ในช่วงแรมทางริมฝั่งโขง อ.ศรีเชียงใหม่-อ.สังคม จ.หนองคาย ผมมีเวลาได้นั่งและเดินทอดอารมณ์ไปเรื่อยเปื่อย พลอยให้ได้ขีดๆ เขียนๆ และบันทึกภาพต่างๆ ได้ตามอำเภอใจ
และนี่คือถ้อยคำเหล่านั้น ส่วนภาพก็เช่นกัน นำมาแบ่งปัน แต่มิได้หมายถึงความสัมพันธ์ระหว่างภาพกับถ้อยคำ หรอกนะครับ
ยอดเยี่ยมครับ ;)...
เป็นความคิดคำนึงที่สะท้อนความเป็นจริงของชีวิตทีื่ควรใส่ใจกันค่ะ..ภาพงามมาก
ภาพแห่งความประทับใจ.......ทำให้เห็นถึงอารมณ์ของช่างภาพครับ
มาอวยพรปีใหม่ค่ะ
้happy ba สุขสดชื่นในวันปีใหม่ค่ะ
สวัสดีครับ อ.วัส
ขอบคุณที่แวะมาเติมฝันนะครับ.
สารภาพว่า. ถ้อยคำเหล่านี้ผุดในหัวสมอง. ขณะเดินเท้า และนั่งพักริมฝั่งแม่น้ำ.
นึกอะได้ก็พยายามจำๆ ไว้ ถึงที่พักค่อยขีดเขียน
บ่อยครั้งการลืม
มักเริ่มต้นจากความโกรธ
และความเกลียด
ความเสียใจ ด้วยค่ะ
อ๊ะ เพิ่งเขียน บันทึกนี้ มาหมาด ๆ
ลืมอีกแล้ว
อาจารย์แผ่นดินค่ะ
เป็นเพราะได้เดินทอดอารมณ์นี่เอง ถ่ายโอนพลังและถ่ายทอดออกมาทั้งภาพและคารม กลั่นออกมาจากภายใน อ่านแล้ว มีพลังมากค่ะ
Happy Ba ที่กลั่นออกมา .. ขอบคุณค่ะ
งดงาม เปี่ยมไปด้วยพลังค่ะ
ชื่นชอบ ชื่นชม ;)
เข้ามาอ่านที่ไร ก็บอกว่าใช่ทุกครั้ง น้องแผ่นดิน
ใช่ที่ความหมาย
ใช่ที่ความงดงามของภาษา
และก็ใช่กับ frame ภาพมีชีวิตค่ะ
-สวัสดีครับ..
-ตามมาชมภาพสวย ๆ
-ขอบคุณภาพสวย ๆ จากนักเดินทาง..
การรอคอย
เป็นส่วนหนึ่ง
ในการทำหน้าที่ของ "หัวใจ"
...
ไม่มีใครยืนอยู่บนทางแยก
ได้อย่างยาวนาน
เพราะที่สุดแล้ว
ชีวิตต้องเลือกที่จะออกเดิน
.......................................
ชอบค่ะ ให้ 5 ช. เลย ชนชูชอบชื่นชม
ชื่นชอบ ภาษา อารมณ์และภาพ สะท้อนพลังและความคิดได้ดีเหลือเกินคะ