ในบรรดาหลายๆอาชีพ แพทย์น่าจะเป็นอาชีพที่ใส่ใจดูแลสุขภาพตนเองค่อนข้างน้อย อยากจะเล่าเรื่องเศร้าเรื่องหนึ่ง เพื่อเป็นอุทาหรณ์กับการละเลยใส่ใจดูแลสุขภาพตนเอง
อาทิตย์ที่แล้วฉันได้รับปรึกษาให้ไปดูแลแพทย์หญิงท่านหนึ่ง อายุ 85 ปี ป่วยเป็นโรคกระดูกพรุนมานานกว่า 20 ปี ที่แย่คือท่านไม่ได้ดูแลรักษาโรคนี้เลย ท่านมีอาการปวดหลังเรื้อรังมาตลอด กระดูกสันหลังพรุน เปราะบาง และยุบลงไปเรื่อยๆ จนในที่สุด 2 สัปดาห์ก่อนมาโรงพยาบาล ท่านเริ่มมีขาทั้งสองข้างอ่อนแรง เดินไม่ได้ x-rays และ MRI กระดูกสันหลัง พบว่ากระดูก T11 ยุบลงมาก และกดไขสันหลัง ต้องได้รับการผ่าตัด เอากระดูกที่กดทับไขสันหลังออก และใส่เหล็กดามกระดูกสันหลังไว้
ท่านขยับขาทั้งสองข้างไม่ได้เลย กลายเป็นอัมพาตครึ่งท่อนล่างอย่างถาวร ตัวอย่างรายนี้คือปลายทางหนึ่งของผู้ป่วยโรคกระดูกพรุนที่ไม่ได้รับการรักษาเลย อนึ่งถ้าเป็นไปได้การป้องกันจะดีกว่าการรักษาอย่างแน่นอน โรคกระดูกพรุนป้องกันและรักษาได้ การส่งเสริมให้มีการออกกำลังกายต่อเนื่องตั้งแต่วัยเด็ก รับประทานอาหารที่มีแคลเซี่ยมสูง รับประทานโปรตีนให้พอเหมาะเมื่อสูงวัย ปลายทางของชีวิตก็ไม่น่าจะเป็นแบบตัวอย่างนี้
เรียนอาจารย์ สุขจันทร์ ศาสนาบำบัดน่าจะช่วยบำบัดโรคกระดูกพรุนได้
ในการปฎิบัติศาสนกิจของมุสลิม วันหนึ่ง 5 ครั้ง มีอิริยาบทในการ ยุบ ย่อ ยืด เหยียด อยู่ในกิจกรรม
น่าจะลองศึกษาจากการสังเกตุ ผู้สูงวัยที่ปฎิบัติศาสนกิจอย่างต่อเนื่อง ลุก นั่ง เดินได้คล่องแคล่ว
(จากการสังเกต ยังไม่ได้เก็บข้อมูล)
ใช่เลยค่ะคุณวอญ่า การเคลื่อนไหวร่างกายบ่อยๆโดยเฉพาะถ้ามีการลงนน้ำหนักที่ขา จะช่วยทำให้กระดูกแข็้งแรง นั่งๆนอนๆมากๆกระดูกพรุนแน่นอน
ชักชวนคุณวอญ่าทำวิจัยเลยค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ พี่ใหญ่ ช่วยกันส่งเสริมคนรอบข้างของเราให้มีสุขภาพดีด้วยนะคะ