บ้านของฉัน GotoKnow
บ้านคือสถานพำนักพักพิงจะเป็นคฤหาสน์ หรือกระท่อม หนำน้อย เถียงนา ก็
ถือว่าเป็นบ้านตามความหมายของการอาศัยพักพิงกาย
บ้านแห่ง GotoKnow ก็คือบ้าน หากห่างหายไปเพียงวันครึ่งวันก็ หวนคิดถึง
เพราะที่นี้คือที่พักพิงแห่งใจ ที่หลากหลายชีวิต หลากหลายวัย หลากหลายอาชีพ มา
พูดคุยแลกเปลี่ยนแบ่งปัน พออยู่มานานวัน (5 ปี) ความรัก ความผูกพันธ์ ความอาทร
ก็บังเกิดขึ้นในจิตใจ ตั้งแต่ตอนไหนไม่ทันยั้งคิด รู้แต่ว่า รักGotoKnow เข้าไปในหัวใจ
เสียแล้ว
กิจกรรมของหมู่มวลญาติมิตรในGotoKnow ทำอะไร ที่ไหน อย่างไร มักไม่ถาม
เหตุผล ขอเพียงมีคนGotoKnow ในที่แห่งนั้น ฉันไม่ลังเลที่จะไปร่วมกิจกรรมเสมอ
มา....
รักที่จะเขียน เขียนเหมือนมีแรงผลัก นั้นคือความรักผลักดันให้เขียน ทุกครั้งที่
เขียนบันทึกเสร็จ ก็มานั่งอ่าน นั่งชื่นชมให้กำลังใจตนเอง ที่สมารถเขียน สื่อออกมา
บอกให้ผู้อื่นได้รับรู้ ในสิ่งที่คิด ในสิ่งที่พบเห็น และในสิ่งที่ฝันอยากให้่เป็น ..
.ด้วยแรงรักแห่งผลักดันให้เกิดศรัทธา มีเรื่องมาเล่ามาแบ่งปันในบ้านหลังนี้ รวม
812 เรื่อง ใน 6 เล่มสมุด กับ อีก 2 บล็อก
1 เหมือนแรงหนึ่งผลักดันให้ฉันเขียน 559 บันทึก
2 เดินทางหมื่นลี้ดีกว่าอ่านหนังสือหมื่นเล่ม 170 บันทึก
3 โรงพยาบาลปากพะยูน 13 บันทึก
4 เมืองลุงสร้างสุข 6 บันทึก
5 สมาคมชาวนาและเกษตรกรไทย 4 บันทึก
6 สมัชชาสุขภาพทางอากาศ 3 บันทึก
7 ปากพะยูน 54 6 บันทึก
8 คบเพลิกับงู 51 บันทึก
ที่ยกมาทั้งหมดไม่ใช่คุยโมโอ้อวดว่าเขียนได้มาก เพียงแต่อยากสื่อให้เห็นว่า
"ศรัทธาบ้านหลังนี้ "จึงมีแรงกาย แรงใจ หากนับวันวัยในอายุ หลายท่านคงแนะนำให้
พักผ่อนมากกว่ามานั่งถ่างตา จิ้มตัวพิมพ์หน้าจอคอมพ์ ยามดึกดื่น ผู้เขียนเคยให้
นิยามการเรียนรู้ของผู้เขียนว่า เป็นการ "หัดในไถ หายใจในปี่" เป็นการเรียนรู้ บูรณา
การงานกับชีวิต สุขที่ได้เขียน สุขที่ได้บอก สุขที่ได้เล่า สุขที่ได้คุย สุขที่ได้แลก
เปลี่ยน สุขที่ได้แบ่ง สุขที่ได้เรียนรู และสุขที่ได้มาอ่าน คือการจัดการความรู้ สู่การการ
จัดการความสุข ขณะนั่งเขียนบันทึกนี้ สมองหลังสารความสุขออกมา หากใครมาเห็นผู้
เขียนยามนี้ จะเห็นรังสีแห่งความสุขในใบหน้าปรากฎออกมาให้เห็น ...
สุขสร้างได้ ในGotoKnow ฉันรักบ้านหลังหลังนี้ ฉันได้เขียน ฉันประสบความ
สำเร็จ ฉันมีความสุข คือสิ่งที่ฉันได้รับจาก GotoKnow
ความเห็น (36)
GotoKnow ผมรู้จักและใช้เมื่อ 2 ปีก่อน ครบ 5 ปี พอดี ผมเป็นคนรุ่นหลังที่ได้ใช้และศึกษาเรื่องราวต่างๆจากหลากหลายผู้คนและอาชีพ วันนี้ก็ต้องขอแสดงความยินดีกับGotoKnow บันทึกดีๆ
ชื่นชมเสมอมานะครับ
ศรัทธาในความเสมอต้นเสมอปลายของท่านพี่จริง ๆ ค่ะ
ใครจะห่างหายไปนานแค่ไหน ใครจะทิ้งบ้านหลังนี้ไปไม่หวนกลับมา
แต่...ไม่ว่าจะคลิกมาเยี่ยมเยือนบ้านนี้คราใด ต้องได้เจอท่านพี่เสมอ
อยู่ยงคงกระพันจริง ๆ พี่ชายเรา.......เยี่ยมจริง ๆ
บังวอญ่า คือไอดอลแรกของบล็อกเกอร์ ทีทำให้ผมมีแรงบันดาลใจเลยนะครับ
ยอดเยี่ยมมากครับพี่บัง กับ 812 บันทึก
ชอบวรรคทองของพี่บัง วรรคนี้
"...ขณะนั่งเขียนบันทึกนี้ สมองหลังสารความสุขออกมา หากใครมาเห็นผู้
เขียนยามนี้ จะเห็นรังสีแห่งความสุขในใบหน้าปรากฎออกมาให้เห็น ..."
ดีใจที่เราได้อยู่บ้าน gotoKnow หลังเดียวกันค่ะ วอญ่าท่านผู้เฒ่า
ชื่นชมคุณวอญ่า นะครับ
มาให้กำลังใจ ให้กล้วยหมก ค่ะบัง
เยี่ยมยุทธ จริงๆ ท่าน
ถ้าใครมาเห็นคนอ่านบันทึกนี้ก็จะพบคนกำลังนั่งยิ้มและเปล่งรัศมีความสุขด้วย ขอบคุณพี่บังสำหรับบันทึกน่ารักนี้นะคะ
เรียนคุณหมอแดง...GotoKnow เป็นพื้นที่แลกเปลี่ยนเรียนรู้ ได้ทุกเพศ ทุกวัย มีความเป็นที่ดีต่อกัน
ผมอยู่มา 5 ปี บ้านหลังมีรัก
ขอบคุณ น้องทิมดาบ ...ตอนนี้มาขับประเด็นชาวนา มีเรื่องหนี้สินชาวนาให้ต้องทบทวนคิด หาทางออก เชิงนโยบายผ่านทางสมาคมชาวนาและเกษตรกรไทย....งานใหม่ประเด็นใหม่ ไปประชุมทุกครั้ง ลางาน ใช้งบส่วนตัว
ถือเป็นการตอบแทนบุญคุณคนปลูกข้าวให้มีกิน
สวัสดีน้องครูอิง...มีความสุขทุกครั้งที่ได้มาท่องGotoKnow ได้แลกเปลี่ยนเพิ่มปัญญา เติมอาหารสมองให้มีความสุข
ชื่นชมน้ำใจงามค่ะ ภูมิใจที่ได้รู้จักกันค่ะ
เพิ่งสังเกตเห็นว่าพี่บังพิมพ์ตกไปในชื่อเรื่องค่ะ ตัว n หายไปค่ะ
บ้านของฉัน GotoKnow
เรียนคุณ พ. นั่งเขียนบันทึกหลังเที่ยงคืน บรรยากาศ บ้านในสวน ไม่ต้องใช้แอร์ไม่ต้องใช้พัดลม เปิดหน้าต่างรับลม
เห็นตัวอักษรปรากฎที่หน้าจอคอมพ์ มันเป็นความสุขที่คนชอบงาน ชอบเขียนปราถนา
ขอบคุณเรื่องเล่าดีๆและมิตรภาพอบอุ่นที่มอบให้กันเสมอมาค่ะ
สวัสดียามเช้าวันหยุด คุณ ระพี
วันนี้ไม่มีประชุม ไม่มีเวที ได้อยู่กับครอบครัวได้เล่นกับหลานนาเซีย สุขในบ้าน สุขมลูกหลานห้อมล้อม
บ้านของเรา GotoKnow มีมิตรภาพ และอบอุ่นเสมอค่ะ
เรียน น้อง แสง โกทูโนว์ ให้ความรู้ ให้ปัญญา พัฒนาความคิด สู่คุณภาพชีวิตในการทำงาน
น้องหนูรี ...ส่งกล้วยหมกมาให้ก็ขอบคุณ
แต่หากส่งกล้วยหมกลืมมาให้ มีนัยยะ ไปในทางสื่อแสลง
กล้วยหมกลืม เป็นการเปรียบเทียบ อ้ายนั้นคนชาย ที่ ดำและนวน55555555
เรียน ป้าแดง มันเป็นเช่นนั้นจริงๆ คือได้เจอชาว กทน.แล้วมีสุข ได้แลกเปลี่ยนแบ่งปันสุขสรร กทน.
มีหลายบันทึกนะคะที่เป็นเหมือนเหตุการณ์ร่วมสมัย
คุณวอญ่ามาเติมเต็มให้ดิฉันเสมอ
เวลาเปิดหน้าแรกแล้วไม่มีคุณวอญ่า
ก็คิดไปว่าเอ....ทำไมเงียบหายไป
ริจะยุ่ง รอประเดี๋ยวก็คงมา
เป็นความคุ้นเคยที่จะได้เห็นบันทึกของเพื่อนทุกคน
อาจไม่ได้ฝากข้อความทุกบันทึก
แต่รู้นะว่าหายไป
เรียน อาจารย์ โอ๋ GotoKnow เปิดพื้นที่ให้เรียนรู้ และแบ่งปัน ในรอบ 5 ปีมานี้ทำให้มีคุณค่า ในการบันทึกใน พื้นที่แห่งนี้
ได้พัฒนาตนเองทั้งการคิดการเขียน
มีความสุขทุกครั้งที่ได้เข้ามาอ่านมาเขียน มาเวียนมอบดอกไม้
คิดถึงหลายๆท่านที่ห่างหายไป
มิตรภาพจากGotoKnow ทุกเพศทุกวัย ทุกวุฒิ
ขอบคุณ อาจารย์ ศิลา อาจารย์เป็นท่านหนึ่งที่เป็นกำลังใจ เป็นแรงผลักดันให้มีงานมาตลอด
ขอบคุณ อาจารย์ โอ๋ อีกครั้งที่ตรวจทานให้
มันมีความจริงอยู่สองอน่างที่จริง แต่คนพูดมักนึกว่าไม่จริง ..เพราะนึกว่า พูดคำที่คิดออกไป ในเรื่องที่พูด
เช่น...ในบางครั้ง เราคิดและต้องการพูดคำว่าหาดใหญ่ แต่เราพูดออกไปว่าว่าสงขลา ซ่งคำอย่างนี้คนพูดมักยืนยันว่าไม่พูดว่าสงขลา เพราะเราคิดถึงหาดใหญ่
อีกเรื่องคือการเขียน เขียนผิดคิดว่าเขียนถูก ทั้งๆเขียนเสร็จแล้วมานั่งอ่านอีกรอบสองรอบ ก่อนบันทึก ยังมองไม่เห็น
ดังนั้นที่อาจารย์ โอ๋มาบอกคำที่ตก..เพื่อเติมให้ถูกเป็นสื่งที่ประเสริฐยิ่ง เป็นความจริงที่ปรากฎต่อคนที่มาเขียนบันทึกในGotoKnow
แลกเปลี่ยนเรียนรู้ แบ่งปัน เติมเต็ม ด้วยความอาทร มีให้เห็นที่บ้านแห่งนี้ เพราะ...บ้านนี้มีรัก
สวัสดีค่ะบัง...
หลังจากไปหลงระเริงที่อื่นมานาน 2 ปี
ในที่สุดก็กลับมา ณ บ้านหลังนี้ค่ะ...
ที่บังกล่าวมา...จริงที่สุดค่ะ...เคยรู้สึกเช่นนั้น
และกำลังจะกลับมารู้สึกอีกคราค่ะ...
ด้วยความคิดถึงค่ะ...
ขอบคุณ พี่ใหญ่ นงนาท ดอกไม้ GotoKnow ก้อนหินอเนกประสงค์ ที่ตกแต่งตามจินตนการ
เหมือนคนทำงานที่มากันในGotoKnow
เรียนครู ดาหลา...บ้านGotonow บ้านมิตรภาพ ไร้ขีดจำกัด
มาชื่นชมค่ะท่าน
เรียนคุณหมอรุ่ง ตันติราพันธ์
มิตรภาพอย่างยาวนาน ที่สื่อสารแลกเปลี่ยนผ่านบันทึก
ห่างไปบ้าง หายไปบ้างต่างกรรมต่างวาระ
แต่ขอบอกเมื่อเปิดเจอจะแวะเข้าอ่านบันทึกหมอรุ่งทุกครั้ง
อาจด้วยเป็นคนร่วมสมัยกึ่งพุทธกาล หรืออาจเป็นเรื่องงานในอาชีพ
แต่ที่ถูกใจคือการใช้ธรรมนำการทำงาน
-สวัสดีครับ..
-ผมอาศัยอยู่บ้านหลังนี้มา 5 ปี ครับ..
-หากเปรียบบ้านหลังนี้เป็นคน ก็มีอายุ 8 ขวบ น่าจะอยู่ชั้น ป.2
-ลองเทียบดูแล้ว ปีนี้ขึ้น ป.2 แสดงว่าปีที่แล้ว น้อง G2K จะต้องได้รับ Tablet จากรัฐบาลซะด้วย ฮ่า ๆ
-ผมอายุ 5 ขวบ เป็นน้องตอนนี้อยู่ชั้นอนุบาล คงต้องหัดขีดหัดเขียนต่อไป..
-ขอบคุณบ้านหลังนี้...มาก ๆครับ..
คารวะครับท่านวอญ่า สมาชิกใหม่สัปดาห์แรกอย่างผมยังรู้สึกเหมือนได้ท่องอยู่ในวิมานเลยครับ พอจะสัมผัสหัวใจของชาวg2kได้ สวยงามเหลือเกิน ฝากผ่านถึงทุกท่าน ขอผมอยู่ร่วมชายคา หนำน้อยแห่งนี้ด้วยนะคร้าาบบบบ
เรียนคุณเพชร... บ้านแห่ง กทน.อยู่มาหลายปี มีกัลยาณมิตรมากมาย ได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้
สงบ เย็น ง่าย สบายเหมือนอยู่บ้านดิน
เรียนคุณ ยรรยงค์ โกทูโนว์ เป็นพื้รที่แลกเปลี่ยนแบ่งปันสัมพันธ์ดุจญาตมิตร ยินดีร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ครับท่าน
800 กว่าเรื่อง ของการบันทึก เยี่ยมมาก บัง ถอดไปรวมเล่ม ขยายผลให้คนอ่านอื่น ๆที่ไม่สามารถเข้าถึงช่องทางในคอมฯ คงเป็นประโยชน์มากเลย ถ้าพิมพ์ขายจะอุดหนุนเป็นคนแรก
ขอบคุณน้อง พัช
นานหนัดแล้วที่ทักมาไม่ได้ตอบ
ขออภัย ทำไหรอยู่ตอนนี้อยู่ที่ไหนไวบอกมา
ที่ พอช.ไม่เห็นมานานแล้ว