มหาวิทยาลัยนอกห้องเรียน


       วันนี้มีนัดกับ อสม. (อาสาสมัครสาธารณสุข) ต.หนองหนัง อ.ดอนตูม จ.นครปฐม ออกไปเยี่ยมชาวบ้านในเขตรับผิดชอบของพี่ๆเขา หน้าที่ของพี่ อสม.ในวันนี้คือ วัดความดัน ชั่งน้ำหนัก เช็คระดับน้ำตาลในเลือด พี่ๆเขามีจิตอาสาอย่างแท้จริง สังเกตเห็นจากเหงื่อที่เต็มหน้า พี่เขาไม่บ่นว่าตนเองเหนื่อยเลยสักคำ...

**พี่เขาวัดความดันคล่องมาก มือเบา

          วันนี้พบชาวบ้านหลายช่วงวัย ส่วนใหญ่เป็นผู้สูงอายุที่อยู่บ้านเลี้ยงหลานและอยู่กันเองตามลำพัง... พบผู้ใหญ่ที่มีที่มีภาวะน้ำหนักเกิน ผู้สูงอายุที่มีภาวะสมองเสื่อม หลงลืม ชาวบ้านที่ปวดตามข้อ และผู้ป่วยโรคเบาหวาน ความดัน

** น้องคนนี้น้ำหนักเกิน แนะนำให้ลดน้ำหนักออกกำลังกาย

**บางครั้งญาติก็ดูแลคุณยายตามวิถี คุณยายหลงลืม ญาติใช้เชือกฟางมัดขาไว้ กลัวแกเดินเพราะอาจหกล้ม หรือหลงทาง

**ช่วงกลางวันยายอยู่บ้านตามลำพัง ลูกไปทำงานโรงงาน แต่มีลูกสาวอยู่บ้านปลูกถัดไปใกล้ๆ แกใจดี เคยปีนต้นไม้เก่ง ที่บ้านมีอาชีพเก็บสะเดาขาย

**เขาปลูกสะเดากันเป็นอาชีพ

 

**สะพานวัดใจ

สิ่งที่ได้เรียนรู้จากนอกห้องเรียนวันนี้

  • เห็นตัวอย่างการทำงานแบบจิตอาสา พี่ๆ อสม. เป็นต้นแบบ (role model) และแรงบันดาลใจในการทำงานเพื่อผู้อื่น
  • รู้ว่าในชุมชนยังขาดโอกาสหลายๆด้านอีกมาก แต่โลกนี้สวยงามขึ้น เมื่อระบบการรักษาพยาบาลได้เข้าถึงประตูบ้านคนไข้ในวิถีที่เขาควรจะได้รับ

เข้าใจถึงคำว่าโอกาสแบบที่ GotoKnow หยิบยื่นมาให้เพื่อให้เราได้ให้โอกาสคนอื่นอีกต่อหนึ่ง... 

 

หมายเลขบันทึก: 551749เขียนเมื่อ 25 ตุลาคม 2013 20:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 26 ตุลาคม 2013 08:10 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

-สวัสดีครับ

-ตามมาให้กำลังใจครับ

-ชอบการลงพื้นที่แบบนี้ครับ..

-อ้อ..อีกอย่าง...สะพานวัดใจ....น่าสนใจมาก ๆครับ..

วันนี้สนุกมากจริงๆค่ะ ขอบคุณที่ติดตามค่ะ คุณเพชรน้ำหนึ่ง เอารูปวิวมาฝากค่ะ

แวะถ่ายรูปแม่น้ำก่อนกลับ 

เขาปลูกแตงกวากันเป็นอาชีพค่ะ อุดมสมบูรณ์มาก ^ ^

 

เป็นกำลังใจให้เช่นกันครับ

อนุโมทนาบุญด้วยนะครับ

อสม.  คืออาสาสมัคร ชุมชน คนของประชาชน

...ชื่นชม และเป็นกำลังใจในการทำงานนะคะ

ขอบคุณที่ให้กำลังใจทีมกิจกรรมบำบัดสุขภาวะค่ะ คุณ พ. แจ่มจำรัส คุณ วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei และ ดร.พจนา ^ ^

อาจารย์ครับ

ผมไม่ได้ไปที่ตำบลนี้

แต่ไปอยู่ใกล้ๆกันคือตำบลดอนตูมครับ

สงสารคุณยายที่ญาติเอาเชือกล่ามไว้จังเลยครับ

พี่ขจิตคะ ชีวิตจริงยิ่งกว่านิยาย .... คุณยายท่านนี้ยังมีรอยยิ้มค่ะ แกจำเรื่องราวปัจจุบันไม่ได้ ญาติกลัวเดินไปตกบ่อน้ำรอบบ้าน แกเคยเดินไปแล้วครั้งหนึ่งแต่ลูกหลานมาเจอเข้าพอดีค่ะ อยู่ที่บ้านมีหลานช่วยดูแลอยู่ แต่ก็คงจะกลัวดูแกไม่ทันเวลาไปทำงานบ้านอื่นๆค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท