จาก "ขาย" กลายเป็น "แจก"
ถั่วหลังร้านที่เก็บได้ค่อนข้างมากเมื่อวานนี้ เดิมทีตั้งใจจะลองวางขายเล่นๆ มัดละ 10 บาท แต่พอเอาเข้าจริง กลับจัดเป็นชุด พร้อมลูกเนียง ไปฝากบ้านพี่สาวเมื่อวานตอนเย็น และฝากน้าชุดหนึ่งเมื่อเช้านี้ ครั้นออกมาเยี่ยมเครื่องมือและต้นไม้ที่ แปลง ศูนย์เรียนรู้ฯ เมื่อ 25 กพ.ที่ผ่านมา ก็แวะฝากน้องเทพ พันธ์ชื่น ที่บ้านอยู่แถวๆนั้นอีกชุดหนึ่ง
มาถึงที่หมายก็ดีใจที่แม้ว่าน้ำในที่ลุ่มด้านล่างจะลดลงมากเพราะแดดกล้าแผดเผาต่อเนื่องมาหลายวัน แต่ก็ยังมีน้ำให้สูบขึ้นมาใช้ได้อยู่ ตรวจสอบดูดินรอบๆจอมปลวกก็ยังชุ่มชื้น ต้นไม้ ดอกไม้ก็ยังสดชื่น งอกงาม แสดงว่า "ฝนจำลอง" ยังตกถูกต้องตามฤดูกาล คือสองชม./ครั้ง ครั้งละ 3 นาทีตอนกลางวัน น้ำในถังก็ยังเต็ม บ่งบอกว่าระบบสูบน้ำอัตโนมัติยังทำงานดีอยู่ ครั้นลองดึงลูกลอยลงต่ำให้สวิตช์ทำงาน น้ำจากนาที่ห่างไปราว 50 เมตรก็ถูกดึงผ่านเครื่องปั๊มขนาดเล็ก มาออกที่ปลายท่อในถังทันที ไม่มีช่วงเวลาให้ต้องรอ
ทันใดนั้นก็มีเสียงตะโกนเรียกมาจากประตูทางเข้า หนูหริ่งน้องสาวของ น้องเทพกำลังเข็นรถใส่แตงโมที่เธอปลูกเองเพื่อเอาไปขาย บอกให้เราเลือกเอาไปหลายๆลูก เกรงใจจึงหยิบลูกเล็กๆมา 1 ลูกแต่เธอไม่ยอม หยิบเพิ่มให้อีกหนึ่ง แถมด้วยอีกลูกใหญ่บอกขอฝากไปให้พี่สาวของเราด้วย ตอนเดินออกไปหา เราก็เตรียมลูกเนียง และถั่วฝักยาวสีม่วงที่ปลูกเองติดมือไปด้วยแล้ว จึงฝากให้เธอไปด้วยอีกชุดหนึ่ง
นี่คือบรรยากาศและสถานการณ์จริงที่ไม่ต้องมีใครแต่ง เป็นละครโลกที่เรารู้สึกว่างดงาม โดยมี น้ำใจ ความรัก และ ความเอื้ออาทร เป็นผู้กำกับการแสดงครับ
ความเห็น (3)
มาทักทายท่านพี่ ถิ่นกำเนิดเดียวกัน เมือง ไชยา
ตามอาจารย์ jjมา นานแล้วที่คิดถึง
... แจกได้ใจ นะคะ