เกิดมาแล้ว แน่ว แน่ แค่มนุษย์
ยากยั้งหยุด การกระทำ นำบ่งชี้
ดี เลว ชั่ว มัวเมา คละ.. เคล้า..มี
ดั่งวจี โบราณ ขานเปรียบ.. เปรย
ชีวิตนี้ มีพ่อแม่ แน่นอนนัก
มอบความรัก สมัครสมาน ปานเขนย
พลีดวงจิต ร่างกาย ได้เสบย
เพียงแค่..เอ่ย สิ่งใด ไม่.รี...รอ
บุญคุณ กรุ่นละไม ไอ..ศักดิ์ศรี
อกล้นปรี่ พันผูก แค่..ลูก..ขอ
มีแค่ดาว กับเดือน เกลื่อน..ละออ
เอ่ยตัดพ้อ ยากเย็น เข็ญ..บรรยาย
แล้วใยเล่า รักนี้ มี..ค่าน้อย
เมียงมอง..คอย บ่อยเก้อ ชะเง้อหาย
แม่คนเดียว เลี้ยงลูก สุข ...สบาย
น่าเสียดาย ใยทิ้งท่าน ราน...ฤดี
สวรรค์อยู่ ใต้ฝ่าเท้า เคล้าอ้อมอก
แต่....นรก อยู่ในใจ ไร้...สุขขี
กตัญญู รู้พระคุณ กรุ่นธรณี
สิ่งดีดี ยากลี้ลับ กลับหวลมา...
© กวีชาวบ้าน