เด็กน้อยบ้านแม่ตาด(1)

ตอนนี้ผู้เขียนอยู่ที่ตำบลห้วยทราย อำเภอสันกำแพง จังหวัดเชียงใหม่ ผู้เขียนมาถึงที่บ้านแม่ตาดตั่งแต่เมื่อวานแล้ว แต่พอดียุ่งๆจัดการกับการทำงานอยู่ ไม่มีโอกาสเขียนบันทึก ตั้งใจจะมาช่วยพี่อักขณิชทำค่ายภาษาอังกฤษให้โรงเรียนวัดล้านตองและโรงเรียนใกล้เคียงอีกหนึ่งโรงเีรียนในวันที่ 27 พฤษภาคม 2556 เมื่อมาถึงก่อนเลยไปเที่ยวที่น้ำพุร้อนสันกำแพงและโครงการห้วยฮ่องไคร้ในพระราชดำริ

ตอนที่อยู่น้ำพุร้อนสันกำแพงนั้น พบว่าผู้เขียนเคยมาที่น้ำพุร้อนสันกำแพงแล้ว แต่นานมาก ตอนนั้นที่น้ำพุร้อนยังไม่จัดระบบการแช่เท้าหรือจัดระบบร้านค้าดีแบบนี้ ผู้เขียนคิดว่าถ้าหน่วยราชการหรือชุมชนจัดระบบการจัดการในชุมชนให้ดี มีแหล่งท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ก็จะเป็นช่องทางให้ชุมชนมีรายได้เสริมจากหลายได้หลักได้อีกทางหนึ่ง

ผู้เขียนได้ไปที่โครงการห้วยฮ่องไคร้ในพระราชดำริของในหลวง มีการเลี้ยงกบที่มีระบบการจัดการที่ดี มีการทดลองเลี้ยงกบในบ่อธรรมชาติ การเลี้ยงกบในบ่อปูน การเลี้ยงกบคอนโด การเลี้ยงปลาทับทิมในกระชัง

นอกจากนี้ยังมีการสาธิตการเพาะเห็ด การเพาะสัตว์ป่าเรื่องอีกๆอีกมาก ตอนที่รถผ่านในโครงการจะมีป้ายให้ระวังนกยูง เพราะโครงการมีนกยูงจำนวนมาก ผู้เขียนพบนกยูงหากินตามธรรมชาติอยู่กับไก่ป่าด้วย

ตอนเดินทางกลับมาที่บ้านแม่ตาดนั้นพี่เพลินหรือพี่อักขณิชของเราพาผู้เขียนแวะไปดูตลาด คนเหนือเรียกว่ากาด ผู้เขียนพบ ผักพ่อค้าตีเมีย(ภาพล่างซ้าย) ผักในท้องถิ่นอีกหลายประเภทที่หาดูไม่ง่ายนักในเมือง ภาพบนผู้เขียนจำไม่ได้ว่าผักอะไร รอพี่เพลินมาบอกดีกว่า

ตอนเย็นปั่นจักรยานเล่นกับเด็กๆในชุมชนพบว่าที่วัดแม่ตาดนั้น มีอุโบสถที่สวยมาก แค่หัวบันไดอุโบสถก็น่าดูแล้วครับ

แต่ที่แปลกใจพบว่าคนบริจาคชื่อ ร้อยเอกขจิต (ฮา) ไม่คิดว่าจะได้พบคนชื่อเดียวกัน ผู้เขียนชอบหัวพญานาคที่เชิงอุโบสถ งามมาก ยิ่งตัดกับท้องฟ้ายิ่งงดงามกว่าปกติเหมือนพญานาคมีชีวิตจริงๆ

ตอนค่ำมีโอกาสได้ไปที่ตลาดในท้องถิ่นอีก แต่เป็นถนนคนเดินคล้ายๆกับในตัวเมืองเชียงใหม่ มีสิ่งของขายจำนวนมาก ผู้เขียนเลยซื้อเสื้อพื้นเมืองสีดำที่เขียนว่าสันกำแพงมา 1 ตัว คนขายเป็นชาวบ้านแม่ตาด ผู้เขียนเลยได้โอกาสสนับสนุนคนในท้องถิ่น

ที่ถนนคนเดินนั้น มีสถานที่ที่ให้คนฟังเพลง เด็กๆสามารถเล่นของเล่นหรือไปวาดภาพหรือระบายสีก็ได้ นอกจากนี้ยังมีการทำของที่ระลึกด้วย

น้องพอเพียงและน้องแพรวก็วาดภาพด้วย น้องแพรวระบายสีเก่งมาก ฝีมือดีทีเดียว ถ้าในชุมชนมีกิจกรรมดีๆให้เด็กๆได้มีโอกาสได้ฝึกศิลปะ ฝึกการทำงานเป็นทีมมีจิตอาสาเพื่อชุมชน ให้พี่ช่วยสอนน้อง ก็จะดี เท่าที่คุยกับพี่เพลิน พี่เพลินเล่าให้ฟังว่าที่บ้านแม่ตาดกลุ่มเยาวชนรวมตัวกันช่วยกันเหลืองานในชุมชน ทำให้ชุมชนใกล้เคียงสนใจและกำลังตั้งกลุ่มเยาวชนที่มีจิตอาสาทำงานเพื่อชุมชนด้วยเช่นกัน

ในภาพจะเห็นน้องแพรวระบายสี แต่น้องพอเพียง กินอย่างเดียวเลยครับ 555 ขอบคุณครับที่เข้ามาอ่าน... อ่านต่อที่บันทึกพี่เพลินนะครับ...

เขียนใน GotoKnow โดย ขจิต ฝอยทอง
ใน khajit's blog

คำสำคัญ (Tags): #โรงเรียนวัดล้านตอง#บ้านแม่ตาด#พี่อักขณิช

หมายเลขบันทึก: 537181เขียนเมื่อ 26 พฤษภาคม 2013 15:41 น. ()แก้ไขเมื่อ 24 พฤศจิกายน 2013 21:03 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (19)

แอมแปร์~natadee

เขียนเมื่อ 26 พฤษภาคม 2013 18:09 น. ()

+ สวัสดีค่ะ อ.ขจิต

+ แม่ตาดน่าอยู่...ผู้คนน่ารัก..

+ แม่ตาดมีกิจกรรมสร้างสรร..เยอะนะค่ะ...อ่านเพลินเลยค่ะ

นงนาท สนธิสุวรรณ

เขียนเมื่อ 26 พฤษภาคม 2013 18:17 น. ()

* พี่ใหญ่เคยไปชมโครงการในพระราชดำริห้วยห้องไคร้ ที่สะท้อนคนอยู่กับป่าอย่างพึ่งพากัน จำได้ว่ามีการปลูกต้นพริกไทยดำเลื้อยรอบต้นไม้ใหญ่ คนจึงไม่โค่นต้นไม้ เพราะพริกไทยมีมูลค่าทางตลาดสูงมาก...

* ภาพแห่งความสุขและผ่อนคลายมากค่ะ