พระเนื้อผงปูนเปลือกหอยนั้น หลากเนื้อ
ตามความเป็นไปได้ (Permutation) มีได้เป็นร้อยๆแบบ แต่บางแบบจะมีมากน้อย (Probability)นั้นอีกเรื่องหนึ่ง บางแบบอาจจะไม่มีเลย หรือไม่เหลือเลยก็เป็นได้
เพราะเป็นพระทำมือ ผสมแต่ละครั้งไม่มีสัดส่วนแน่นอน
จึงมีทั้งความแก่อ่อนของ
(1)ระดับปูนดิบ x (2)ระดับปูนสุก x (3)ระดับตั้งอิ้ว x (4)ระดับความละเอียด x (5)ระดับความแน่นในการกดพิมพ์ x (6)ระดับความชื้นในขณะกดพิมพ์ x (7)ความหนาขององค์พระ x (8)แบบของการลงรัก x (9)สภาพการเก็บรักษา x (10) ลักษณะการใช้ที่ผ่านมา
แต่ละปัจจัยของความแปรปรวน ก็มิได้มีแค่สองสามระดับ แต่น่าจะเป็นทั้งความแตกต่าง และความต่อเนื่องที่ประเมินได้ยาก ที่ต้องอาศัยจินตนาการมากทีเดียว
ก่อนจะหยิบ จึงจำเป็นต้องวิเคราะห์เนื้อให้ออก
ไล่ไม่ครบ มองไม่ออก อ่านไม่ออก วางเลยครับ
เพราะ ในวงการ...เขาว่า
"พระสมเด็จ เสร็จทุกราย"
คงเป็นเพราะความหลากหลายนี่กระมังครับ
จึงไม่ค่อยเหมาะและไม่ขอแนะนำในการเริ่มเรียนของมือใหม่หัดส่อง และโดยเฉพาะกับนักส่องที่ชอบท่องจำเนื้อ ไม่ค่อยใช้ความคิด
เพราะพระเก๊เลียนแบบเฉียบๆ หลากแบบ มีมากเหลือเกิน
จุดสำคัญของวิธีการอ่าน และหยิบพระเนื้อผง ก็อยู่ตรงที่
อ่านเนื้อได้ไม่ครบ เนื้อหาขัดแย้งกันเอง มากไป น้อยไป และที่สำคัญ ออกไปทาง "พลาสติกอัดแต่งผิว วางเลยครับ อันตราย
แต่ถ้า..........
อ่านได้ครบ จาก 1-10 ภายใต้ความหลากหลายและแปรปรวนแล้ว
อ่านได้จบ เนื้อหาครบถ้วน สมส่วน สมราคา
จึงควรแก่การหยิบได้เลยครับ
ขาดความนวล และพิมพ์ดูเพี้ยนๆ ไม่น่าไว้ใจครับ
ขอบคุณอาจารย์มากๆ ครับ ผมจะหมั่นอ่านหมั่นสังเกตให้มากกว่านี้เยอะๆ ครับ _/|\_
ปรึกษาอาจารย์หน่อยครับ พระสมเด็จเนื้อแกร่ง(วงการคงเรียกเนื้อกระเบื้อง)ที่มีมวลสารของพระสมเด็จหัก-ป่นและ/หรือชิ้นปูนที่มีเนื้องอกหรือเนื้อฟูฟูหรือเนื้อฉ่ำตังอิ้ว ฝังอยู่ในพระสมเด็จเนื้อแกร่งนั้นๆ ถือเป็นข้อพิจารณาหรือฟันธงใด้มั้ยครับ
ขอบพระคุณครับ
ศิษย์ปี 1
ไม่น่าจะได้ ผมยังไม่เคยเห็นเลยไม่กล้าตอบครับ