จากประสบการณ์๋ที่ผ่านมา พบว่าการจัดการเรียนการสอนที่จะทำให้ผู้เรียน "คิดเป็น" นั้น มาจากคุณลักษณะของครู ที่มาจากใจ ๓ ใจ คือ
๑. ใจดี คุณครูที่มีคุณลักษณะใจดี คือ มีความเป็นกันเองกับนักเรียน ให้นักเรียนเกิดความไว้วางใจและเกิดความปลอดภัยต่อการแสดงความคิดเห็น ต่อการพูด การคิด การแสดงออก เด็กหลายคนที่ไม่พูด ไม่ใช่ว่าเขาคิดไม่เป็น แต่เป็นเพราะเขาจะมักโดนดุ โดนตำหนิอยู่เสมอเมื่อพูดผิด ต่อไปเขาก็ไม่พูด
๒. ใจเย็น คุณครูต้องมีคุณลักษณะที่ใจเย็นที่จะรอคำตอบจากเด็กๆ เด็กทุกคนเขาคิดได้ เพียงแต่ว่าต้องให้โอกาสและให้เวลาเขาได้คิดบ้าง ทั้งชั้น ขอมีเพียงสักคน ที่คิดได้ ตอบคำถามได้ ก็โอเคแล้ว และการใจเย็นรวมทั้งการตรวจสอบวัดผลพฤติกรรมของนักเรียนอยู่เสมอว่า ในแต่ละคำพูด ในแต่ละประโยค ที่เราสื่อสารออกไป เด็กเข้าใจหรือไม่ จากการสังเกตุพฤติกรรมของผู้เรียน ถ้ายังไม่เข้าใจ อย่าเพิ่งสอนขั้นตอนต่อไป ต้องใช้เวลากับขั้นตอนที่นักเรียนไม่ผ่าน โดยสอนไปสอบไปในทุกขั้นตอน ทุกประโยค ทุกคำพูด
๓. ใจกว้าง คุณลักษณะของครูที่ใจกว้าง คือ ยอมรับฟังความคิดเห็นของนักเรียนทุกคน โดยไม่ตำหนิ ไม่จับผิด ใครตอบอย่างไร จะถูกหรือผิด รับฟังและยอมรับ ไม่ถูกก็ถามกลับไปว่า ทำไมตอบอย่างนี้ จะได้รู้ว่าเด็กแต่ละคนคิดอย่างไร เป็นการตรวจสอบและวัดผลการเข้าใจของเด็ก
ทั้ง ๓ ใจ เป็นคุณลักษณะพื้นฐานที่จะนำไปสู่การคิดเป็นของผู้เรียน เพราะเป็นการเปิดพื้นที่ที่ปลอดภัยและพื้นที่แห่งความไว้วางใจให้กับผู้เรียน รวมทั้งการยอมรับให้เด็กแต่ละคนมีตัวตน มีคุณค่า
เมื่อเด็กรู้สึกปลอดภัย และมีคุณค่า มีตัวตน เขาก็พร้อมที่จะคิด เมื่อได้คิด ก็คิดได้ คุณครูก็เพียงแต่สร้างสถานการณ์ จัดประสบการณ์เอื้ออำนวยให้ผู้เรียน เรียนรู้ได้ด้วยตนเอง ด้วยการสอนน้อย เรียนมาก
คุณครูเป็นกัลยาณมิตร เพื่อให้ศิษย์เกิดโยนิโสมนสิการ สอนน้อย เรียนมาก จาก ๓ ใจ
ขออีกใจ ใจครู ครับ ท่าน
ขอบคุณครับ ท่าน อ.JJ
เพิ่มใจที่สี่ คือ "ใจครู"