นโยบายเก๊
ผมมีความเห็นมาตลอด ว่าโครงการรับจำนำข้าวของรัฐบาลยิ่งลักษณ์เป็นนโยบายเก๊ เก๊ในที่นี้หมายความว่าจะก่อผลร้ายต่อประเทศ ดัง บันทึกนี้และ ที่นี่
ผลร้ายคือ ทำลายเศรษฐกิจในภาพรวม และก่อความทุจริตขึ้นในสังคม กล่าวตรงๆ คือเกิดการโกงกินหนักยิ่งขึ้น บัดนี้ผลดังกล่าวกำลังเผยโฉม ดัง ข่าวนี้ และ ข่าวนี้
ที่จริงนโยบายเก๊ในรัฐบาลที่แล้วก็มี ตัวอย่างคือโครงการ SP2 ด้านการศึกษา ที่เป็นโครงการฝึกอบรมครู ซึ่งผมได้ไปคัดค้านและให้ความเห็นที่คณะวิทยาศาสตร์ จุฬาฯ คำคัดค้านของผมไม่มีน้ำหนักเลย เพราะทุกฝ่ายต่างก็ต้องการผลประโยชน์ หน่วยงานที่เสนอโครงการต้องการผลงานจัดการฝึกอบรมและรายได้ ซึ่งบัดนี้ก็ชัดเจนแล้วว่า เงินเหล่านั้นละลายหายไป คงจะได้ประโยชน์ในการปล่อยเม็ดเงินออกไปกระตุ้นเศรษฐกิจ แต่วงการศึกษาขาดทุน คือยิ่งส่งเสริมลัทธิฝึกอบรม ไม่ให้คุณค่าลัทธิเรียนรู้ ซึ่งหมายความว่า สังคมไทยขาดทุนในด้านการเผยแพร่มิจฉาทิฐิ
นโยบายเก๊ ที่ผมคิดว่าคนไทยต้องจับตามอง คือ โครงการจัดการน้ำ ๓.๕ แสนล้าน เห็นพฤติกรรมของผู้รับผิดชอบของรัฐบาลแล้ว ผมไม่ไว้ใจเลย
วิจารณ์ พานิช
๘ มิ.ย. ๕๖
แต่น่าสิ้นหวังตรงที่การคัดค้านทัดทาน แม้จากผู้เชี่ยวชาญโดยตรงยังไม่ได้รับการเอาไปพิจารณาเลยนะคะ เขาก็ลุยทำกันต่อไปโดยที่เราได้แต่ทักท้วง หลักฐานอะไรแค่ไหน รัฐบาลก็ยังคงเดินหน้าต่อไป แบบนี้ผลสุดท้ายจะเป็นยังไง บทบาทประชาชนทั่วๆไปอย่างเราจะทำอะไรได้บ้างคะนี่
โครงการจัดการน้ำ ๓.๕ แสนล้าน มีนักวิชาการเก๊ในมหาวิทยาลัย ใช้ตำแหน่งทางวิชาการ(ศ) ใช้ชื่อมหาวิทยาลัยเป็นตราประกัน รับงานทำเป็นทอดๆๆแบ่งหัวคิว เขียนโครงการ ประเมินโครงการ จ้างเด็กๆๆนั่งเทียนเขียนกันเป็นฉากๆๆ อยากให้มีหน่วยงานเข้าตรวจสอบอย่างมาก