรับการมาเยือนของฤดูหนาวครับ ภาพของเมเปิล สีเหลือง ไล่ไปจนถึงแดง ตัดกับสีเขียวของไม้อื่น ให้ความรู้สึกที่ยากจะลืมครับ
เมเปิล เริ่มเปลี่ยนสี ภาพในฝันที่ดึงดูดผู้คนจากทุกสารทิศให้มาชมความงาม
ทิวสนสองข้างทาง สูงตะหง่านอวดลำต้นตรง คอยต้อนรับแขกผู้มาเยือน
วัดบนยอดดอย บันทึกไว้กับกลุ่มคนไทยที่ไปด้วยกันอีก 5 ท่าน คนแรกเป็นสาวจากกรมวิทย์ที่ได้พบกันแล้วที่ Ikebukuro สาวคนที่สองและสาม เธอรับทุน JICA มาดูงานที่ญี่ปุ่น 11 เดือน สาวคนที่สี่มาเรียนต่อเอกด้านคอมพิวเตอร์ และหนุ่มหล่อมาดเข้ม เป็นอาจารย์สัตวแพทย์เรียนที่นี่มาแล้ว 3 ปี
รูปปั้นนักรบโบราณ หน้าอารามแห่งหนึ่งภายในวัดที่อยู่บนยอดดอย สีสรรสดใส สะดุดตาผู้มาเยือน
เส้นทางเดินป่าไปดูน้ำตก และสวนหิน ยังเป็นธรรมชาติอยู่ค่อนข้างมาก ทางขึ้นลงเขา ที่นี่จะทำเป็นบันได มีราวจับบ้างเป็นบางตอน แต่พยายามใช้วัสดุจากธรรมชาติครับ เส้นทางมีความปลอดภัย ไม่ยากลำบากมากนัก แต่ก็ขึ้นลงเขาหลายลูกครับ สนุกดีสำหรับวัยรุ่น แต่รุ่นอย่างผมนี้พอไปได้ครับ แต่กลับมาแล้วระบมไปทั้งตัว
บุกป่า ฝ่าดง ผ่านทิวสนมาแสนยาวนาน เพื่อมาดูน้ำตกนี้แหละครับ น้ำตกที่นี่ไม่มีคนเล่นน้ำเหมือนบ้านเรานะครับ อาจจะเพราะอากาศที่หนาวเย็น ป่าแถวนี้ค่อนข้างชื้นมีตะใคร่น้ำและมอสจับอยู่ตามซอกหินและต้นไม้เต็มไปหมด
สะพานเล็กๆ ข้ามธารน้ำใส เห็นแล้วน่ารักดีครับ พวกเราหยุดพักเหนื่อยที่นี่เพื่อถ่ายรูปกันนานพอสมควรครับ
ธรรมชาติสวยงาม ตลอดสองข้างทางครับ อากาศแม้จะเย็น แต่พวกเราก็ถอดเสื้อกันหนาวเดินกันแล้วล่ะครับ ไม่งั้นเหงื่อคงท่วมตัวแน่ครับ
ธรรมชาติงดงาม มีให้พบเห็นตลอดทางครับ หลายคนอาจได้ชื่นชม ในขณะที่หลายคนเริ่มเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทาง
ที่พักริมทาง มีศาลาขนมและเครื่องดื่มอยู่ใกล้ๆ พวกเราก็ได้พักให้หายเหนื่อยแล้วดื่มด่ำกับธรรมชาติอันสวยงามอีกครั้ง จะเห็นหมอกลอยอยู่ใกล้ๆ ให้ไขว่คว้าได้เลยครับ
ตอนกลับลงจากเขา ผมสอบถามเพื่อนๆที่ร่วมเดินทางครั้งนี้ หลายคนบอกว่าไม่เหมือนกับภาพที่อยากเห็น ทั้งนี้อาจเป็นเพราะได้ดูหนังมาแล้ว และอยากเห็นภาพที่เหมือนในหนัง จึงตั้งความหวังไว้ก่อน เมื่อมาพบกับความจริงว่า ที่นี่เหมาะจะเป็นที่ชมป่า ปีนเขา ดูน้ำตก มากกว่า ก็เลยดูเหมือนจะผิดหวังกันพอสมควร
หรือว่าคุณหญิงกีรติ ไม่ได้ปีนขึ้นเขา เธอมัวแต่นั่งอยู่ริมลำธารหน้าสถานีรถไฟหนอ?
คำสำคัญ (Tags): #มิตาเกะ#ท่องเที่ยว
หมายเลขบันทึก: 57783เขียนเมื่อ 7 พฤศจิกายน 2006 20:40 น. ()ความเห็น (26)
รูปสวยมากเลยครับ น่าไปเที่ยวมากครับ
- ขอบคุณมากครับ ลุงขจิต
- มิตาเกะ ยินดีต้อนรับครับ
- เพื่อให้ได้อรรถรสในการชมภาพ กรุณา กด F11 ก่อนครับ แล้วค่อยชมภาพ หลังจากนั้นค่อย กด F11 อีกครั้งเมื่อชมจบแล้ว
ภาพสวยมากครับ กด F11 แล้วชม (เพิ่งทราบครับ)
ผมจินตนาการถึงญี่ปุ่นก็ด้วยภาพเหล่านี้ครับ..เคยดูหนังญี่ปุ่นที่บอกเล่าถึงชนบท ก็เห็นภาพแบบนี้
เห็นสาวญี่ปุ่นวิ่งลงไปตักน้ำที่แม่น้ำ ทำให้ผมจินตนาการไปถึง จิวไจ้โก ที่ผมอยากไปมากที่สุดในชีวิตนี้
ที่นั่น สวรรค์ บนดินจริงๆครับ
โอยยย อยากไปมากค่ะ hiking แบบนี้ถูกใจสุดๆ
คุณไมโตคะ
ขอบคุณมากค่ะที่สร้างความคิดถึงไปยังคุณหญิงกีรติที่อยู่ในความทรงจำหวลกลับมาอีกครั้ง
ฉันตายโดยปราศจากคนที่รักฉัน
แต่ฉันก็อิ่มใจที่ฉันมีคนที่ฉันรัก
มิตาเกะ autumn leaf
- คุณเอกครับ มีหลายคนบอกว่ามาเที่ยวญี่ปุ่นหน้านี้ จะเป็นช่วงที่ญี่ปุ่นสวยที่สุด แล้วอากาศกำลังสบาย อาจจะค่อนข้างเย็นนิดหน่อยสำหรับคนบ้านเรา แต่ก็ไม่ถึงกับทรมานครับ
- อาจารย์มัทครับ ที่นี่เหมาะมากครับกับการ hiking แต่ต้องเตรียมร่างกายให้พร้อม ผมเองเดินในเมืองได้วันละ 5-7 ชั่วโมง โดยไม่รู้สึกปวดเมื่อย แต่มาที่นี่วันเดียวกลับไปนอนระบมต่ออีก 2 วันครับ
- ครูอ้อยครับ การมาเยือนมิตาเกะ ทำให้อยากกลับไปอ่านเรื่องราวของคุณหญิงกีรติอีกสักรอบ
เช้านี้ดิฉันได้ไปเที่ยวญี่ปุ่นก่อนไปทำงาน ซึมซับไปแล้วเดี๋ยวจะกลับเข้ามาใหม่....เร็วๆ แปม แปม แม่สายอีกแล้ว....ขึ้นรถ.. อ้อลืมไปค่ะ ดอกข้างบนคล้ายดอก "บานชื่น" คุณเมตตา มีรูปอยู่เดี๋ยวจะเอามาเทียบเคียงให้เห็นค่ะ
มาชื่นชมค่ะ
ทั้งความงามของภาพ ทั้งความสามารถในการถ่ายทอดภาพสวยของผู้บันทึก และทั้งการรักษาสภาพธรรมชาติของประเทศญี่ปุ่นผู้เป็นผู้นำเทคโนโลยี่ แต่ให้คุณค่ากับธรรมชาติค่ะ
รอชื่นชมบันทึกต่อๆไปค่ะ
มาชมความสวยงามอีกรอบครับ อิ่มตาเมื่อคืนดึกไปหน่อย (ว่าแล้วกด F11 )
พี่ถ่ายรูปเหล่านี้ได้อารมณ์มาก อาจเพราะบรรยากาศที่สวยงามด้วย
ญี่ปุ่นที่ผมชื่นชอบอีกอย่างคือ ความเรียบง่าย ดูจากการจัดสวนแบบญี่ปุ่น ให้ความรู้สึกนิ่ง มีสมาธิ ผม(ชอบสวนหิน)
ขอดูอีกครับ !!!!!!!!!
- ขอบคุณครับ คุณเมตตา ตอนเช้าๆ หากผมอยู่บ้านก็จะได้อารมณ์รีบๆ เหมือนคุณเมตตาตอนนี้เลย ปีนี้ฝากเจ้าตัวโตไปกับรถมหาวิทยาลัย แล้วฝากเจ้าตัวเล็กไปกับรถคณะแพทย์ แต่เห็นคุณสมจินเล่าให้ฟังว่า กว่าจะแงะเจ้าสองตัวนั่นออกจากที่นอนได้ ก็แทบแย่แล้วล่ะครับ ช่วงนี้บรรยากาศน่านอน
- อาจารย์จันทรัตน์ครับ สิ่งหนึ่งที่คนญี่ปุ่นรักษาไว้ได้โดดเด่นนะครับ คือความมีวินัย คนของเขารู้จักการเข้าคิว รู้จักการใช้สิ่งของสาธารณะร่วมกัน รู้จักการรักษาสิ่งแวดล้อม อย่างที่เราไปเที่ยวกันคราวนี้ ตั้งแต่การรอขึ้นรถไฟ ก็ต้องเข้าคิวไม่แย่งกัน การขึ้นบันไดเลื่อนก็ต้องชิดซ้าย ช่องทางขวามือเป็นช่องทางด่วนสำหรับคนที่รีบ เดินไปบนถนนหนทางไม่มีขยะจากน้ำมือมนุษย์ให้เห็นสักชิ้น ไม่มีขี้บุหรี่ ไม่มีขวดน้ำ ไม่มีขวดเหล้า ไม่มีแม้แต่กระป๋องเบียร์ ไม่ใช่คนญี่ปุ่นไม่กิน ไม่ใช้ เขาก็กิน เขาก็ใช้เป็นปกติครับ แต่เข้ารู้จักว่าสิ่งของเหล่านี้ควรจะทิ้งที่ไหน แล้วเวลาทิ้งก็แยกทิ้งใส่ถังเฉพาะ แยกเป็นขยะกระดาษ ขยะพลาสติก ขยะขวด ขยะกระป๋อง แล้วเขาก็จะนำสิ่งของที่ใช้ได้เอากลับมา recycle ซึ่งผมก็อดชื่นชมเขาไม่ได้ เป็นสิ่งที่เขามีกันเป็นปกติ ไม่ได้ฝืน ไม่ต้องบังคับ แตกต่างจากบ้านเราที่มีจิตสำนึกเรื่องนี้ค่อนข้างน้อยครับ
- คุณเอกครับ พี่ไม่ได้จับกล้องถ่ายรูปแบบตั้งใจถ่ายอย่างนี้นานแล้วครับ นี่เป็นการย้อนกลับไปมีความรู้สึกเหมือนตอนที่จับ ยาชิก้าตัวแรกใหม่ๆ อยากสื่อสารภาพที่เห็นออกมาบนแผ่นดิสก์ ต้องเรียกว่าน้องนิกรทำได้อย่างใจครับ เพราะสื่อสารภาพที่เห็นได้ใกล้เคียงกับที่ตาเราเห็นครับ ส่วนบรรยากาศและอารมณ์ของภาพคงต้องค่อยๆเรียนรู้กันไปครับ แล้วถ้าอย่างไร แล้วพี่ค่อยเอาภาพสวนญี่ปุ่นมาฝากนะครับ
นำมาฝากค่ะ "บานชื่น"
สวยๆๆๆๆ โดยเฉพาะรูปแรก มุมดีมาก
ดูไป...อิจฉาไป
อิจฉาคนที่มีกล้องดีๆ ดูแล้วก็ได้แรงบันดาลใจ เริ่มเก็บตัง จะได้ซื้อกล้องดีๆ เป็นอันดับแรก ส่วนเรื่องตั๋วไปญี่ปุ่น ค่อยคิดทีหลัง
คุณนิดหน่อย พี่ชอบภาพนี้ มุมดีหรือเปล่าแบบว่าดูไม่เป็นค่ะ
- คุณเมตตา ใช่เลย น่าจะอยู่ในตระกูลเดียวกันครับ หน้าตาคล้ายๆกัน เมื่อสามแสนปีก่อนบรรพบุรุษคงอยู่ร่วมกันมาก่อน ก่อนจะแยกย้ายกันไป ต้นหนึ่งไปอยู่บ้านเรา อีกต้นหนึ่งมาอยู่ญี่ปุ่น แล้วก็มาออกลูกออกหลานอยู่ที่นี่ ที่จริงแล้ว ก็เป็น ญาติกากันนี้เอง
- คุณนิดหน่อยครับ คนสมจินเธอบอกว่า คนถ่ายก็งั้นๆแหละ เพียงแต่กล้องดีครับ ถ้าชอบถ่ายรูป ก็ควรจะมีครับ ถ้ายังหาไม่ได้ ก็เริ่มฝึกจากการจัดองค์ประกอบของภาพ (Composition) ก่อนครับ อย่างอื่นยังไม่ต้องสนใจ ...เห็นไหมว่าพูดเหมือนคนรู้เรื่อง จริงๆ แล้วไม่รู้เรื่องหรอกครับ ตามรอยคนรู้เรื่องอย่างหญิงปูจะดีกว่าครับ
- คุณเมตตาครับ ภาพที่คุณเมตตาชอบจะมุมดีหรือเปล่า ต้องรอให้คุณนิดหน่อยมาตอบครับ แต่คุณเมตตาเล่นบีบภาพเสียผิดสัดส่วนเชียว ระวังคนข้างๆจะหน้าเขียวนะครับ
คู่นี้น่ารักครับ ทั้งพี่ชายและพี่สาว (พี่สมจิน กับพี่ไมโต)
ยังรอดูสวนญี่ปุ่น อยู่นะครับ พี่ไมโตครับ
พี่จิ๊บคะ
อันที่จริง ก็แล้วแต่คนชอบค่ะ
หน่อยชอบภาพแรกเพราะ ภาพมันดูมีมิติ มีจุดนำสายตาและจุดเด่นคือสายน้ำคดเคี้ยวและก้อนหิน สวยดี
ส่วนภาพที่พี่จิ๊บชอบ หนูว่า...ต้นไม้ข้างบนมันรกไปหน่อย จนบดดังจุดเด่นคือ บันไดหิน หมดเลย
- รูปสวยจังเลย
- ไม่อยากเป็นลุงเลยครับ
- รู้สึกหวิวๆเหมือนจะแก่แล้ว
- อยากดูสวนเหมือนกันครับ
- ตามมาขอบคุณมิตาเกะ
- สบายดีไหมครับ
ตามมา..อยากอ่านบันทึกใหม่ของคุณไมโต ค่ะ
คุณไมโตคะ
- อย่างนี้คุณไมโตต้องวางงานแล็บมาเขียนเพราะมีสมาชิกอยากอ่าน
รวมทั้งครูอ้อยด้วยคนหนึ่งค่ะ
ขอบคุณครับคุณเมตตา และครูอ้อย
- หากจัดสรรเวลาได้ดีกว่านี้ แล้วผมจะมาเขียนบันทึกต่อครับ
เข้ามาทวงเรื่องใหม่ ค่ะ
- ยังไม่พร้อมครับ ยังทำโรงงานลูกปัดไม่เสร็จครับ
- ขอบคุณมากครับ คุณเมตตา ที่คอยติดตาม
ค่ะ...อ้าว..ผิดblog
- ภาพสวยมากค่ะ
- ชอบภาพทิวสน
- ชอบภาพใบเมเปิล...แต่น่าจะเป็นใบโมมิจิ...มั้ยค่ะ?
- ขอบคุณมากครับคุณ paew ที่แวะมาเยือน
- ในรายละเอียดของชื่อต้นไม้ ผมเองไม่มีความรู้ครับ เพียงแต่อดไม่ได้ที่จะชื่นชมความสวยงามของพันธุ์ไม้ต่างๆ โดยเฉพาะ ในกลุ่มเมเปิลครับ