"...พระคุณแม่.."

“..พระคุณแม่..”

๏ พระคุณอื่นหมื่นแสนไม่แม้นแม่           

รักอื่นใดไหนจะแท้เท่าแม่ฉัน

ผูกสมัครรักสนิทนิจนิรันดร์                   

ไม่มีวันจืดจางจนวางวาย

๏ แม่เป็นพระเป็นพรหมอบรมลูก            

รู้ผิดถูกดีงามตามมุ่งหมาย

แม่คือครูผู้ให้ทั้งใจกาย                         

แม่ยังคล้ายเทวารักษาเรา

๏ แม่คือคนพิเศษสำหรับบุตร                 

แม่สูงสุดคนอื่นใครไหนเทียมเท่า

เมื่อแม่โกรธก็รู้จักความหนักเบา             

แม่ขัดเกลานิสัยลูกปลูกฝังดี

๏ เสียสิ่งอื่นหมื่นแสนในแดนโลก         

ไม่เศร้าโศกเหมือนมารดรม้วยมรณ์หนี

เพื่อนอื่นใดในพื้นปฐพี  

ไม่เมตตาปรานีเหมือนมารดร

๏ พระคุณแม่เลิศหลายบรรยายยาก  

ท่านว่ามากเปรียบเป็นเช่นสิงขร

อุปมาแม้กระทั่งดั่งสาคร  

ทิฆัมพรพสุธาน่าเปรียบปาน

๏ ยามลูกทุกข์แม่ก็ทุกข์เป็นร้อยเท่า  

ยามลูกเศร้าแม่ก็โศกมหาศาล

ยามลูกสุขแม่ก็แสนจะเบิกบาน  

ยามดวงมานได้ดีแม่ปรีดา

๏ แม่คือครูปูชนีย์ที่ประเสริฐ  

ผู้กำเนิดชีวะโอรสา

เสียสละเลือดเนื้อเพื่อลูกยา  

ปรารถนามีลูกจิตผูกพัน

๏ ทนอุ้มท้องประคองครรภ์ถึงวันคลอด    

จนลูกรอดปลอดภัยได้ชมขวัญ

เฝ้าถนอมกล่อมเห่ดุจเทวัญ    

หวังลูกนั้นเติบใหญ่ในสังคม

๏ ฉะนี้ควรกตัญญูรู้คุณแม่  

ด้วยดูแลกายใจให้เหมาะสม

อย่าให้แม่หม่นหมองต้องตรอมตรม    

แม่คือพรหมคือพระประจำใจ ฯ

 ๒๒.๔๕ น. : ๓๑ ก.ค. ๕๖  

(กลอนบทนี้แต่งให้คุณครูที่โรงเรียน เพื่อใช้เป็นบทขับเสภาในวันแม่)