ตลอดระยะเวลา 4 ปี ในรั้วมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ ได้ผ่านการสังเกตการสอน ทดลองสอนโรงเรียนประถมศึกษา ทดลองสอนโรงเรียนมัธยมศึกษามาแล้ว.....
ทำให้พบเจอว่า การเป็นครูที่ดีนั้นไม่ใช่เพียงแค่มีเทคนิคการสอนที่ดีเท่านั้น ต้องมีจรรยาบรรณของความเป็นครู มีจิตใจที่รักและเคารพในอาชีพครูเสียสละเพื่อนักเรียนได้เสมอ การเป็นครูด้วยหัวใจนั้น คือ มีความรักเมตตาต่อศิษย์ รักในการสอนนักเรียน รักในการศึกษาและพัฒนาตนเองอยู่เสมอ
หลายครั้งที่ฉันสอนแล้วรู้สึกโกรธ ที่เวลาฉันสอนแล้วนักเรียนไม่ฟัง ไม่สนใจ นั่งจับกลุ่มคุยกัน ไม่ร่วมกิจกรรมในห้องเรียน ฉันรู้ดีทำกำลังทำผิด ฉันไม่ควรโกรธ ฉันควรย้อนกลับมาดูตัวเองว่าสาเหตุที่นักเรียนไม่ฟังอาจเป็นเพราะ วิธีการสอนของฉันมันน่าเบื่อหน่ายหรือเปล่าฉันควรหาวิธีและเทคนิคการสอนใหม่ ๆ ที่จะทำให้นักเรียนตั้งใจเรียนมากขึ้นดีกว่ามั้ย
การเป็นครูควรที่จะพัฒนาตนเองอยู่ตลอดเวลา เพราะความรู้ที่เรียนเมื่อตอนอยู่ในมหาวิทยาลัยหลายต่อหลายปีก่อน อาจเกิดการพัฒนาและเปลี่ยนแปลงไปแล้ว หากครูยังไม่พัฒนาตนเอง และไม่ได้พัฒนาอย่างจริงจังแล้ว การเรียนรู้ก็จะไม่เกิดขึ้น และครูก็จะสอนอย่างไม่มีประสิทธิภาพ ไม่สามารถจัดกิจกรรมที่จะสร้างเสริมพัฒนาการเด็กในทุก ๆ ด้านได้ และทันการเปลี่ยนแปลงของโลกที่เด็กพบเจอภายนอกห้องเรียนได้เช่นกัน
# # #
# #
ฉันคิดว่าหัวใจของความเป็นครู คือ ความสุข ความสุขที่ได้สอน ได้ให้ความรู้แก่นักเรียน ถึงแม้ว่านักเรียนนั้นจะดื้อสักเพียงใด เพราะหากทุกครั้งที่เราสอนนักเรียนแล้วเรามีความสุข ไม่รู้สึกเครียด เบื่อหน่าย ฯลฯ แสดงว่าเรามีความรักและมีหัวใจขอความเป็นครูอย่างแท้จริง และการเป็นครูไม่ใช่เพียงแต่การสอนเนื้อหาที่เป็นวิชาการเท่านั้น ครูต้องสอนในสิ่งที่นักเรียนสามารถนำไปใช้ได้จริงในชีวิตประจำวัน และที่สำคัญที่สุดครูควรสอนให้นักเรียนเป็นคนดีต่อผู้มีพระคุณ และสังคม
เมื่อเกิดปัญหาขึ้น สิ่งที่เราควรจะมองให้เห็นก่อน คือ "ตัวเอง"
ถูกต้องแล้วครับ ;)...
เป็นกำลังใจให้คุณครูค่ะ
สวัสดีค่ะ อาจารย์Ongkuleemarn
ขอบคุณมากค่ะอาจารย์
สวัสดีค่ะ คุณธิดารัตน์ แก้วสิงห์สุ