เราอยู่กันที่นี่...บ้านหลังเดียวกัน 9 : อากาศหนาวที่ยาวนาน


หรือว่าแม่อิจฉาตัวผมที่เห็นพ่ออุ้มผมนานๆทุกครั้งที่กลับจากทำงาน...

  

   พ่อครับ...ปีนี้อากาศหนาวมาก เห็นพ่อคอยเตือนแม่กับพี่ปออยู่เสมอว่าให้รักษาสุขภาพ ตัวผมเองขนยาวพอที่จะตัดแล้ว แต่พ่อก็ไม่ยอมตัด พ่อบอกอากาศหนาวขนที่ยาวจะทำให้อบอุ่น

   ผมจำได้ว่าพ่อเคยซื้อเสื้อให้ผมแล้ว 2 ตัว แต่ผมไม่ชอบเลยกับสิ่งแปลกปลอมนั้นดูมันรัดตัวผมให้ดูอึดอัด จนผมต้องกัดมันจนขาด และหลังจากนั้นพ่อก็ไม่เคยซื้อให้ผมอีกเลย

   ผมเข้าใจว่าแม่คงจะรังเกียจที่พ่อไม่ได้อาบน้ำให้ผมเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว

   หรือว่าแม่อิจฉาตัวผมที่เห็นพ่ออุ้มผมนานๆทุกครั้งที่กลับจากทำงาน...

   พ่อครับ...อากาศหนาวมาก จนผมอดคิดถึงเสื้อที่ผมเคยกัดทิ้งเหล่านั้นไม่ได้ มันคงจะทำให้ผมอบอุ่นมากกว่าเศษผ้าที่พ่อพยายามคลุมให้ผมก่อนขึ้นนอนสินะ

   แต่ถึงยังไง ผมก็ขอขอบคุณพ่อที่หาผ้ามาให้ผมคลายหนาว 

   แม้จะอุ่นน้อยกว่าอ้อมกอดที่พ่ออุ้มผมขึ้นมาทุกครั้งที่กลับจากทำงาน...

   อ้อมกอดพ่อช่างอบอุนจริงๆเลยครับ

           รักพ่อ

        จาก ทอฟฟี่

............

25 มกราคม 2557

พ.แจ่มจำรัส

หมายเลขบันทึก: 560118เขียนเมื่อ 25 มกราคม 2014 21:56 น. ()แก้ไขเมื่อ 25 มกราคม 2014 21:56 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (9)

แปลความรู้สึกของน้องหมาออกมาเป็นเรื่องเป็นราวได้

ไม่ธรรมดาเลยนะครับเนี่ย 555

ขอบคุณครับคุณอักขณิช

บันทึกของทอฟฟี่ เป็นบันทึกที่ 9 แล้วนะครับ 55

ขอบคุณครับอาจารย์ขจิต ฝอยทอง

หลายคนเข้าใจอย่างนั้น แม้แต่คุณแม่บ้านยังเรียกว่า "ลูกชายเธอ..."

ปีนี้หนาวทั่วหน้ากันเลยนะเนี่ยะ

หนาววววววววววววววววววววว ครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท