มีใครต่อใคร
ใครใคร่เดิน มีดิน
ใครใคร่บิน มีฟ้า
ใครใคร่อาบน้ำใส
ลัดเลาะพฤกษ์ไพรหาสายธารา ฯ
ใครใคร่เฟื่องฟุ้ง มีนาคร
ใครใคร่พักผ่อน มีพฤกษา
ใครใคร่ฝันถึงดวงไฟ
แหงนดูฟ้าได้รายดวงดาริกา ฯ
ใครใคร่รัก มีชีวิต
ใครใคร่ครุ่นคิด มีปรัชญา
ใครใคร่ชังเชิญเถิด
จะปิดหรือเปิด ณ เบื้องทวารา ฯ
ใครใคร่ทำ จงเป็น
ใครใคร่เห็น จงหา
ใครใคร่จินตนาการ
จงโบกปีกผ่านไปสู่อิสรา ฯ
ใครใคร่ปลูก มีต้นไม้
ใครใคร่บาน มีบุปผา
ใครใคร่หอมทวนลม
จงให้ใจบ่มรสสุคนธา ฯ
ใครใคร่ลึก มีห้วงสมุทร
ใครใคร่สูงสุด มียอดผา
ใครใคร่คับแคบ มีห้อง
ขังใจไว้ครองตำแหน่งนิทรา ฯ
ใครใคร่ใหญ่โต เป็นไศล
ใครใคร่เรียบง่าย เป็นต้นหญ้า
ใครใคร่ชุ่มฉ่ำเป็นน้ำค้าง
สวยรอรุ่งสางจักกล่วอำลา ฯ
ใครใคร่เดิน มีดิน
ใครใคร่บิน มีฟ้า
ใครใคร่ดื่มน้ำใส
ลึกลงในใจ มีสายธารา ฯ
ธนู ๒๕๒๙
วรรณศิลป์จุฬา : ๒๕๒๙
.................
ใครใคร่เดิน มีดิน
ใครใคร่บิน มีฟ้า
ใครใคร่อยากรู้ความเป็นไป
หักห้ามใจ ไว้เถิดหนา ฯ
ใครใคร่เดิน มีดิน
ใครใคร่บิน มีฟ้า
ใครใคร่เห็นประชาธิปไตย
มีจริงไหม ฤาเพียงลือ...ว่า ฯ
วนิดา ๒๕๕๖
วันพฤหัสบดี ที่ ๑๐ ตุลาคม ๒๕๕๖
..............
เหวย ๆ !!!!! มา....นุด มาปิดหู ปิดตา...อย่างข้าดีฟ่า
.
.
.
อ้วนเอ๊ย !!!
ขอบคุณอาจารย์ ค่ะ
เข้าใจว่าคงเป็นแบบนั้นจริง ๆ ค่ะ
แต่ขอให้แค่ตัวเราเข้าใจคำว่า "เหมือนกัน" ในวงเล็บคือความเป็นมนุษย์
และ "ความแตกต่าง" ของกันและกันได้ ประชาธิปไตยจริง ๆ แล้วอาจจะไม่มีก็ได้นะคะ....
(@^_________^@)