บทความเพื่อการแลกเปลี่ยนเรียนรู้


การทำงานบางครังก็ประสบกับความสำเร็จเป็นดังใจที่เราปารถนา แต่บางครั้งก้ไม่ได้ดั่งใจที่ต้องการ บ่อยครั้งเข้าจนเกิดเป็นอาการท้อใจจนไม่อยากจะคิดริเริ่มทำอะไรต่อไปอีก อย่ากอยู่ทำงานตามหน้าที่ไปวันๆ เช้าเข้างาน ๐๘.๓๐ น. เย็นกลับจากงานเวลา ๑๖.๓๐ น. ไม่อยากสนใจใครๆรอบข้าง  แต่ชีวิตริงไม่เป็นได้เช่นั้น ความรู้สึกผิดชอบ ชั่ว ดี ยังมีอยูในจิตใต้สำนึก จึงจำใจต้องทำอะไรอีกมากมาย เพื่อสังคม เพื่อชุมชน เพื่อความคุ้มค่าแห่งการได้มาซึ่งค่าตอบแทนจากภาษีของประชาชน ถึงแม้จะไม่มีกะจิตกะใจทำก็ตาม แต่ก็ต้องฝืนเพราะมันคือหน้าที่ และความรับผิดชอบที่แบกอยู่เต็มบ่า จะทิ้งไปได้อย่างไรเล่าในเมื่อประชาชนส่วนใหญ่ได้ฝากความหวังหลายอย่างไว้กับเรา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ภาระงานเพื่อการพัฒนาคนเพื่อพัฒนาสังคมโดยรวมให้เกิดความผาสุขอย่างยั่งยืน

จงลุกขึ้นสู้ต่อไป ถึงแม้เธอจะล้มลุกคลกคลานไปบ้าง แต่เมื่องานประสบผลสำเร็จ

นั่นคือความภาคภูมิใจที่เธอได้รับ

จงจำประโยคนี้ไว้

อย่าเอาความคิดของคนทั้งโลกมาเทิน(เก็บใส่สมองแล้วเอาไปคิดในทางลบ)ไว้บนหัว

ผิดไปแก้ไขไม่ได้   

จะเก็บมาเป็นอารมณ์ทำไม

ถ้าจะเก็บไว้  ขอให้เก็บไว้เป็น "ครู"

อย่าเก็บไว้เป็น  "ยาพิษ"

บันทึกเพื่อความทรงจำ

หมายเลขบันทึก: 511352เขียนเมื่อ 8 ธันวาคม 2012 17:19 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 ธันวาคม 2012 13:03 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

"บางครั้งความจริง...ต้องนิ่งใบ้

บางหนต้องยอมให้...เหมือนโง่เขลา

ผ่านชีวิตรู้จัก...ไหนหนักเบา

ได้ไม่ได้ดั่งใจเรา...ช่างปะไร....ง

 

อยู่ในวงการการสอนมาค่อนข้างนาน  ผ่านผู้บริหารมาค่อนข้างมาก  แต่.....ครั้งหนึ่งมีท่าน ผอ.เขตพื้นที่การศึกษาให้นโยบายมาว่า หลังเลิกเรียนให้ทุกโรงเรียนสอนการอ่านการเขียนให้กับนักเรียนที่อ่านไม่ค่อยออกและเขียนไม่ค่อยถูก ผอ.โรงเรียนระดมทุนไปทำแบบฝึกมาให้ครูหมดไปหลายเงิน(ครูนะที่ว่าหมดหนะ) ใช้ฝึกเด็กไปไม่ถึงเดือน  ผอ.เขตพื้นที่ย้ายไปที่อื่น ผอ.โรงเรียนบอกว่าให้งดการสอนเสริมใครจะปึกช่างมัน   แต่ ผอ.เขตพื้นที่ที่มาใหม่ท่านเคารพบูชาวัดธรรมกายมาก  ผอ.โรงเรียนก็สั่งให้ครูนุ่งขาวห่มขาวทุกวันศุกร์  และมีการอบรมธรรมะที่ไหนที่ท่าน ผอ.เขตพื้นที่จัดทุกคนต้องเข้าร่วม  เอาอีกแล้ว ท่านผอ.เขตพื้นที่การศึกษามีคำสั่งให้ย้ายไปอีก  ท่าน ผอ.โรงเรียนบอกว่าต่อไปให้งดการติดต่อกับทางธรรมกายต่อไปเพราะเบื่อชุดขาว  ผอ.เขตพื้นที่ที่มาใหม่ก็เน้นบอกว่าให้หาวิธีการเพิ่มคะแนน Onet ให้ได้โรงเรียนไหนใส่ใจเอาไปได้เลย(เอาอะไรไม่รู้น๊ะ) ท่าน ผอ.โรงเรียนไปหาสำนักพิมพ์ที่ไหนก็ไม่ทราบเก็บค่าสอบเด็กคนละ 50 บาท  ผลสอบออกมาวิชาวิทยาศ่สตร์ชั้น ม.3 นักเรียนของท่านได้อันดับ 1 ของจังหวัด นี่ขนาดแค่เตรียมน๊ะ ท่านผอ.โรงเรียนวิ่งเข้าเขตทุกวัน  ขึ้นป้ายขนาดใหญ่หน้าโรงเรียนยังกับว่าท่าน "โอบามา"มาเยี่ยมอย่างนั้นแหละ  ที่พูด ๆ นี่น๊ะ  เพราะมองแล้วว่า  ทุกอย่างหนะ ธรรมดา  ท่านใดมีเรื่องที่ธรรมดาก็ว่ามาให้อ่านบ้าง

ขอคุณทุกบันทึกที่ให้กำลังใจ บางครั้งคนทำงานก็เป็นอย่างนี้แหนะน๊อ เบื่อๆก็ต้องทน เผื่อเจอนายใหม่ที่เข้าทางเราบ้าง ก็คงจะได้ทำงานด้วยความสบายใจบ้าง แหละน๊ะ

ไม่มีใครแก่เกินวัยในการเรียน ถ้าภาคเพียรเรียนรู้อยู่เสมอ

ยิ่งในยุคการแก่งแย่งแข่งกันเรียน ยิ่งต้องเพียรให้มาก (ถ้า)ไม่อยากจน

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท