ไปร่วมเวทีที่เขาไม่ได้เชิญ(Narrative Medicine Workshop through Stories)


".มีไม่มากคนนักที่ผู้หญิงกับผู้ชาย มีความไว้วางใจถึงขั้นชวนให้พักด้วยกัน ผู้เขียน เกิดความภาคภูมิใจที่น้องให้ความไว้วางใจ"..

       

  เมื่อวันที่ 10 กรกฎาคม 2556 ได้เดินทางเข้าเมืองหลวง เพื่อไปประชุม"การ

กำหนดทิศทางราคาข้าว" ที่กระทรวงพานิชย์ ร่วมกับ รัฐมนตรีว่าการฯ ท่าน นิวัฒน์

ธำรง บุญทรงไพศาล และท่าน รมช.ทั้งสองท่าน

       เสร็จภาระกิจของชาวนาเรื่องราคาข้าว ก็ไปประชุมต่อที่โรงแรมรามาการ์เด้นท์ 

"โครงการอบรมปฎิบัติการเรื่องเล่ากับการเรียนรู้"(Narrative Medicine Workshop 

through Stories) งานนี้เขาไม่ได้เชิญ แต่อยากมาประชุม   

     ด้วยเหตุผลข้อที่1 ทางที่ทำงานคือโรงพยาบาลปากพะยูน มอบหมายให้ช่วยดูแล

การเขียนเรื่องเล่าเร้าพลังของน้องๆในโรงพยาบาล

 เหตุผลข้อที่ 2 .ลาราชการมาแล้ว ของบประมาณจาก มอ.ไว้แล้วจึงต้องใช้เวลาเรียน

รู้ให้คุ้มค่าโดยสารจ่ายมาที่มา

เหตุผลข้อที่ 3 . นัดกับคุณ ลูกหมูเต้นระบำ บล็อกเกอร์จาก สรพ. ว่าเสร็จภาระกิจเรื่อง

ข้าวแล้วขอมาเรียนรู้ด้วย หาเหตุผลเข้าข้างตัวเองได้แล้ว ก็ทำตามที่อ้างเหตุผลให้

เอง.....

        .แดดยามบ่ายแก่ๆหน้ากระทรวงพานิชย์อบอ้าวเกินกว่าที่จะเดินไปใช้บริการ

รถเมล์ ไม่ลังเลที่จะเรียกแท็กซี่ จรลีไปโรงแรมรามาฯ เส้นทางที่ดูเหมือนไกล้ แต่ไกล

อย่างหฤโหดเพราะรถติดมโหฬาร เห็นป้ายโรงแรมรามาฯอยู่ข้างหน้า แต่ทว่า ต้องไป 

ยูเทินต์กลับใช้เวลาไปอีก 45 นาที ทั้งที่เห็นเป้าหมายอยู่แล้ว รวมความแล้ว 2 ชั่วโมง

กว่าที่ติดอยู่ในแท็กซี่  ที่คนเมืองหลวงทำเวลาหล่นหายไปบนท้องถนน ลงรถจ่ายตังค์


       ราคาเท่ากับเส้นทางจากพัทลุงมาชุมพร

 มาถึงที่ประชุม ปรากฎว่าถึงเวลาพักทานข้าวค่ำ เดินหาน้องๆที่มาจากโรงพยาบาล

เดียวกัน ก็ไม่เจอ  โทรหาก็ไม่รับสาย  ยามนี้ความหิวก่อกวนจนรำคาญ ด้วยว่าวันนี้

เป็นวันแรกแห่งการถือศิลอดตามหลักศาสนาอิสลาม เมื่อคืนซื้อข้าวจากทุ่งสงหมายจะ

ทานตอนหัวรุ่ง เปิดกล่องข้าวแกะดู ดันบูดเสียนี้ ก็เลยถือศิลอดท้องเปล่า (ลาลู) เดิน

ออกจากโรงแรมหมายจะหาอาหารทาน เจอหน้าคนรู้จัก จากโรงพยาบาลป่าพยอม 

น้องเอ๋ เบญจมาศ บุญเรืองขาว เพื่อนร่วมงานจากปากพะยูนที่ย้ายมาอยู่ป่าพยอม 

น้องเอ๋ให้คูปองทานอาหารแล้วชวนพักห้องเดียวกัน 

   ".มีไม่มากคนนักที่ผู้หญิงกับผู้ชาย มีความไว้วางใจถึงขั้นชวนให้พักด้วยกัน ผู้เขียน

เกิดความภาคภูมิใจที่น้องให้ความไว้วางใจ"....... 



คุณหมอโกมาตร และน้องอ้อยจากรพ.ปากพะยูน


    สรพ.(สถาบันรับรองคุณภาพสถานพยาบาล) (องค์กรมหาชน)จัดงานครั้งที่ 14 มีชื่อ

ว่า High Reliability Organization(องค์ที่น่าไว้วางใจ) 

ผู้เขียนคิดเอาเองว่าตนเองเป็นบุคคลที่น่าไว้วางใจของน้องเอ๋ 

    ละศิลอดเสร็จ พบกับน้องอ้อยจากโรงพยาบาล คุยกันว่าจะเปิดห้องนอน 

แล้วน้องเอ๋และน้องอ้อย ก็รวบรัดตัดความเพื่อไม่ให้เกิดโลกะวัชชะว่า น้องอ้ย น้องเอ๋ 

ไปนอนห้องเดียวกันผู้เขียนยึดห้องน้องอ้อย ประหยัดงบประมาณของ มอ.(ภรรยาที่บ้าน ...เมียเอง)ไปหลายพัน 

        อิ่มอาหารมื้อค่ำก็เข้าไปเรียนรู้ซึ่งทาง คุณหมอโกมาตร ได้จัดกลุ่มเรียนรู้ไว้ 

10 กลุ่ม ผู้เขียนสือวิสาสะเดินไปเข้ากลุ่มที่ 9 เพราะมีน้องสาวจากปากพะยูนอยู่ใน

กลุ่มนี้  แนะนำตัวให้คนในกลุ่มได้รู้จักจะได้ทายทักกันถูก ที่สำคัญคือปิดช่องว่างของ

การไม่น่าไว้วางใจ พอบอกเล่าว่าเป็นใคร ทำอะไรที่ไหนอย่างไร น้องที่นั่งข้างๆจาก

โรงพยาบาลโพธารา ราชบุรี  ยินดีวันทาบอกว่าเคยรู้จักทักทายกัน กนกวรรณ  ในGotoKnow 

GotoKnow  มิตรภาพไร้ขีดจำกัด พบเพื่อนใหม่เกือบทุกเวที เพราะGotoKnow

แล้วก็เข้าสู่บทเรียนในค่ำคืนด้วย "เล่าความประทับใจให้กลายเป็นเรื่องเล่า"


             ผู้เขียนจึงเล่าความประทับใจในการเอื้อเฟื้อของน้องๆจากจังหวัดพัทลุงให้กลายเป็น

เรื่องเล่าไว้ในบันทึกนี้......



หมายเลขบันทึก: 543339เขียนเมื่อ 23 กรกฎาคม 2013 01:20 น. ()แก้ไขเมื่อ 28 กรกฎาคม 2013 20:06 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (18)

เป็นประสบการณ์...แลกเปลี่ยนเรียนรู้นะคะ

ขอบคุณท่านดร.พจนา มาคนแรก

งานนี้ทางคุณหมอโกมาตร นำเรื่องสั้นชั้นครูมาให้เรียนรู้ด้วย  โชคดีที่อ่านเรื่องเหล่านั้นมาก่อนหลายเรื่อง เช่น เขียดขาคำของลาวคำหอม จับตาย ของมนัส  ยรรยงค์ อ่านมาหลายรอบ จึงตอบโจทย์เรื่องเล่าได้ ไว

ดีจังเลยครับ...มีเพื่อนร่วมงานดีไว้ใจกัน ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน

ช่วยกันประหยัดงบประมาณของหลวงอีก....

..สวัสดี..เจ้าค่ะ..ท่านวอญ่า..ผู้เฒ่า.."อ่าน..บันทึกนี้..แล้ว..สมอง..ปลอดโปร่งกว่าเดิม..หลายเท่า"..(.อ่านด้วยความไว้วางใจ...)...ด้วยความระลึกถึง...ฝากความคิดถึงบ้านเกิด..(ทุ่งสง)..ด้วยเจ้าค่ะ...บุญรักษาและขอให้ท่าน..สุขภาพดี..ตลอดไป..(ยายธี)...

สุดยอดเลยลุงวอขอนับถือ

มีงานเดียวที่ไม่ต้องเชิญแ้ล้วได้โดยไม่ขัดเขินครับท่านผู้เฒ่า 555

มิตรภาพ ไร้ขีดจำกัด

ยอดเยี่ยม จริงๆ ค่ะ

เรียนคุณ ยง ความไว้วางใจต้องมากับประวัติที่ผ่านมา แต่ก็ไม่ง่ายที่จะได้รับความไว้วางใจ

แต่ก็ได้รับความไว้วางใจ ก็ภาคภูมิใจ ในการไว้วางใจ

เรียนคุณยายธี ระยะนี้ฝนใต้ตกทุกจังหวัด 

พังงาบ้านเกิดผมก็หนักที่ตะกั่วป่า

คนคร ทุ่งสงยังไมหนัก

ขอบคุณที่ไว้วางใจครับ

เรียนครูหยิน คนจังหวัดแค่ๆ

เดินข้ามเขาพับผ้ามาแลกันได้

เทือกบรรทัด กวีเคยร้องร่าย

ในความหมายได้สัมพันธ์การเดินดง

เรียนท่านอาจารย์ JJ 

สองงานที่ไม่เชิญ ก็จะแอบๆเข้าร่วม 

คืองานสรพ และโอกทูโนว์ครับอาจารย์

ขอบคุณครับท่านวอญ่าฯ เป็นแบบอย่างที่ดี ขอชื่นชมครับ

เรียนคุณ จอย  ผมรู้สึกถูกชะตากับสตรี มักได้รับความไว้วางใจ และบางคนพัฒนามาถึงขั้นเป็นลูก (ครูเทียนน้อย) 

เป็นหลาน น้องจ๋า นักศึกษาจากเยอรมัน เมื่อมีโอกาสกลับเมืองไทย ฝันอยากมาพบกับลุงวอ  ก็ได้พบพานกัน เป็นความสัมพันธ์ ผ่าน โกทูโนว์ อย่างต่อเนื่อง

สวัสดีคุณพี่ต้อย....เพราะยึกมั่น ไม่คอรัปชั่นความไว้วางใจของภรรยามาตลอดในการทำงาน จึงเกิดอานิสงส์ ความไว้วางใจในวันนี้

เรียน ท่านเขียว มิตรภาพ ความสัมพันธ์ การไว้วางใจ ที่สร้างสม จนเกิดศรัทธา ไว้วางใจ

ที่สำคัญเมื่อได้รับความไว้วางใจแล้ว...อย่าทำลาย หรือทำให้พร่องลง รู้ตื่นทุกขณะครับ

 

เรียนคุณ tuknarak Happy Ba เกิดจากความตั้งใจเรียนรู้ จึงสอดคล้อกลมกลืนกับผู้เข้าร่วมประชุมทั้งหมด

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท