ความเจ็บปวดเก่า ๆ ย่อมทำลายความรู้สึกใหม่ ๆ
เหมือนรอยพิมพ์ที่ตอกลงไปบนก้อนเนื้อที่เรียกว่า "หัวใจ"
การที่มีใครเดินเข้ามา ย่อมต้องผ่านการพิจารณาอย่างถ่องแท้
ว่าเขามีความรู้สึกที่ดีต่อเราแค่ไหน อย่างไร
หรือเพียงแค่ขอผ่านทางที่เราอยู่ไปสู่ทางเส้นใหม่เท่านั้น
เราต่างสามารถเรียนรู้หน้าที่ที่มีต่อกันได้ไม่ยากนัก
เพียงแค่เราลองเปิดใจให้เห็นถึงเนื้อในโดยไม่ปิดบัง
เราแต่ละคนต่างมีพื้นที่ิอิสระที่เก็บเอาไว้ยามเราเหนื่อยล้า
ยามที่เราอยากอยู่กับตัวเอง เพื่อจะคิดทบทวนเรื่องราวที่ผ่านมา
ทบทวนความผิดพลาดที่อาจเกิดขึ้นระหว่างทาง
แล้วใช้มันเป็นบทเรียนบทรู้ เพื่อมิให้มันเกิดขึ้นอีก
ซึ่งมันอาจจะทำให้ความสัมพันธ์ของเราสั่นคลอน
"ความรัก" ไม่เคยเพียงพอเท่ากับ "ความเข้าใจ" ที่เราต่างมีให้กัน
"ความรัก" เป็นจุดเริ่มต้น
"ความเข้าใจ" คือความมั่นคง
"กำลังใจ" กลายเป็นที่ต้องเติมเต็มซึ่งกันและกันเสมอ
ยามที่พลังในใจเริ่มเหือดแห้งลงไป
"พื้นที่ส่วนตัว" ที่เราต่างเคารพและให้เกียรติกันเสมอ
"อดีต" คือ สิ่งที่ผ่านมาแล้ว
เราควรใช้บทเรียนชีวิตมากกว่าการเพิ่มความเกลียดชังในปัจจุบัน
"ปัจจุบัน" คือ สิ่งที่ "สติ" บอกเราว่า ควรใคร่ครวญมากที่สุด
"อนาคต" คือ สิ่งที่ยังมาไม่ถึง และขึ้นอยู่กับ "ปัจจุบัน"
ความเจ็บปวดเก่า ๆ ย่อมทำลายความรู้สึกใหม่ ๆ
หากเรายังคงใช้มันไม่รู้จบ
ปล่อยวาง ลด ละ ทิ้ง สรรพสิ่งทั้งปวง
เรามาเริ่มกันใหม่ และเรียนรู้ไปด้วยกัน
ขอความเชื่อมั่นจงอยู่ในใจของเธอ
แล้วเรามาเดินไปพร้อมกัน
"พื้นที่ของเธอ" ยังคงเป็นพื้นที่ของเธอตลอดไป
พระอาทิตย์ยังขึ้นในวันใหม่ทุกวัน
พระจันทร์ก็ยังขึ้นใหม่ทุกคืน
...
...
...
.................................................................................................................................................................................
แรงบันดาลใจของการเขียนเกิดจาก ...
"ความเหนื่อยล้าของการทำงาน" จนถึงขีดสีแดง
ณ วันเสาร์ที่ ๑๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
บันทึกนี้ไม่ได้แต่ง ... แต่เขียนไปเรื่อย ๆ
ใครว่าฟุ้ง ... ขอให้ปิดมันทิ้งไป
หรือจะเปิดหัวใจ ... แล้วรับมันเป็นบทเรียน
สวัสดีวันใหม่ ;)...
.................................................................................................................................................................................
พระอาทิตย์ขึ้นใหม่ทุกๆวัน
พระจันทร์ขึ้นใหม่ทุกๆคืนค่ะ
^___~.
ขอบคุณครับ นางฟ้า ชาดา ~natadee ;)...
...
พระอาทิตย์ขึ้นใหม่ทุก ๆ วัน
พระจันทร์ขึ้นใหม่ทุก ๆ คืน
อยากนอนฝันแล้วค่อยตื่น
ฝันว่ามายืนอยู่ใกล้ ๆ เธอ
...
วิ๊ดวิ้วววว
บางครั้งอยากลืม แต่มันยากมากนะคะอาจารย์ กับความทรงจำที่ได้ดี ความเจ็บปวดทางใจ
ค่อยลด ละ กันไปครับ kunrapee ;)...
ขอบคุณครับ ;)...
เข้ามาอ่านและอินนะคะเนี่ย
ไม่รู้จริงไหม ว่าคนที่เราเป็น ส่วนหนึ่งหล่อหลอมจากความเจ็บปวดในอดีต ?
อย่างไรก็ตาม..ปล่อยวางอย่างที่อาจารย์ว่า แล้วไปทานผัก กันไหมคะ
ไม่รู้จริงไหม ว่าคนที่เราเป็น ส่วนหนึ่งหล่อหลอมจากความเจ็บปวดในอดีต ?
อย่างไรก็ตาม..ปล่อยวางอย่างที่อาจารย์ว่า แล้วไปทานผักกับกัลยาณมิตรดีไหมคะสวัสดีวันที่ ๑๗ ค่ะอ.วัส :)
มุมบันทึกนี้ ขออนุญาตแลกเปลี่ยนความเห็นยาวๆได้ไหมคะ
ถ้าเห็นไม่เหมาะสมอย่างไร ก็ลบได้เลย ตามเห็นสมควรค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ
ขอบคุณครับ พี่ Bright Lily ;)...
ถือเป็นการฝึกฝนการเขียนนะครับพี่
ขอบคุณมากครับ คุณหมอบางเวลา ป. ;)...
เห็นด้วยนะครับสำหรับการหล่อหลอมจากความเจ็บปวด
ทำให้เรามีนิสัยและพฤติกรรมบางอย่างเป็นเฉพาะของเรา
ผมคงไม่ลบความคิดเห็นครับ คุณ Tawandin ;)...
เพียงแค่ไม่รบกวนและเบียดเบียนผู้อื่นนั้น
สามารถทำได้ครับ ;)...
โดน จัง จัง เลยคะยังกับได้นั่งเขียนเอง
ความเจ็บปวดเก่า เก่า ยอ่มทำลายความรู้สึกใหม่ (ไม่มากก็นอ้ย)
ความรัก ไม่เคยเพียงพอเท่ากับ ความเข้าใจ
ที่เราต่างให้กัน
ความรัก เป็นจุดเริ่มต้น
ความเข้าใจ คือความั่นคง
กำลังใจ กลายเป็นสิ่งตอ้งเติมแก่กันและกันเสมอ
ยามที่พลังในใจเริ่มเหือดแห้งลงไป (เห็นด้วยเต็ม เต็ม คะ)
ขอบคุณ ที่เป็นกระจกให้ดิฉันได้สะทอ้นเห็นเงาตนเอง
แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันครับ คุณอุนนุน ;)...