รำพัน...ในวันหนาว
คืนฟ้าโปร่งไร้แสงเดือนทำให้เรามองเห็นดวงดาวได้กระจ่างชัด หมู่เมฆสีขาวเคลื่อนไปมาไกลๆ เป็นหย่อมๆ ทำให้ท้องฟ้าในคืนเดือนมืดหลังช่วงเดือนเพ็ญสิบสองมีลวดลายชวนมอง เครื่องบินเที่ยวสุดท้ายจากสนามบินเชียงใหม่สู่เมืองเทพทะยานผ่านฟากฟ้าบ้านเราไปตอนห้าทุ่ม อากาศเย็นลงจนฉันต้องกระชับผ้าคลุมใหล่ให้แน่นขึ้น เสียงแมลงกบเขียดรอบบ้านกับเสียงคนคุยกันรอบกองไฟดังขึ้นสลับกันเป็นระยะๆ ไกลออกไปเสียงนกเค้าดังมาเป็นช่วงๆ ท่ามกลางความเยือกเย็น
ถึงอากาศจะไม่ค่อยหนาวมากนัก แต่เมื่อฉันเอ่ยปากชวนทุกคนมาก่อกองไฟเล็กๆ ข้างสนามหญ้าข้างบ้าน ทุกคนก็เข้ามาร่วมวงเพราะนานๆ ที ลูกหล้าน้องหล้าของบ้านจะกลับมาสักครั้ง เรานั่งผิงไฟคุยกันอย่างออกรส ข้าวโพดกับมันเทศที่ฉันเตรียมไว้ตั้งแต่ช่วงกลางวันถูกนำมาปิ้งจนหอมกรุ่น บางส่วนก็ไหม้ บางส่วนก็ไม่สุกบ้างคละเคล้ากันไป ยายเอาข้าวเหนียวออกมาจี่ (ย่าง) ไฟ พี่สะใภ้เอากล้วยน้ำว้ามาปิ้ง เจ้าสี่ขาในบ้านทั้งเจ็ดตัวก็พลอยตื่นเต้นไปกับกิจกรรมของคน บ้างก็นั่งผิงไปด้วยกัน บ้างก็วิ่งเล่นไปมาในสนามหญ้า
บรรยากาศหน้าหนาวสมัยเด็กเหมือนจะหวนกลับมาอีกครั้ง หลังอาหารเย็นตากับยายจะก่อไฟกลางลานบ้านแล้วพวกเราต่างก็มานั่งล้อมวงกันผิงไฟคุยกันจนดึก ยายมักจะเอาตอกมานั่งสาน บางคืนก็เผาข้าวหลามกินกัน บางคืนก็ปิ้งข้าวเหนียวที่เหลือจากมื้อเย็น เมื่ออุ่นกายอิ่มท้องสุขใจแล้วแล้วเราต่างก็แยกย้ายกันเข้านอน บรรดาเจ้าสี่ขาในบ้านก็ใช้กองไฟนั้นเป็นที่ให้ไออุ่นต่อ
คงเหมือนใครใครอีกหลายคนที่เมื่อสมัยเป็นเด็กฉันไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นกับสิ่งเหล่านี้สักเท่าไหร่เลย ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นต่างเป็นไปตามปกติที่ฉันคิดว่ามันควรจะเป็น สิ่งที่ฉันใฝ่ฝันหาคือการเดินไปข้างหน้าเพื่อหาความต่างจากสิ่งที่มีและชีวิตความเป็นอยู่ที่คิดว่าจะดีขึ้นกว่าเดิม และเมื่อโอกาสเดินทางเข้ามาฉันก็ไม่รีรอที่จะคว้ามันเอาไว้
เกือบยี่สิบปีที่ฉันได้ใช้ชีวิตตามแบบที่ฉันเคยฝัน เรียนจบแล้วได้งานทำเป็นมนุษย์เงินเดือนอย่างเต็มศักดิ์ศรี อยู่ในเมืองใหญ่ที่มีความเจริญทางด้านวัตถุไม่เป็นรองใคร และในวันนี้สิ่งที่ฉันโหยหาไม่ใช่การเดินทางไปข้างหน้าอย่างเคย แต่เป็นการเดินกลับไปที่ที่เคยได้สัมผัสในครั้งเก่าก่อนบรรยากาศเช่นนี้กลับทำให้ฉันมีความสุขเหลือเกิน มันเทศเผาธรรมดาๆ ก็อร่อยเหลือหลาย แม้แต่ข้าวจี่ก็หอมชื่นใจเสียจริง พี่ชายเล่าถึงบรรยากาศตอนเราเป็นเด็กอย่างสนุกสนาน บางเหตุการณ์ฉันเองก็ลืมไปเสียสนิท จากความธรรมดาในเมื่อก่อน บัดนี้สิ่งเหล่านั้นกลับกลายเป็นความพิเศษไปอย่างไม่น่าเชื่อ
ขอบคุณกาลเวลาที่ผันผ่านที่ทำให้ฉันได้เห็นคุณค่าของสิ่งที่เคยมีนี้แจ่มชัดยิ่งขึ้น
ความเห็น (53)
วันนี้แปลกใจที่บันทึกคุรปริม ไม่มีภาพสวยๆ
รักษาสุขภาพนะคะ
รอชมภาพค่ะ :)
แล้วเราก็มิได้พบกัน ;(...
น่าเสียดาย ๆ
ขณะหนึ่งของผมในตอนนี้ คือการเดินย้อนกลับสู่อดีต เพื่อชำระความฝัน ก่อนหวนกลับมาสู่ปัจจุบันและป่ายปีนไปสู่อนาคต --
ขอบคุณมากครับ
สวัสดีค่ะคุณหยั่งราก ฝากใบ
ตอนนี้ยังไม่ได้โหลดรูปลงเครื่องคอมค่ะ ใช้ไอแพดเขียนบันทึกขณะรับความหนาวเย็นในตอนกลางคืน และรับความร้อนแบบเต็มๆ ในช่วงกลางวัน
คุณหยั่งราก ฝากใบก็ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์ Wasawat Deemarn,
ยังมีโอกาสหากท่านอาจารย์จะยอมหันหลังมาค่ะ ขอเจอกำเต๊อะเจ้า ;))
สบายๆ ในยามสายวันเสาร์นะคะ
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์แผ่นดิน,
ถือว่าเราเป็นผู้โชคดีที่กำลังมีความสุขในทุกๆ ช่วงเวลานะคะ
รักษาสุขภาพค่ะท่านอาจารย์
ขอบคุณค่ะ
ความสุขของวัยกลางคนคือการทำงาน
ความสุขของผู้เฒ่า คือ ความทรงจำ
ผมอยู่ระหว่างทางสองแพร่งเลยครับ ท่านดร.ปริมจิรา
คือเฒ่าด้วย และทำงานไปด้วย
แต่ยังไหวอยู่ ครับ สู้สู้
น้องปริมกลับมาเยี่ยมบ้านสิคะเนี่ย
มีความสุขมาก ๆ นะคะ
เขียนบันทึกด้วยคำงดงามเปี่ยมความสุข
ความสุขในความทรงจำเก่า ๆ ไม่ต้องรอวัยชราค่ะ พี่เป็นออกบ่อย แทบทุกวันก็ว่าได้
คือความสุขที่อบอุ่นท่ามกลางความหนาวนะคะ คุณปริม
เจ้าสี่ขา ทั้งเจ็ด คงจะสุขเช่นกัน :))
วันไหน เวลาไหน คุณ
ก็ happy ba la la ............. (ขอ music ด้วยนะครับ )
look ใหม่ :):)
มีความสุขทุกๆ เวลานะครับคุณปริม...ความโหยหาความเป็นเวลาแห่งอดีตที่แสนหวาน...ผมว่าน่าจดจำเสมอนะครับ....
สวัสดีค่ะน้องปริม
"รำพัน ในวันหนาว" ..ของน้องปริม แต่พี่กลับรู้สึกเสมือนว่า น้อง "ไม่หนาว" เลยนะคะ ..ความอบอุ่นจากการ อิงไฟ มันเผามัน ที่อุ่นชวนกิน รายรอบด้วย "รัก" ในบ้านเรา พี่คิดว่า ไม่ว่าวัยไหนๆ ก็จะนึกถึงสิ่งเหล่านี้ที่เราโตมาค่ะ เพียงแต่ระดับความคิดถึงถูกจัดให้มาอยู่ในแนวหน้าแซงเรื่องอื่นๆเมื่อไหร่ ก็จะต้องเบรกจากเรื่องอื่นๆค่ะ
น้องปริมกลับบ้านครั้งนี้อยู่จนถึงฉลองปีใหม่ด้วยไหม๊ค่ะ?? มีความสุขมากๆนะค่ะ หนาวๆอย่างนี้ สมาชิกชวนกันทานโน่น นี่ นั่น แฮ่ๆ.. ระวังน้ำหนัก น๊า...เป็นห่วงหุ่น อุ๊ปส์ เป็นห่วงสุขภาพค่ะ :-))
ที่ปัตตานีวันนี้ฝนพรำ เย็นแต่ยังไม่หนาวค่ะ เสียงนกร้องเริงร่าเล่นฝนกันเพลินค่ะ พี่นั่งทำงานเผื่อน้องปริมนะค่ะ ประเดี๋ยวก็จะได้กลับ ไปเยี่ยมบ้านแล้วเหมือนกันค่ะ:-))
กองไฟที่เผาไหม้ท่อนมะม่วงแห้ง
บางทีก็เก็บใบสนสดใส่ไปมันหอม....คิดถึงวัยเด็กค่ะ
มีพลังพร้อมความสุขทุกวันนะคะ....คุณปริม
คุณมะเ้ดื่อชอบหน้าหนาวจ้ะ แต่หนาวแบบที่บ้านคุณมะเดื่อนะ หนาวแบบยอดดอยไม่ไหวจ้ะ
รักษาสุขภาพค่ะ
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ บันทึกที่เขียนน่ารักมากค่ะ
มาอ่านบันทึก ค่ะ และให้กำลังใจด้วยค่ะ
- ภาพแลคำยังล้ำลึก
- ซึมซับรู้สึกอันซุกซ่อน
- แวะใจมาสดับรับอาภรณ์
- แม้จากจรยังสดับประทับใจ...
- ขอบคุณความงดงามที่แบ่งปันครับ
- ปณิธิ ภูศรีเทศ
มารับลมหนาว..แต่สาวบ้านนี้ไม่ขาแตกลายงาช้างนะคะ..ตะก่อนบ้านเฮาฮ้องคนขาแตกว่า " ลายแตกขาบ" เน้อเจ้า
วันที่เรากลับบ้าน เราจะยังคงเป็นเด็กในสายตาผู้ใหญ่ที่เฝ้ารอคอยการกลับมาของสมาชิกที่จำเป็นต้องออกไปอยู่ถิ่นอื่น อาจเพราะความยุ่งยากในการใช้ชีวิต เมื่อมีเวลาอิสระและได้พักอยู่กับครอบครัว แม้จะเป็นเวลาที่ไม่นานนัก แต่ทำให้แบตเตอรี่ชีวิตที่แทบจะเหือดแห้งไป มีปริมาณเพิ่มขึ้น
หลายวันก่อน ผมพาครอบครัวไปกินอาหารนอกบ้านช่วงกลางวัน 3 คน พ่อแม่ลูก แต่เพราะลูกติด bb มัวแต่ก้มหน้าก้มตา อ่าน พิมพ์ เพื่อพูดคุยกับคนอื่น โดยไม่สนใจว่าสองคนที่นั่งอยู่ตรงหน้าว่าจะคิดอย่างไร กลายเป็นว่าถึงอยู่ด้วยกันแต่ชีวิตบางคนไม่หยุด ณ สถานที่แห่งนั้น มัวแต่ลอยละล่องไปหาคนอื่น เฮ้อ ! ผู้ที่ใช้ IT ต่าง ๆ น่าจะใช้มันเป็นแค่เครื่องมือเท่านั้น ไม่ใช่หลงเพลินกับมัน จนลืมคนใกล้ชิดที่อยู่ด้วยกัน
- ล้อมวงจี่ข้าว...ผมไม่เคยเห็นและสัมผัสมานานแล้ว..ยังมีให้เห็นอยู่หรือครับ
- วงจี่ข้าวที่พานพบมาครั้งอยู่เมืองฝาง..ช่างเป็นบรรยากาศ ที่อบอวนด้วยไออุ่นของมิตรภาพและความเอื้ออาทรจริงๆ ครับ
อ่านแล้วพิจารณาตัวเอง
รู้สึกว่าความสุขในการทำงานน้อยลง
แต่มักมีความสุขกับ ความทรงจำ ในเรื่องการทำงานที่ผ่านมา
แสดงว่า เริ่มจะเข้าวัย ผู้เฒ่า ซะแล้วสิ คริ คริ
ช่วงวัยเด็ก การล้อมวงทานข้าวร่วมกันเป็นครอบครัวใหญ่ เป็นความทรงจำที่แสนสุขค่ะ
นึกถึงภาพนั้นเหมือนกัน สงสัยจะถึงวัยผู้เฒ่าเร็วกว่ากำหนดค่ะ ช่วงนี้ก็นึกถึงแต่ความทรงจำเก่า ๆ มาสร้างแรงบันดาลใจที่มีคุณค่าบ่อย ๆ
หากเราพร้อมทางใจ ทางสังคมและเศรษฐกิจเมื่อไหร่ การเกษียณก่อนกำหนดเพื่อมานั่งเล่าความทรงจำเก่า ๆ ในบันทึกก็คงดีนะคะ ยอมเป็นผู้เฒ่าแม้ว่าจะไม่ถึงวัยค่ะ ดูช่างมีความสุขกรุ่น ๆ อยู่ภายในไม่ต้องดิ้นรนอะไรเท่าไหร่
สุขสันต์วันหยุดนะคะ
สวัสดีค่ะ คุณปริม
"......ความสุขของเด็กคือ การเล่น
ความสุขของหนุ่มสาวคือ ความรัก
ความสุขของวัยกลางคนคือ การทำงาน
ความสุขของผู้เฒ่าคือ ความทรงจำ..."
"ความทรงจำ" .... คือ ส่วนหนึ่งของ ชีวิต ในปัจจุบัน เพื่อ อยู่ต่อไป ค่ะ.......
Take care นะคะ
สวัสดีค่ะท่าน ผอ. ชยันต์
ท่าน ผอ ยังคงทำงานแบบหัวใจคนหนุ่มสาว ที่มีพลังมากมายค่ะ
ชื่นชมค่ะ
สวัสดีค่ะพี่หมอภูสุภา
ค่ะ ช่วงนี้กลับมาพักผ่อนที่บ้านค่ะ มารับอากาศที่หนาวเย็น เดี๋ยวก็กลับไปทำงานกันต่อ
ขอบคุณมากค่ะที่มารำลึกถึงความหลังร่วมกันค่ะ
พี่หมอรักษาสุขภาพนะคะ
สวัสดีค่ะคุณหนูรี
ใช่เลยค่ะ แบบว่าหนาวกายแต่อุ่นใจค่ะ เป็นห่วงก็แต่เจ้าเหมียวที่บ้านไกล นอกจากนั้นสุขใจมากค่ะ
คุณหนูรีมีความสุขในทุกวันเช่นกันนะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์วิชญธรรม
แบบว่าเน้นสุขง่ายๆ น่ะค่ะ แค่ผิงไฟไล่ความหนาวก็สุขได้ค่ะ ;)))
พี่หมอภูสุภา กับนิวลุ้ค สดใสมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณหมอทิมดาบ
อดีตที่ทำให้เรามีความสุข ให้บทเรียนกับเรา คงนึกถึงวันเวลานั้นได้ แต่คงไม่จมอยู่ในนั้นตลอดเวลาค่ะ
สุขสันต์ค่ำคืนอันอุ่นใจค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพี่ประกาย
มีความสุขทุกวันเช่นกันนะคะ
อากาศเย็นลง รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
ฝันดีค่ะคืนนี้
สวัสดีค่ะคุณพี่สุชามณี,
จะว่าไปมันก็ไม่หนาวมากถึงขนาดต้องมาก่อไฟค่ะ แค่อยู่ในบ้านก็อุ่นแล้ว แต่ด้วยความที่ตื่นเต้นกว่าใครเขาเพราะนานๆ จะได้เจออากาศเย็นสักครั้งก็เลยชวนกันมานั่งล้อมวงคุยกันค่ะ พอดีมีฟืนจากต้นมะม่วงแก่ที่โค่นทิ้งไว้ในสวนก็เลยเอามาผิงไฟกัน คุยกัน สนุกดีค่ะ พี่สะใภ้บอกว่าโชคดีแรงเงาอวสานไปแล้วเลยออกมาคุยกันได้ อิอิอิ เมื่อกี้ก็เผาข้าวหลามกินกันอีก...
พักนี้อยู่บ้านทานข้าวไม่ค่อยตรงเวลาค่ะ แบบว่าไม่มีโอกาสได้หิวเลย คุณพี่เป็นห่วงถูกจุดมากค่ะ ปริมก็ห่วงน้ำหนักตัวเองเช่นกัน อิอิอิ ขอบคุณมากค่ะ
ปริมอยู่ไม่กี่วันก็กลับละค่ะ ไม่ถึงปีใหม่ เพราะมีหลายอย่างที่ต้องสะสาง รวมทั้งเจ้าเหมียวที่บ้านก็อยู่กับพี่เลี้ยงด้วยค่ะ มีห่วงมากไปหน่อยทั้งๆ ที่พยายามจะอยู่กับปัจจุบันให้มากค่ะ
พี่อาจารย์ไปเยี่ยมบ้านเมื่อไหร่คะ เที่ยวให้สนุกนะคะ เดี๋ยวปริมกลับไปจะทำงานเผื่อเอง ;))ฝันดีค่ะ ;)
สวัสดีค่ะคุณแจ๋ว
ขอบคุณค่ะ...คืนนี้เราเผาท่อนมะม่วงท่อนโตไปหน่อย ตอนนี้ไฟยังลุกอยู่เลยค่ะ ยังไม่เคยเอาใบสนสดมาใส่ค่ะ คงหอมชื่นใจมากมาย
คุณแจ๋วมีพลังและความสุขในทุกๆ วันเช่นกันนะคะ
ฝันดีนะคะคืนนี้
สวัสดีค่ะคุณมะเดื่อ
เมื่อวานปริมไปเยี่ยมบ้านเพื่อนที่บนดอยมา หนาวทั้งวันเลยค่ะ อากาศสดชื่นมากๆ
บ้านแถบใกล้เมืองไม่หนาวมากเท่าไหร่ค่ะ กำลังพอดีิ ;)
ฝันดีนะคะคุณครู
สวัสดียามดึกค่ะคุณป้าแดง
ถึงแม้ตอนกลางคืนอากาศจะเย็น แต่ช่วงกลางวันก็ร้อนได้ใจเช่นกันนะคะ
ป้าแดงรักษาสุขภาพเช่นกันค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณปัฐมานันท์
ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันนะคะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
ราตรีสวัสดิ์นะคะ ;))
สวัสดีค่ะคุณครูทิพย์
ขอบคุณมากค่ะที่กรุณามาทักทายให้กำลังใจนะคะ
ฝันดีค่ะ
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์ปณิธิ
ขอบคุณมากค่ะที่ท่านอาจารย์กรุณามาเยี่ยมเยียนค่ะ
พักนี้ปริมไม่ค่อยได้เขียนบันทึกมากเท่าไหร่ แต่อาจารย์ยังคงมาให้กำลังใจเสมอ ขอบคุณค่ะ
ฝันดีค่ะคืนนี้ ;))
สวัสดีเจ้าพี่ครูตูม
มาผิงไฟบ่อกี่วัน ขาคงยังบ่อแตกนักเตื้อเจ้า แต่ด้วยวัยที่ผันผ่าน ป้องกันไว้ด้วยการทาครีมเจ้า อิอิอิ
พี่ครูสบายดีน่อเจ้า ;))
มาทักทายในค่ำคืนที่ เหน็บหนาว..ขนาดว่าอยู่ในบ้านเนาะ ออกไปนอกบ้านก็เย็นอยู่บนดอยคงจะหนาวขนาดหนักน้อเจ้า ..น้องปริมมาแอ่วบ้านก่าช่วงนี้ ยินดีตวยตี้ได้มาบ้านเกิดเน้อเจ้า ..พี่ตูมสบายดีเจ้า
หนาวค่ะ เสียดายไม่ได้ไปนั่งล้อมวงจี่ข้าวด้วยนะคะ มีความสุขที่ได้ปิ๊กบ้านเน้อเจ้า
สวัสดีค่ะคุณคณิน,
คุณคณินพูดถูกค่ะ เรายังคงดูเป็นเด็กเสมอค่ะ เลยต้องถูกเตือนบ่อยๆค่ะ รู้สึกดีค่ะเป็นการเปลี่ยนบรรยากาศใหม่ให้ชีวิตค่ะ
เรื่องการใช้สื่อออนไลน์ แชทนั้นไม่ได้เป็นเฉพาะเด็กนะคะคุณคณิน ผู้ใหญ่เราด้วยก็เหมือนกัน ปริมก็เป็นค่ะ ในระหว่างที่รออาหารก็จะเอาโทรศัพท์ขึ้นมาเช็คดูข่าวสาร อีเมลล์ ข้อความ ดูเฟสบุ้ค โกทูโนว์ หากต่างคนต่างทำก็จะดูเป็นว่าห่างเหินและไม่ค่อนคุยกันค่ะ
ภาพของคนที่นั่งร่วมโต๊ะกันแต่ต่างคนต่างคุยกับคนอื่นนั้นชินตาเสียแล้วค่ะในวันนี้ สมัยก่อนอย่างมากก็มีแต่วิทยุ โทรทัศน์ค่ะ หากไม่ทำด้วยความมีสติความห่างเหินจะยิ่งมากขึ้น
ขอบคุณข้อคิดดีดีจากคุณคณินค่ะ
สวัสดีค่ะคุณสามสัก
ในแถบบ้านนอกยังคงทำกันได้ค่ะ ถือเป็นกิจกรรมสนุกๆ เล็กๆ น้อยๆ ในครอบครัวในยามว่างตอนกลางคืนค่ะ พี่สะใภ้บอกว่าโชคดีที่แรงเงาอวสานไปแล้วค่ะ ไม่ต้องดูละครหลังข่าว ;))
ที่บ้านมีหมาและแมวหลายตัวก็เลยสุมไฟไว้ให้พวกเขาได้อบอุ่นด้วยค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครูอิงจันทร์
ถึงจะนึกถึงความทรงจำบ้าง แต่เราก็ยังอยู่กับปัจจุบันด้วยความตื่นรู้นะคะ
สวัสดียามเช้าค่ะ
มีความสุขในวันทำงานวันนี้นะคะ
สวัสดีค่ะคุณศิลา
ความทรงจำที่มีคุณค่าเพราะเป็นสิ่งที่เราเรียนรู้และนำมาใช้ในปัจจุบันหรือมีความหมายที่ดีทางจิตวิญญาณนะคะ
อยากฟังคุณศิลาถ่ายทอดความทรงจำอันมีค่านั้นจังค่ะ
พักนี้ได้มีโอกาสรื้อฟื้นความทรงจำหลายๆ เรื่อง เจอเพื่อนเก่าๆ ที่เก่าๆ ด้วยค่ะ เลยทำให้คิดว่าบางความทรงจำก็มีค่ามีความหมายมากมาย นอกจากใครต่อใครจะอยู่ในความทรงจำของเรา เราก็อาจเป็นส่วนหนึ่งในความทรงจำของเขาด้วย ;)
คุณศิลารักษาสุขภาพค่ะ
"ความทรงจำ" .... คือ ส่วนหนึ่งของ ชีวิต ในปัจจุบัน เพื่อ อยู่ต่อไป
ขอบคุณถ้อยคำอันงดงามของคุณ joy ค่ะอรุณสวัสดิ์ในยามเช้าของวันหนาวนะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ ;))
สวัสดีเจ้าพี่ครูตูม
เมื่อตะคืนเย็นเจ้า ยังผิงไฟกันจนเที่ยงคืนกว่าๆ นั่งเขีบนบันทึกไปตวยม่วนดีเจ้า
ตอนนี้มาแอ่วบ้านเจ้า มารับอากาศหนาวก่อนกลับสู่หน้าร้อนอันคงที่ต่อไป
ขอบคุณเจ้าที่มาทักทายรอบสอง :))
สวัสดีเจ้าคุณครู KRUDALA,
เมื่อตะคืนบ่อได้ล้อมวงจี่ข้าวแต่เผาข้าวหลามเจ้า พี่สะใภ้ซื้อไม้ข้าวหลามมาทำข้าวหลามเผากัน ม่วนดีเจ้าแต่ไฟแฮงไปหน้อย ข้าวหลามไหม้ไปน้อยเจ้า อิอิอิ
คุณครูสบายดีน่อเจ้า
ขอบคุณเจ้า
ฝากไอหนาวในความอบอุ่นจากเชียงใหม่ไปหากัลยาณมิตรทุกท่านพร้อมบันทึกนี้ด้วยความระลึกถึงนะคะ
ขอบคุณที่กรุณามาอ่านและให้กำลังใจเช่นเคยค่ะ
อรุณสวัสดิ์ยามเช้าที่หนาวเย็น (กาย) แต่อุ่นใจค่ะ ;))
อากาศเริ่มหนาวมากในยามรัตติกาล แต่ก็ร้อนพอดูในยามบ่าย นี่เป็นความไม่เที่ยงแท้ของอากาศ ความหนาวเหน็บยามค่ำคืนจะมีสุขใดกับการมีผ้าห่มคุมกาย มีธรรมะคุมใจ
สวัสดียามดึกค่ะคุณปริม
คืนนี้ อากาศที่บ้านเริ่มเย็นแล้ว
เหมาะกับการแวะมานั่งผิงไฟอุ่นๆ กรุ่นๆกล้วยปิ้ง มันปิ้งพร้อมถ้อยคำรำพึง อันอุ่นละมุนเช่นเคย :)
อืมมม พรุ่งนี้ จะปิ้งกล้วยร้อนๆ เป็นมื้อเสริมให้แม่พร้อมธัญญาหารร้อนๆ
แหม...เสียดาย กล้วยงอมไปนิด คงออกหวานมากไปแน่ๆ
คุณปริม... มีเวลาปิ้งข้าวจี่รอบกองไฟอีกกี่วันคะ :))
หน้าหนาวปีนี้ มีเวลาเตรียมความพร้อมสำหรับผู้อายุยาว
เตรียมแคร่ ไว้ย่างสมุนไพรเต็มที่ คงม่วนขนาดเลยค่ะ ปีก่อนโน้น แคร่ใหญ่ นอนได้สองคน
ย่างไปย่างมา ลืมดูฟืนไฟ ไฟลามเลียไม้รองแคร่ เกือบยุบเลยนิ อิอิ คนนอนก็นึกว่า อุ่น สมุนไพร :)))
เดี๋ยวแวะไปสวนผักหวานต่ออีกนิด... รอชมภาพ...ข้าวจี่ค่ะ อิอิ ฝันดีนะคะ ที่รัก
(อั้ยย่ะ หนาวนี้ อารมณ์หวานผิดปกตินิ)
แน้... เจ้าปุ๊กกี้ สหายสี่ขามาเลียขาแผล็บๆอีกแล้ว อึ๊ยยย :)
สวัสดีค่ะคุณตะวันดิน
เราอยู่ในเมืองไทยหลายวันค่ะ แต่ก็มีกิจกรรมที่ต้องทำมากมาย ผิงไฟจริงๆ ก็แค่สี่วันค่ะ
มันเทศเผาอร่อยมากค่ะ หวานหอมดี และเราก็เพิ่งรู้ว่าข้าวโพดปิ้งของเราอร่อยกว่าที่เขาขายอีกค่ะ เพราะไปลองชิมที่เขาขายที่ปาย ไม่มีรสชาติเลย กล้วยปิ้งก็หวานไปนิด ข้าวจี่ร่อยมากเมื่อเอาน้ำผึ้งโรย ;)
ที่จริงอากาศที่เชียงใหม่ก็หนาวแต่ที่ปายหนาวกว่าค่ะ ที่บ้านคุณตะวันหนาวมากไหมคะ แคร่ที่เตรียมไว้ได้ใช้หรือยังคะ
วันนี้กลับมาบ้านที่สิงคโปร์ อากาศก็เย็นๆ คิดถึงที่ผิงไฟค่ะ ;))
ปริมสายดี คุณตะวันดินรักษาสุขภาพในวันหนาวนะคะ
ขอบคุณค่ะ