ในหลาย ๆ ครั้ง...
ชีวิตของคนเรา ทั้ง ๆ ที่เดินมาไกลได้ระยะหนึ่ง
แต่กลับเหมือนว่าได้เริ่มใหม่อีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง
บางคน...
เริ่มท้อในสิ่งที่ตนเป็น ตนทำ
สับสนว่าสิ่งที่ตนเป็นและทำอยู่นั้น มันเป็นสิ่งที่ตนต้องเป็นต้องทำ
แต่กลับไม่ใช่สิ่งที่ตนอยากเป็นเเละอยากทำสักนิดเดียว
ทำให้ใครหลาย ๆ คน...
กลับไปเริ่มต้นเป็นและทำสิ่งใหม่ ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า...
โดยที่ไม่รู้ว่า...สิ่งที่ตนจะกลับไปเริ่มใหม่นั้น
จุดหมายปลายทาง มันจะสมหวัง ผิดหวัง แล้วกลับไปเริ่มใหม่อีกครั้ง รึเปล่า...
หลายคนกลัวความผิดหวัง...
เมื่อเจอปัญหาระหว่างเดินทาง กลับไม่กล้าเผชิญกับปัญหานั้น
ยอมเสียเวลากลับมาเริ่มต้นใหม่
เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่ตนได้เจอะเจอ
ในขณะที่ใครอีกหลายคนกลัวการเริ่มต้นใหม่...
ระหว่างเดินทาง ต้องเจอกับสิ่งเลวร้าย ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า...
แต่กลับยอมทน ทน ทน แล้วก็ทน
เพราะไม่ต้องการที่จะกลับมานับหนึ่งใหม่
ทั้งที่ไม่รู้ว่าตนนับถึงเลขอะไร และนับเลขนั้นซ้ำ ๆ กี่ครั้งแล้ว
วันนี้ได้กลับมาเขียนอีกครั้ง
ได้กลับมาเขียน งานเขียน ตามความรู้สึก " เรื่อยเปื่อย " ของตนเอง
รู้สึกดี มีความสุข นี่แหละมั้ง ที่เขาเรียกว่า ความสุขของคนเขียน
แค่ได้เขียน ก็สร้างความสุขให้กับตนเองได้
อย่ากลัวการเริ่มใหม่
อย่ากลัวการเผชิญหน้า
จงกลัวหัวใจที่อ่อนแอของตนเอง
และจงกลัวหัวใจที่เข้มแข็งเกินไปของตนเองเช่นกัน
สุขสวัสดิ์ฝันดีทุกผู้คน....
Write Again...^______^
ชีวิตเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ จากการเริ่มเดินที่ก้าวแรก ;)...