จากบันทึก ตามหาสัจธรรมเพื่อมานำหัวใจตัวเอง ณ วัดอุโมงค์ (สวนพุทธธรรม) เชียงใหม่ ... (๑)
ตามหากันต่อในบันทึกนี้ ...
ภาพที่ ๑ - ๒ ... "ความเพียร" ... กวาดจากที่ต่ำสุด สู่ ที่สูงสุด ดั่งเช่นการยกระดับจิตใจ
ที่กวาดกิเลสออกให้หมดจดและสะอาดเอี่ยม
ภาพที่ ๓ - ๔ ... "หมาเดิน" ... ตามทางของหมา แต่อาจจะเป็นเส้นทางเดียวกับคน
ภาพที่ ๕ ... "สังขาร" .... กลีบดอกไม้งามที่เพิ่งร่วงหล่น ไม่พ้นของเรื่องสังขารไม่เที่ยง
ภาพที่ ๖ ... "ความดีงาม" ... อยู่คู่ฟ้าดิน
ภาพที่ ๗ ... "ชีวิตไม่มีเส้นตรง" บางทีก็โค้ง บางทีก็ขรุขระ บางทีก็ไม่มีหนทาง
ภาพที่ ๘ ... "ความว่าง" ... ตรงนี้อาจเคยมีใคร และไ่ม่เคยใคร ก็ได้
ภาพที่ ๙ ... "หมายิ้ม" ... หมายังรู้จักยิ้ม แล้วคนล่ะ จะ "ยิ้ม" ไหม?
ภาพที่ ๑๐ ... "ความเอ๋ย ความเกิด"
ภาพที่ ๑๑ ... "ความเอ๋ย ความหนุ่ม"
ภาพที่ ๑๒ ... "ความเอ๋ย ความสาว"
ภาพที่ ๑๓ ... "ความเ่อ๋ย ความแก่"
ภาพที่ ๑๔ ... "ความเอ๋ย ความตาย"
ภาพที่ ๑๕ ... "ความเอ๋ย ความสุข"
ภาพที่ ๑๖ ... "มัวแต่มองจ้องผิดคนอื่นเขา" ...
ภาพที่ ๑๗ ... "มีศัตรูเป็นบัณฑิต ดีกว่ามีมิตรเป็นคนพาล" ....
ภาพที่ ๑๘ ... "พูดอย่างใด พึงทำอย่างนั้น" ...
ภาพที่ ๑๙ ... "คนไม่ได้อายุยืนเพราะทรัพย์" ...
ภาพที่ ๒๐ ... "การกู้หนี้ เป็นทุกข์ในโลก" ...
ภาพที่ ๒๑ ... "รักแท้...ไม่ต้องการสิ่งใดตอบแทน" ... ความรักระดับสูงที่พึงกระทำให้ได้
ตามหา "สัจธรรม" แล้วนำไปปฏิบัติ
เพื่อขจัดความทุกข์แท้ให้ออกไปจากใจ
ค้นพบสิ่งใด พึงทำสิ่งนั้น
บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)....
ได้ข้อคิดมากมายค่ะ
จะจำป้ายที่ 16 ไว้สอนใจค่ะ
ขอภาพที่ 16 ไปเผยแพร่หน่อยนะคะ
เพลินและได้สติ...กับรูปถ่าย...มุมคิด...และป้ายธรรมะพูดได้ครับ
คิดถึงเชียงใหม่.. คิดถึงวัดอุโมงค์..
ระลึกถึงคำสอนของหลวงตารูปหนึ่งที่ผมเคยไปกราบท่านเสมอ
สมัยยังเรียนอยู่ มช ครับ
"ยอมเป็น เย็นสบายนะโยม"
"ยิ้มซิ ใครสุข?... "
ขอบคุณครับอาจารย์
ขอบคุณมากครับ พี่คุณครู อิงจันทร์ ;)...
ยินดีครับ พี่คุณครู อิงจันทร์ ;)...
ยินดีและขอบคุณมากครับ คุณหมอ ทิมดาบ ;)...