ทำไมหน้าบ้านช่องฟืนจึงมีกุ้งปลากินตลอดปี จึงใช้ PAR มาช่วยวิจัย 1

หลังจากปี 2553 เป็นต้นมา ณ.พื้นที่หน้าบ้านชื่องฟืน จะมีกุ้งปลามาอาศัย มาให้ชาวบ้านได้ประกอบอาชีพประมงที่สมบูรณ์ มากกว่าพื้นที่อื่นๆในทะเลสาบเดียวกัน จึงเกิดคำถามว่า"เพราะอะไรหน้าบ้านชื่งฟืนจึงมีกุ้งปลากินตลอดปี"

บ้านช่องฟืน หมู่ที่ 2 ตำบลเกาะหมาก อำเภอปากพะยูน จังหวัดพัทลุง เป็นหนึ่งพื้นที่

ทีภาคประชาชนได้มีการร่วมตัว ร่วมทุน ร่วมคิด ร่วมคุย ร่วมพัฒนามาตั้งแต่ปี 2535

คุณไสว หนูยก จากโครงการแลใต้ในสมัยนั้นมาชวนคุย ชวนรวมตัวตั้งกลุ่มออมทรัพย์

จากวันนั้นถึงวันนี้ มีกิจกรรมของกลุ่มมากมายที่หลายพื้นที่มาดูงานมาเรียนรู้

และหนึ่งในหลายๆกิจกรรมที่ร่วมกันทำทั้งชุมชนคือ

"เขตอนุรักษ์ชายฝั่งหน้าบ้าน"

ให้เป็นที่หลบภัยของสัตว์น้ำ ซึ่งเป็นผลพวงการศึกษาเรียนรู้ของชุมชน ในการทำวิจัยบ้านๆ

2 เล่มนั้นคือ

ผู้หญิงกับการจัดการทรัพยากรประมงในพื้นที่ทะเลสาบ ปี 2550

และเรืองประกายไฟในช่องฟืน ในปี 2551

ทำให้ หนุ่มสาว แม่บ้าน ที่ออกไปทำงานโรงงานกลับคืนถิ่นมาหากินกับอาชีพประมง

หลังจากพายุโหมกระหน่ำภาคใต้ ในปี 25553 บ้านช่องฟืน ก็โดนหนัก เครื่องมือประกอบอาชีพประมง

เสียหาย ทางกลุ่มจึงช่วยเยียวยา โดยใช้เงินกองทุนออมทรัพย์มาช่วยกันซ่อมแซมเครื่องมือ

พอได้ออกไปประกอบอาชีพ หลังจากปี 2553 เป็นต้นมา ณ.พื้นที่หน้าบ้านชื่องฟืน

จะมีกุ้งปลามาอาศัย มาให้ชาวบ้านได้ประกอบอาชีพประมงที่สมบูรณ์ มากกว่าพื้นที่อื่นๆในทะเลสาบ

เดียวกัน จึงเกิดคำถามว่า"เพราะอะไรหน้าบ้านชื่งฟืนจึงมีกุ้งปลากินตลอดปี"

เพราะการทำแผนที่ทรัพยากรชายฝั่ง

เพราะพายุในปี2553

เพราะมีทางน้ำคลองหลายสาย

เพราะการทำอีเอ็มบอลโยนลงทะเล

เพราะห่วงโซ่อาหารสัตว์หน้าดิน

หรือเพราะมี

เขตอนุรักษ์หน้าบ้าน

เป็นประเด็นที่หลายคนตั้งคำถามที่ ต้องการคำตอบ จึงได้มีการทำวิจัยเรื่อง

"ความอุดมสมบูรณ์ของทะเลสาบหน้าบ้านช่องฟืน"ขึ้น เพื่อตอบคำถามที่สงสัย และ

๑.เพื่อปลูกจิตสำนึกให้คนในชุมชนตระหนักในปัญหา หน้าที่ และร่วมกันแก้ปัญหาของตนเอง

๒.เพื่อให้ชุมชนได้เรียนรู้แบบพหุภาคี (Steak Holder)

๓.เพื่อให้ชุมชนร่วมกิจกรรมทางเศรษฐกิจ สังคม การเมือง

๔.เพื่อส่งเสริมกิจกรรมกลุ่ม และการทำงานร่วมกันแก้ปัญหาและพัฒนาอย่างต่อเนื่อง

(เลิศชาย ปานมุข)

ผู้เขียน ได้รับเกียรติให้เข้าร่วมเป็นคณะทำงานในโครงการวิจัยในครั้งนี้รู้สึกยินดี และคาดหวังว่าจะได้

ประโยชน์ที่ได้รับจากการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม

๑.ชาวบ้าน ประชาชน จะตื่นตัว ได้รับการศึกษามากขึ้น สามารถคิดและวิเคราะห์เหตุการณ์ต่างๆได้อย่างถูกต้อง

๒.ประขาชนได้รับการแก้ไขปัญหา การจัดสรรทรัพยากรต่างๆมีการกระจายอย่างทั่วถึงและเป็นธรรม

รวมทั้งข้อมูลข่าวสารที่ส่งผลให้คุณภาพชีวิตของคนในชุมชนดีขึ้น

๓.ผู้วิจัยและนักพัฒนาจะได้เรียนรู้จากชุมชน ได้ประสบการณ์ในการทำงานร่วมกับชุมชน อันก่อให้เกิด

ความเข้าใจชุมชนได้ดีขึ้น และเกิดแนวคิดในการพัฒนาตนเองอย่างแท้จริง (เลิศชาย ปานมุข)

คุณประสิทธิชัย หนูนวล นักต่อสู้เรื่องพลังงานมา เป็นที่ปรึกษาให้

โฉมหน้านักวิจัย หน้าบ้านช่องฟืน

รับฟังอย่างตั้งใจ ก่อนลงไปเก็บข้อมูล

เขียนใน GotoKnow โดย วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
ใน เหมือนแรงหนึ่งผลักดันให้ฉันเขียน

คำสำคัญ (Tags): #เขตอนุรักษ์หน้าบ้านช่องฟืน#ความอุดมสมบูรณ์ของทะเลสาบหน้าบ้านช่องฟืน#สมาคมรักษ์ทะเลสาบปากพะยูน#สมาคมรักษ์ทะเลไทย

หมายเลขบันทึก: 569311เขียนเมื่อ 29 พฤษภาคม 2014 02:51 น. ()แก้ไขเมื่อ 29 พฤษภาคม 2014 06:31 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน