ใคร่ครวญจากบันทึกครู l ครูพาละชั่ว

โมเดลเขียนโดยครู Ka-Poom

หัวใจแห่งการเรียนรู้ของผู้เป็น "ครู" ; การปกป้องเด็ก

จากบันทึกข้างต้นของครูกะปุ๋ม Ka-Poom

เป็นภาพฉายของความเป็นไปของเรื่องราว ชี้ให้เห็นว่า มีอะไรเกิดขึ้นบ้าง
แล้วจะช่วยยังไงเจ้าค่ะ เหมือนชี้เหตุของปัญหา และเสนอแนะแนวทาง ออกให้ด้วยดีจังเลยเจ้าค่ะ
หากมองแบบไม่มีอคติ
เป็นอะไรที่ครูสามารถหยิบไปใช้ช่วย สอนเด็กได้เจ้าค่ะ
เพราะเหตุการณ์แบบนี้ เกิดขึ้นได้ทั่วไป ทั้งในโรงเรียนและบ้าน รวมถึงในสังคม
เหมือนแม่ สอนลูก เหมือนครูสอนศิษย์ แบบคิดว่าเคราะห์ปัญหา แจกแจงสาเหตุ รวมถึงปัจจัยที่ใส่เข้าไป พฤติกรรมตอบสนอง แล้วก็ ช่วยหาทางออก ในการพัฒนาให้ยิ่ง ๆขึ้นไป 
แต่ถ้ามีอคติ
ก็จะคิดว่า กระทบเจ้าค่ะ
พอหนูอ่านถึงคำว่า “สร้างความตระหนักให้เกิดความสำนึกW
สร้างโอกาส ให้ละชั่ว สร้างกระบวนการทางปัญญา
สิ่งเหล่านี้ เป็น สิ่งดี ๆ ที่ครู ฝึกฝนให้มาเสมอ ๆ ตลอดการเรียนรู้อยู่กับครู
ครูใช้ศีลครอบ แล้วให้โอกาสได้เรียนรู้ผ่านการทำภารกิจ และกิจกรรม
ทุกการสั่งสอนของครู ทำให้หนูได้มีวันนี้ จากเด็กที่ ไม่รู้จักตนเอง ดื้อด้าน 
พ่อแม่ บอก ไม่เชื่อ ไม่ฟัง เก่งเริ่ดอยู่คนเดียว แต่ลึก ๆข้างในตอนนั้นเจ็บปวดและเหงาท่ามกลางฝูงชน

แต่พอมาได้รู้จักครู ได้เรียนรู้กับครู เข้าสู่กระบวนการบ่มเพาะที่ครูเมตตา เปิดโอกาส ให้ฝึกฝนเรียนรู้
ก็เหมือนความทุกข์ได้หล่นหาย ใจข้างในนี่แหละ ที่เบาลง กับสิ่งต่าง ๆ 
ยอมรับในตนเองมากขึ้น ถึงความคิดชั่ว การกระทำชั่ว แล้วค่อย ๆ ละออก
ก็เบาลง ๆ กับตนเอง จนพอจะอยู่ได้ ณ ทุกวันนี้เจ้าค่ะ จนพอได้รู้จักความสุขที่อิ่มและยิ้มอยู่ข้างในเป็นบ้างแล้ว สาธุเจ้าค่ะ