ปิดเทอมครั้งนี้...
เป็นการปิดเทอมที่นานมาก ๆ ประมาณครึ่งปีเห็นจะได้
ตอนออกหอตอนแรกก็สุดแสนจะดีใจ
อิสระเสรีนี่ไงที่ฉันต้องการ
เริงร่าบินร่อนได้สองสามวัน
หัวใจกับเฝ้าคิดถึงถวิลหา
กฏ ระเบียบ กติกา
ที่ได้ปฏิบัติมากับเพื่อนพ้องคล้องใจ
คิดถึงเสียงอบรมครูพร่ำสอน
คิดถึงคำอวยพรครูมอบให้
คิดถึงมิตรภาพสดใสจากจิตใจ
คิดถึงเสียงดังนั่นไงเพื่อนเรียกกัน
คิดถึงกับข้าวจากครัวสังกะสี
คิดถึงห้องอาบน้ำวีไอพีแสนสุขสันต์
คิดถึงแมวหมาน้อยเคยอยู่ด้วยกัน
คิดถึงวันที่หัวเราะ ร้องไห้ มีน้ำตา
หวังว่าเพื่อนทุกคนคงสุขดี
ครูคนดีก็มีสุขสนุกหรรษา
อีกครึ่งปีได้เจอกันอีกหนึ่งครา
42 ชีวาฉันคิดถึงคุณ
แล้วเจกันใหม่ทุกคน
ใช้เวลาว่างทำอะไรคะ ทำงาน คิดงานการศึกษาเอกเทศเตรียมไว้ เรียนภาษาอังกฤษ-คอมพิวเตอร์ ฝึกงาน อาสาสมัคร หัดเป็นนักเขียน อบรมเรื่องการลงทุน ... น่าสนุกค่ะ
เหงาแรก ๆ เดี๋ยวก็ชินหลัง ๆ ;)...
ขอบใจที่กลับมาเขียนบันทึกอีกครา
สวัสดีคะ ครู
Wasawat Deemarn |
เดี๋ยวก็คงชิน กับการใช้ชีวิตที่นี้ คราวนี้อยู่ที่ไหนก็ได้หมดทั้งในเมืองและนอกเมืองคะ