พบหนังสือดีพบศิลปินดังทางวรรณกรรมของภาคใต้
ช่วงนี้คนหาดใหญ่และพื้นที่ใกล้เคียงที่รักการอ่านคงจะดีใจและมีความสุขมากมายเป็นครั้งแรกที่เราจะได้เดินเที่ยว งานสัปดาห์หนังสือภาคใต้ ครั้งที่ ๑ ระหว่างวันที่ ๒๗ สิงหาคม - ๒ กันยายน ๒๕๕๖ ณ ศูนย์ประชุมนานาชาติฉลองสิริราชสมบัติครบ ๖๐ ปี
ช่วงบ่ายแก่ๆ วันนี้ครูนกเลยตะลุยเดี่ยวที่งานดังกล่าวได้หนังสือมาสี่เล่ม เล่มสุดท้ายเป็นเล่มที่ปลื้มมาก และได้มาแบบไม่ได้ตั้งใจ เนื่องจากระหว่างกำลังจะเดินจากห้องประชุมที่จัดจำหน่ายหนังสือ หันไปเห็นมุม "สสส" เลยเดินเข้าไป ก็พบการจำหน่ายหนังสือในอีกรูปแบบหนึ่งพร้อมมีการจำหน่วยสินค้าและสมุดบันทึก แต่สายตาก็ไปพบเล่มหนึ่งที่ชื่อ "แลถิ่นใต้" ภาพปกชวนให้คิดถึงคำกล่าวชมคนใต้ที่บอกว่า ผมหยิก ตาโต คิ้วเข้ม ฟันใหญ่ (ที่เคยได้ยินในอดีต)
เมื่อเปิดด้านในครูนกพบจุดเด่นของหนังสือคือ
- การพิมพ์ในลักษณะลายมือที่ชวนอ่าน
- ภาพประกอบที่วาดโดยใช้ลายเส้น
- คำกลอนที่บางบทครูนกเคยได้ฟังยายท่องให้ฟัง...แต่นานมากแล้วไม่ได้ยินใครๆกล่าวถึง ที่ได้ยินยายท่องบ่อยที่สุดคือ
ฮา เอ้อ ไก่ขันเหอ เสียงขันมาห้อย ห้อย
เก็บดอกไม้มาร้อย พวงห้อยไว้สองแถว
ข้างตีนพวงพุดซ้อน ข้าวหัวนอนพวงนุมแมว
พวงห้อยไว้สองแถว โพตานข้างบาน...เหอ...ห้อย.....
สิ่งทีเหนือความคาดหมาย
ผู้ที่มาขายหนังสือคือ ผู้ประพันธ์ผ่านเส้นสาย ลายคำ (ดังที่ปรากฏที่ปกหน้า) คุณจรูญ น้อยปาน ได้สลักลายมือชื่อให้ครูนกไว้ด้วย
ปลื้มค่ะถือเป็นของขวัญประจำวันนี้เลยค่ะ และตั้งใจจะเก็บหนังสือไว้เป็นมรดกของครอบครัวคนใต้ แต่ถือว่าหนังสือเล่มนี้เผยแพร่ได้มากพอสมควรเพราะฉบับนี้เป็นการพิมพ์ครั้งที่ ๓ (กรกฏาคม ๒๕๕๕) จำนวน ๑๐๐๐ เล่ม นี้คือมรดกทางวัฒนธรรมภาคใต้ค่ะ
ความเห็น (17)
เป็นหนังสือที่น่าสนใจมาก ๆ เลยจ้ะ
มามอบดอกไม้และกดติดตาม
ชอบครับ
ภาพสวยมากๆ นะคะ น่าติดตามค่ะครูนก
น่าสนใจมากเลยครับ เก้บไว้ดีๆนะครับ
|
ขอบคุณค่ะ อาจารย์
|
ณัฏฐวัฒน์ |
|
สวัสดีค่ะ คุณ
|
Bright Lily |
เมื่อวานครูนกคิดสบายมากไปหน่อยเลยไม่พกพาทั้งโทรศัพท์มือถือและกล้องถ่ายภาพ......ตั้งใจจะเดินเลือกหนังสือแบบไร้กังวล
สวัสดีค่ะ คุณ พ.แจ่มจำรัส 
- เดินไปแบบไม่ตั้งใจ เพราะมุม...ค่อนข้างปลีกวิเวก
- คนขายแต่งกายแบบพอเพียง...แนวศิลปินเพื่อชีวิตแต่ไม่คิดว่าจะเป็นผู้ประพันธ์
- ต้องขอบคุณหน้าปกที่ดึงดูดสายตาครูนกค่ะ....ถือว่าเป็นหนังสือที่มีคุณค่าต่อคนใต้เลยค่ะ
ขอบคุณครับ ที่นำหนังสือดีๆมาแบ่งปัน เป็นการส่งเสริมการอ่านควบคู่กันไปด้วยนะครับ
โดยส่วนตัว ผมชอบหนังสือมีกลิ่นอายพื้นถิ่น อ่านแล้วเห็นวิถีคติชนและชาติพันธุ์
ยิ่งเห็นหนังสือที่มีลายเส้น ทั้งตัวอักษรและภาพ ผมยิ่งชอบ ดูขรึมขลัง ทรงคุณค่ามากทีเดียวครับ
เรียน ครูนก รูญ นุ้ยปาน เขียนเล่มเมื่อ สามสี่ปีที่แล้ว ผมได้อภินันทนาการและซื้อฝากเพื่อนรักอีกสองสามเล่ม
รูญ เคบเดิมธรรมยาตรา รอบลุ่มน้ำทะเลสาบมาแล้ว และเป็นคนจุดประกายให้ผมขึ้นเขาเจ็ดยอกพัทลุง จนถึงชั้นหลงไหล มาตั้งเป็นชมรมคนรักเขาเสียแล้วที่กงหรา
สามวันมานี้ไปช่วยครูหยินจัดค่าย ยังคุยกัน อยากชวนชาวบล็อกโกทูโนว มาขึ้นเขา แลเงาะสักหน
เจ้าของผลงานแลถิ่นใต้ พบกันบ่อยตามวาระแลธโอกาส
 |
สวัสดีค่ะ คุณเขียวมรกต |
ส่งเสริมการอ่านเป็นเรื่องที่ต้องทำกันทุกคนทุกวงการเลยค่ะ....เพื่อสร้างสังคมแห่งการเรียนรู้
สวัสดีค่ะ อาจารย์แผ่นดิน 
ขอบคุณค่ะอาจารย์แผ่นดิน ...ลายเส้นลายคำของหนังสือเล่มนี้ดีจริงๆ ค่ะ สำหรับคนรักวิถีชีวิตคนพื้นถิ่น....หนังสือเล่มนี้มีแรงดึงดูดแน่นอนค่ะ
สวัสดีค่ะ ท่านวอญ่า 
- ครูนกดีใจที่ได้อ่านหนังสือเล่มนี้เพราะทำให้รู้ว่า วัฒนธรรมบ้านเราไม่สูญหายไปแน่ถ้ายังมีหนังสือแบบนี้
- เรียนท่านวอญ่าชวน คุณรูญ น้อยบาน...มาแบ่งปันประสบการณ์วัฒนธรรมถิ่นใต้ที่ G2K ครูนกว่า....แฟนคลับมีเยอะแน่นอน ที่สำคัญทำให้ภูมิปัญญาได้เผยแพร่
- ขอบคุณค่ะที่มาเติมเต็ม.....ชวนขึ้นเขาแลเงาะ...เป็นเรื่องน่าสนใจมากค่ะ....จะไปร่วมให้ได้ค่ะถ้าไม่มีภารกิจด่วนๆ
