การเดินทาง คือการทำงาน (1 )


งานวิศวกรรมความปลอดภัย ต้องปลอดภัยทางด้านความคิด

   

หน้าหน่วยงานยานฯ รพ.ปากพะยูน ก่อนออกเดินทาง ทีมคนคุณภาพ



     โรงพยาบาลปากพะยูนได้รับรางวัลวิศกรรมความปลอดภัย ขั้นที่ 5 ของปีนี้2556 

เมื่อปีก่อน เดือนมกราคม2555 พวกเราขึ้นมารับโล่ห์ รับรางวัลขั้นที่ 3 ที่เชียงใหม่โรง

แรมธาริน  แล้วย้อนมาร่วมงาน HA ที่ กทม. ปีนี้งบประมาณน้อย ทางโรงพยาบาลให้ผู้

ที่เกี่ยวข้องโดยตรง ขึ้นไปรับโลห์และร่วมประชุมเฉพาะผู้ที่เกี่ยวข้องโดยตรง

 เช่น งานสิ่งแวดล้อม (Enviornmet)  งานIC ( Infaction Control) งานช่าง ซึ่งผู้ปฎิบัติการ คนหน้างาน 

ล้วนแต่เป็นลูกจ้าง  ทั้งลูกจ้างประจำและลูกจ้างชั่วคราว  4 คน พ่อบ้าน เจ้าหน้าที่อีก3

 คน รวม 7 คน

     เนื่องจากพ่อบ้านและเจ้าหน้าที่ เดินทางภาคพื้นอากาศ  ส่วนเราลูกจ้างเดินทาง

ภาคพื้นดิน  และบางคนก็ไม่คุ้นชินกับการเดินทางทั้งสภาพคล่องทางงบประมาณ 

แม้ว่าจะเบิกได้ใช้สอยตามสิทธิ์ ก็ยังติดขัดเรื่องความสะดวกในการเดินทาง จึงได้

หารือกัน นำพาหนะส่วนตัวเดินทางไปเพื่อให้มีความสะดวก 

       ผู้เขียนไม่ติดอยู่ในทีม งาน แต่อาสามาด้วยในฐานที่เคยเดินทางหลายครั้ง และ

ยังมีพันธะกับทีม บล็อกเกอร์ชาวเชียงใหม่ ต้องการไปมอบดอกไม้ให้คุณกานดา 

ที่ได้รับรางวัล สุคคะนึงจาก Gotoknow ประจำเดือน พฤศจิกายน 2555 จึงลาพักผ่อน

มาทำงาน 20 มกราคม 2556 เวลาเช้าตรู่ นาฬิกาบอกเวลา ตีหก( 06. 00  น.) 

พวกเราชาวโรงพยาบาลปากพะยูน 5 ชีวิต 

 มี ดร.บ่อบำบัด

 อธิการฯยานบดี

 วิศกรรม 5 ส. 

ศาสตราจารย์เปล และผู้ช่วยหัวหน้าศูนย์คุณภาพ ซึ่งเป็นสาวสวยหนึ่งเดียวที่ร่วมเดิน

ทางอันยาวไกลในทีม 

    ซึ่งพวกเราเหล่าลูกจ้างให้ความนับถือสนิทชิดเชื้ออย่างยิ่ง ก่อนร่วมเดินทางเคยมี

คำถามว่า"น้อง..ไม่มีใครทักไครห้ามบ้างหรือในการเดินทางร่วมกับลูกจ้างในครั้งนี้"  

หรือไม่ ปรากฎว่า เพื่อนร่วมงาน 100 กว่าชีวิต ทั้ง ผอ. และเพื่อนๆที่สนิท ไม่มีทักท้วง

ห้ามปรามเลย


     สรุปได้ว่า ในการเดินทางครั้งนี้พวกเราลูกจ้างมีทุนทางสังคมในเรื่องความไว้

วางใจสูง เป็นการก้าวข้ามการทำงานในเชิงระบบ มาเป็นการทำงานในเชิงมิตรภาพ  

 มีสุขร่วมเสพ มีทุกข์ร่วมต้าน มีงานร่วมทำ เดินไปด้วยกัน ....

     ".งานวิศกรรมความปลอดภัย ต้องปลอดภัยทางความคิดด้วย"......


(โปรดตามตอนต่อไปสนุกกับการเดินทาง)

หมายเลขบันทึก: 517634เขียนเมื่อ 28 มกราคม 2013 07:43 น. ()แก้ไขเมื่อ 28 มกราคม 2013 12:17 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)

มาด้วยใจจริง ๆ นะคะ ใจที่ได้ไปก็เกินร้อยค่ะ กองเชียร์ท่วมท้น ขอให้มีความสุขเบิกบานกับการเดินทางที่ได้เรียนรู้อยู่เสมอค่ะ 

นี้ขนาดทำงานให้หน่วยงานน่ะคับนี้

ต้องลาพักผ่อนไป...เข้าใจครับ

การงาน คือการเบิกบานของชีวิต ครับ

มาอ่านแบบยิ้มยิ้มค่ะ ท่านวอญ่า

ตำแหน่งแต่ละท่านสุดยอดเลยค่ะ

ยังมีตำแหน่งงานว่างบ้างไหมค่ะ จะลาออกจาก Lily Property and Pools ไปสมัครสักตำแหน่งค่ะ

....  การเรียนรู้ ....คู่กับ ....การเดินทาง...หาความรู้ ....  นะคะบัง ...เยี่ยมจริงๆ ค่ะ ..... 

เรียนอาจารย์ ศิลา ตั้งใจนานแล้ว ที่จะไปเยี่ยมกลุ่มอาหารปลอดภัยของคุณอักขณิช และสมัครเข้ากลุ่มไว้ด้วย

เมื่อมีโอกาสก็รวบยอดไปในคราเดียวกัน ได้ทั้งงานหลวง งานราษฎร์

สวัสดีครับคุณ ยงค์ ......

หลายเรื่องเราให้หน่วยงานจัดการมันติดขัด 

แต่เมื่อเราจัดการตนเองก็สบายใจ หายห่วง ไม่ต้องติดเรื่องราชการ

มาราชการใช้งบส่วนตัวเวลาส่วนตัว มีความภาคภูมิใจในผลงาน



ลุงวอ...ทำผ้าขาวม้าหายไปไหนเอ่ย...?

สวัสดีท่านอาจารย์ แผ่นดิน 

"งานคือความเบิกบานของชีวิต "ใช่เลย ได้เดินทาง ได้ทำงาน ได้สุขเบิกบาน

สวัสดีครับน้องอร...Bright Lily
ให้ชื่อให้ตำแหน่ง ดูเขามีความภาคภูมิใจ  ให้ชื่อ ให้ฉายา บ่งบอกถึงกิจกรรมที่ทำ

นามสมมุติ แต่ภาคภูมิ

เรียนคุณหมอเปิ้น ...การเดินทางเป็นการเรียนรู้อีกวิธีหนึ่ง

การพบปะผู้คนก็เป็นการเรียนรู้

การหยุดอยู่นิ่งๆ ก็ซับทราบการเรียนรู้

สวัสดียามเช้าน้องมะเดื่อ

ผ้าขาวม้าลุง วอ ไม่ได้หายไปไหน แต่อยู่ในรถครับ

ผ้าอเนกประสงค์ ไปไหนๆก็ติดตัวติดกายตลอดอยู่แล้ว


พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท