ในฐานะนักอ่าน ชุมชนแห่งนี้มีเรื่องราวมากมายที่ถูกนำมาแบ่งปันผ่านตัวอักษร รูปภาพ บทกลอน คำสอนใจ เรื่องเล่า ภาษาเม้าส์ หลากหลายรูปแบบ แต่มีเป้าหมายเดียวกันคือ แบ่งปันและเรียนรู้
บางเรื่องราวอ่านปนขำ ย้ำเตือนว่าชีวิตยังต้องการเสียงหัวเราะและการแจกจ่ายรอยยิ้ม
บางเรื่องราวอ่านแล้วเศร้าเคล้าน้ำตา ย้ำเตือนว่ายังมีอีกหลายชีวิตที่ยากลำบากกว่าเรา การใช้ชีวิตของเรา จึงต้องทำดีเพื่อตนเองและผู้อื่น แบ่งปันต่อผู้อื่นรอบข้างและคนในสังคมด้วย
บางเรื่องราวอ่านแล้วได้มุมมอง ทำให้ต้องลองย้ายที่ยืน เพื่อไปมองในมุมใหม่ๆบ้าง จะได้เห็นความแตกต่างของแต่ละมุม เข้าใจคนอื่นในมุมของเค้า เข้าใจตัวเราในมุมของคนอื่น
บางเรื่องราวอ่านแล้วได้แรงบันดาลใจ ให้รู้ว่าไม่ได้มีเพียงเราคนเดียวที่กำลังสร้างฝัน เดินตามหาฝัน และยังคงพยายามไปให้ถึงซึ่งความฝันนั้น ผู้คนมากมายต่างเดินทาง ค้นหา ฝันที่แตกต่างกันนั้น...ไม่ต่างกัน
บางเรื่องราวอ่านแล้วได้คติสอนใจ เรื่องบางเรื่องไม่จำเป็นที่เราต้องลองผิดลองถูกด้วยตนเอง เพราะการเรียนรู้ข้อผิดพลาดจากประสบการณ์ของผู้อื่น ก็ช่วยให้เราเติบโตและก้าวผ่านอุปสรคคได้เร็วขึ้น ก้าวด้วยความระมัดระวังมากขึ้น
บางเรื่องราวอ่านแล้วชวนให้คิด อยากลงมือทำ เริ่มต้นทำ ในบางอย่างที่เป็นจินตนาการมาเนิ่นนาน เพราะเราไม่ได้ใส่ใจในรายละเอียดให้เพียงพอ มันจึงกลายเป็นฝุ่นละอองล่องลอยไปมา จนวันหนึ่งได้อ่าน ได้เห็น สิ่งเหล่านั้นวิ่งแข่งขันลงไปให้สมองเพื่อกระตุ้นละอองที่แน่นิ่งจนตกตะกอนนอนนิ่งอยู่ใต้กล่องความจำว่า ครั้งหนึ่งเราอยากทำแบบนี้ ครั้งหนึ่งเราอยากเป็นแบบนี้ ถึงเวลาลุกขึ้นมาลงมือทำสักที...
ในฐานะนัก(อยาก/หัด)เขียน
ฝึกเขียนไปเรื่อยๆ เท่าที่อยากจะเขียน เท่าที่ได้เรียนรู้ เท่าที่มีประสบการณ์ เท่าที่ใจอยากแบ่งปัน แต่การเขียนที่นี้มีความแตกต่างการเขียนที่ในพื้นที่อื่นๆ เพราะดอกไม้และกำลังใจของผู้อ่านและผู้ติดตาม ทำให้เรารู้ว่าสิ่งที่เขียนลงไปนั้น มีประโยชน์และมีค่าในพื้นที่เล็กๆของเรา เป็นสิ่งกระตุ้นที่ทำให้เราอยากเขียน เราทุกคนต่างมีเด็กตัวเล็กๆอยู่ภายใน ดีใจและเริงร่าเมื่อได้รับการสะท้อนกลับหรือตอบรับในรูปแบบของกำลังใจ แต่เราก็มีความเป็นผู้ใหญ่เพียงพอที่จะยอมรับคำแนะนำ ติเพื่อก่อ มอบความเป็นมิตรให้แก่กันในการแลกเปลี่ยนความคิด ประสบการณ์ เพื่อสร้างสรรค์สังคมสู่การเรียนรู้อย่างแท้จริงแะลเป็นการเรียนรู้ตลอดชีวิต ที่ต้องลิขิตเองว่าจะเลือกบริโภคทรัพยากรความคิดชนิดใด เครื่องมือทางปัญญาแบบไหน เพราะในชีวิตจริงเราเป็นครูของตัวเอง ในการวางแผนการเรียนรู้ในห้องเรียนกว้างใหญ่ไพศาลที่เรียกว่า โลก.....
นี่เป็นเหตุผลที่ทำให้ฉันชื่อชอบ ชื่นชม ชื่นใจในสังคมแห่งนี้
Go Together Toward To Know things for a better life.
สวัสดีครับ
อ่านหลายบันทึกของคุณแล้ว เขียนได้น่าอ่านนะครับ
เป็นกำลังใจให้ครับ
ครูเขียนบันทึกสนุกครับ ;)...
ขอบคุณกำลังใจและถ้อยคำที่มากด้วยน้ำใจที่มอบให้นะค่ะ
มาร่วมติดตามห้องเรียนชีววิทยาแบบสนุกสนาน ภาพน่ารักๆ ค่ะ