จากการศึกษาวิทยานิพนธ์ ในหัวข้อ " บุตรของคนต่างด้าวซึ่งเกิดในประเทศไทย แต่ถูกถือว่าเป็นคนเข้าเมืองผิดกฎหมาย : บุคคลภายใต้มาตรา ๗ ทวิ วรรคสาม แห่งพระราชบัญญัติสัญชาติ พ.ศ. ๒๕๐๘ " พบว่า กฎหมายแม่บทในระดับพระราชบัญญัติได้รับรองและคุ้มครองสิทธิอาศัยตามกฎหมายของลูกคนต่างด้าวซึ่งเกิดในไทยไว้อย่างชัดแจ้ง
แต่อุปสรรคสำคัญในการไม่อาจเข้าถึงสิทธิ - ใช้สิทธิ - ตลอดจนตกอยู่ในสถานะเสี่ยงต่อการถูกละเมิดสิทธิ เนื่องจากตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๕๕๑ เป็นต้นมา รวมแล้วกว่า ๕ ปี รัฐมนตรีว่าการประทรวงมหาดไทยยังไม่ดำเนินการรออกกระทรวง(กฎหมายลำดับรอง)กำหนดหลักเกณฑ์ในการมีฐานะและเงื่อนไขการอยู่ของลูกคนต่างด้าวกลุ่มนี้ จึงส่งผลให้ลูกของคนต่างด้าวกลุ่มนี้ซึ่งแม้ว่าจะเกิดในประเทศไทย แต่กลับต้องถูกกำหนดสถานะให้กลายเป็นคนเข้าเมืองผิดกฎหมายตามข้อความส่วนท้ายของมาตรา ๗ ทวิ วรรคสาม
ประเทศไทยจึงตกอยู่ในฐานะของผู้ละเมิดสิทธิของบุคคลตามกฎหมายรัฐธรรมนูญ และกฎหมายระหว่างประเทศหลายฉบับ (ติดตามอ่านรายละเอียดได้ ที่นี่)
ทั้งนี้ แม้ว่าในช่วงต้นปี ๒๕๕๖ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยและคณะกรรมการกลั่นกรองเกี่ยวกับสัญชาติได้ยกร่างกฎกระทรวงเสนอต่อคณะรัฐมนตรีแต่เนื้อร่างกฎกระทรวงดังกล่าวยังคงขัดต่อกฎหมายอย่างชัดแจ้ง (ติดตามอ่านรายละเอียดได้ ที่นี่)
ข้าพเจ้าในฐานะผู้ศึกษาวิจัยวิทยานิพนธ์ฉบับนี้ จึงขอเสนอร่างกฎกระทรวงตามมาตรา ๗ ทวิ วรรคสาม เพื่อให้เกิดการบังคับใช้กฎหมายแม่บทอย่างสมบูรณ์ ดังนี้
------------------------------------------------------------------------------
(ร่าง) “กฎกระทรวงกำหนดฐานะและเงื่อนไขการอยู่ในราชอาณาจักรไทย
ของผู้เกิดในราชอาณาจักรไทยซึ่งไม่ได้สัญชาติไทย พ.ศ. ...”
(ฉบับเมื่อวันที่ ๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๖)
อาศัยอำนาจตามความในมาตรา ๖ และมาตรา ๗ ทวิ วรรคสาม แห่งพระราชบัญญัติสัญชาติ พ.ศ. ๒๕๐๘ ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติสัญชาติ (ฉบับที่ ๔) พ.ศ. ๒๕๕๑ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยออกกฎกระทรวงไว้ดังนี้
ข้อ ๑ บุตรของคนต่างด้าวซึ่งเกิดในประเทศไทยแต่ไม่ได้สัญชาติไทยตามมาตรา ๗ ทวิ วรรคหนึ่ง กรณีเป็นบุตรผู้เยาว์และปรากฏบุพการี ให้บุตรของคนต่างด้าวมีฐานะและเงื่อนไขการอยู่ในประเทศไทยเช่นเดียวกับบุพการี ทั้งนี้ หากบุพการีมีสิทธิอาศัยแตกต่างกัน ให้บุตรของคนต่างด้าวนั้นมีสิทธิอาศัยเช่นเดียวกับบุพการีฝ่ายที่มีสิทธิดีกว่า
ข้อ ๒ บุตรของคนต่างด้าวซึ่งเกิดในประเทศไทยแต่ไม่ได้สัญชาติไทยตามมาตรา ๗ ทวิ วรรคหนึ่ง กรณีเป็นบุตรผู้เยาว์แต่ไม่ปรากฏบุพการี ให้บุตรของคนต่างด้าวมีฐานะและเงื่อนไขการอยู่ในประเทศไทยเช่นเดียวกับผู้อุปการะ กล่าวคือ
(ก) กรณีบุคคลดังดล่าวมีผู้รับบุตรบุญธรรม ให้มีฐานะและเงื่อนไขการอยู่เช่นเดียวกับผู้รับบุตรบุญธรรม
(ข) กรณีบุคคลดังกล่าวอยู่สถานสงเคราะห์ของรัฐ หรือสถานสงเคราะห์ของเอกชนซึ่งกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ให้ความรับรอง ให้มีสิทธิอาศัยถาวร
(ค) กรณีบุคคลดังกล่าวอยู่นอกสถานสงเคราะห์ตามข้อ (ค) ให้มีสิทธิอาศัยชั่วคราว
ข้อ ๓ บุตรของคนต่างด้าวซึ่งเกิดในประเทศไทยแต่ไม่ได้สัญชาติไทยตามมาตรา ๗ ทวิ วรรคหนึ่ง กรณีเป็นบุตรผู้บรรลุนิติภาวะในกรณีทั่วไป ให้บุตรของคนต่างด้าวมีฐานะและเงื่อนไขการอยู่ในประเทศไทยตามมาตรา ๓๔ และมาตรา ๓๕ แห่งพระราชบัญญัติคนเข้าเมือง พ.ศ. ๒๕๒๒
ข้อ ๔ บุตรของคนต่างด้าวซึ่งเกิดในประเทศไทยแต่ไม่ได้สัญชาติไทยตามมาตรา ๗ ทวิ วรรคหนึ่ง กรณีเป็นบุตรผู้บรรลุนิติภาวะในกรณีพิเศษ เช่น
(ก) กรณีชนกลุ่มน้อยไร้รัฐไร้สัญชาติที่อพยพหนีภัยความตายเข้ามาจากประเทศเพื่อนบ้านนานแล้วจนมีความกลมกลืนทางเศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรมกับสังคมไทย
(ข) กรณีบุคคลที่ประสบความไร้รัฐไร้สัญชาติที่ศึกษาในสถาบันการศึกษาไทย
(ค) กรณีบุคคลที่ประสบความไร้รัฐไร้สัญชาติที่ทำคุณประโยชน์ให้แก่ประเทศไทยอย่างชัดเจน
(ง) กรณีบุคคลที่ประสบความไร้รัฐไร้สัญชาติเพราะตกเป็นคนไร้รากเหง้าทั้งแท้และเทียม
(จ) กรณีบุคคลที่ประสบความไร้รัฐไร้สัญชาติที่อาสาเข้ามาทำงานไร้ฝีมือในสาขาอาชีพที่ประเทศไทยขาดแคลน
(ฉ) กรณีบุคคลที่ประสบความไร้รัฐไร้สัญชาติหรือเสมือนไร้รัฐไร้สัญชาติที่มีสาเหตุอันไม่อาจกลับออกไปจากประเทศไทยได้ อาทิ คนหนีภัยความตายจากรัฐต้นทางของบุคคล
ให้บุตรของคนต่างด้าวมีฐานะและเงื่อนไขการอยู่ในประเทศไทยตามมติคณะรัฐมนตรีซึ่งเสนอเรื่องโดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยโดยอาศัยอำนาจตามมาตรา ๑๗ แห่งพระราชบัญญัติคนเข้าเมือง พ.ศ. ๒๕๒๒
ข้อ ๕ บุตรของคนต่างด้าวซึ่งเกิดในประเทศไทยแต่ไม่ได้สัญชาติไทยตามมาตรา ๗ ทวิ วรรคหนึ่ง กรณีอยู่ระหว่างการศึกษาในสถานศึกษาของไทย ให้บุตรของคนต่างด้าวมีสิทธิร้องขอสิทธิอาศัยเพื่อการศึกษาในประเทศไทยอย่างต่อเนื่อง
ข้อ ๖ บุตรของคนต่างด้าวซึ่งเกิดในประเทศไทยแต่ไม่ได้สัญชาติไทยตามมาตรา ๗ ทวิ วรรคหนึ่ง กรณีอยู่ระหว่างการทำงานในประเทศไทย ให้บุตรของคนต่างด้าวมีสิทธิร้องขอสิทธิอาศัยเพื่อทำงานในประเทศไทยอย่างต่อเนื่อง
ข้อ ๗ หากปรากฏว่ามีกรณีโต้แย้งฐานะและเงื่อนไขการอยู่ในประเทศไทย ของบุตรของคนต่างด้าวซึ่งเกิดในประเทศไทยแต่ไม่ได้สัญชาติไทยตามมาตรา ๗ ทวิ วรรคหนึ่ง ให้กระบวนการทำคำสั่งและการอุทธรณ์คำสั่งของพนักงานเจ้าหน้าที่เป็นไปตามพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙
------------------------------------------------------------------------------
ขอบคุณ ข้อมูลดีดี นี้ค่ะ