พื้นที่ความสุขในสวนของเตี่ย : ตอน.เป็นดั่งธนาคาร
พื้นที่ความสุขในสวนของเตี่ย: ตอน.เป็นดั่งธนาคาร
เรื่องราวมีมากมายที่ไว้ให้ลูกหลานได้จดจำ วันเวลาที่พ้นผ่านล้วนแล้วเป็นสิ่งดีงาม เป็นสิ่งที่ทำด้วยความรักความสุข ในหัวใจของผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งมีแต่ความหวังดีเป็นที่ตั้ง คิดวาดฝันไว้ ให้ลูกๆได้เก็บเกี่ยวกิน วางแผนและจัดการไว้พร้อมสรรพ ...
ต้นไม้ที่เตี่ยปลูก เป็นดั่งธนาคาร ที่ให้ลูกๆได้เก็บสิ่งเหล่านี้แลกเป็นค่าใช้จ่ายค่าขนม วันนี้ที่เตี่ยไม่อยู่ ก็เหมือนกับเตี่ยยังไม่ได้ไปไหน เตี่ยยังมีเงินทองให้ลูกๆได้ใช้ได้จ่าย อย่าง ทุเรียนหมอนทองบ้าง ต้นยางพาราบ้าง ที่เตี่ยปลูกไว้ให้ ล้วนแล้วแต่ แลกเป็นเงินได้ทั้งนั้น ดั่งเบิกถอนจากธนาคาร ...
เมื่อตอนฉันยังเป็นเด็กเข้าเรียนหนังสือ วันที่ลงทะเบียนเรียนจ่ายค่าเทอม เจ้าหน้าที่การเงินมักถามเสมอ คุณพ่อทำงานอะไรค่ะ เบิกค่าเล่าเรียนได้หรือเปล่า? ฉันตอบอย่างภาคภูมิใจ เบิกไม่ได้ค่ะ พ่อเป็นชาวสวน
สำหรับค่าเทอมของฉันนั้นเบิกจากธนาคารต้นยางพาราได้ค่ะ ...
การปลูกพืชในสวนของเตี่ย เตี่ยนั้นจะปลูกหลายหลาก เราจะไม่เดือดร้อน หากของบางอย่างราคาตกต่ำ ไม่ต้องไปประท้วงขอความช่วยเหลือจากใคร เราทำการเกษตรแบบพอเพียงที่ยั่งยืน...
เตี่ยแบ่งที่ภายในสวนออกเป็นส่วนๆ ประกอบไปด้วย ยางพารา มะพร้าวน้ำหอม มะพร้าวพื้นเมือง ที่มีรายได้เกือบทั้งปี ปลูกผลไม้ เช่น เงาะ มังคุด ทุเรียน ลองกอง และมีกล้วยหินที่ปลูกแซมไม้ผลที่อยู่คู่กันได้ นอกจากนี้ก็ยังไม่พื้นที่ว่าง ไว้สำหรับปลูกผักสวนครัว พืชล้มลุก
คราใดที่ผลไม้บางอย่างราคาถูก เราจะมีค่าชดเชยจากผลไม้อีกอย่างอื่นเจือจุนกันไป เช่น ลองกอง เงาะ ทุเรียนนั้น จะออกช่วงเวลาไล่เลี่ยกัน หากปีนั้น ผลผลิตลองกองออกมากราคาถูก ขายได้เงินน้อย แต่เราไม่ถือว่าขาดทุน ไม่ต้องจ่ายค่าดอกเบี้ย ค่าปุ๋ย หรืออื่นๆที่เป็นต้นทุนจากการปลูก
อย่างปีนี้ลองกองไม่ออกผล เงาะผลไม่งาม ส่วนทุเรียนหมอนทอง ออกสองรอบในหนึ่งปี และราคาค่อนข้างดี เราก็ได้ชดเชยกันไป ...
ส่วนกล้วยหินนั้นมีเพียงปลูกแซม แต่หากนำไปขายก็จะได้ราคา หวีละ 10-15บาทแต่ฉันนั้นนำมาแปรรูปสร้างเป็นสินค้าของกินของฝากเพิ่มมูลค่าได้อีกทางหนึ่ง ได้ราคาเพิ่มขึ้นจากการขายกล้วยดิบ เพียงเรานำมาหยิบจับประยุกต์เท่านั้น
การทำสวนของเตี่ยไม่ใช่เพียงการปลูกต้นไม้ แต่เป็นการปลูกฝังให้เข้าซึมลึกถึงความเป็นอยู่อย่างพอเพียง และยั่งยืน ไม่ว่าโลกภายนอกจะวุ่นวายเพียงใด หากเข้ามาอยู่ในสวนของเตี่ยแล้วจะทราบถึง...ความสุขความสะดวกสบาย เหมือนทุกอย่างรวมไว้ ...
ทุกวันนี้ฉันเปรียบสวนของเตี่ยเป็น ดั่งตู้กับข้าว ดั่งธนาคาร ที่หล่อเลี้ยงลูกชาวสวนคนนี้ได้กินอยู่อย่างสุขสบาย แม้ไม่มีเงินทองกองไว้มากมาย ก็เป็นสุขได้ และยั่งยืน ...
ขอขอบคุณเตี่ย -แม่ ผู้สร้างสรรค์สิ่งดีงามเพื่อลูกๆ ขอบคุณค่ะ
ปิดท้ายบันทึกด้วยคำขอบคุณ
ขอขอบคุณทุกๆท่านนะคะ ที่ติดตามอ่านบันทึก ขอให้มีความสุข สุขภาพดีนะคะ
Happy Ba , Happy Family ค่ะ
สวัสดีค่ะ :)
03-12-55
........
ความเห็น (22)
น้องหนูรีและครอบครัวโชคดีมากๆที่มีคุณพ่อเห็นการณ์ไกล สร้างมรดกทำกินให้ลูกหลาน..ร่วมรำลึกถึงคุณพ่อด้วยค่ะ..
-สวัสดีครับ...
-ตามมาชมพื้นที่ความสุขจากบันทึกนี้...
-อิ่มใจกับบันทึกนี้ครับ..
-ขอบคุณครับ..
ขอบพระคุณพี่ใหญ่
ด้วยความยินดีที่พี่ใหญ่แวะมาชมสวนของเตี่ยด้วยกัน ขอบคุณค่ะ:)
ศิษย์น้องค๊าฟ กินไม่ได้นะคะนั่น
ต้องอย่างนี้ กินได้ค๊า
มีมากเลยนะครับ มีเงาะมหาวิทยาลัยไหมครับ เห็นแต่เงาะโรงเรียน 555
เห็นทุเรียนแล้วอยากกินๆๆ ค่ะ ได้กินผลไม้ปลูกเอง ดีจังนะค่ะ
ผลไม้ไม่ใช่น่าทางอย่างเดียวแต่มีคุณค่ามากมายคะ
สวัสดีค่ะน้องหนูรี
ขื่นชม บ้านสวนที่ถ้าทะลุของน้องหนูรี ที่อบอุ่น มีผลงานของเตี่ยอยู่รายรอบ มี เตี่ย อยู่ทุกมุมของสวน อยู่ในจิตวิญญานของลูกทุกคน ความรักที่ส่งผ่านมาในการดำรงชีพของลูกๆ ... ที่แน่ๆ ธนาคารนี้ ลูกค้าไม่มี NPL นะค่ะ น้องหนูรี ... ควรเอาแบบอย่าง อิอิ:-))
ทุเรียน เงาะน่าทานจังเลย สดจากสวน ดูดีน่าอร่อยนะเนี่ย แฮ่ๆ ดีนะค่ะน้องหนูรี ที่ทุเรียนหมอนทองออกตั้งสองรอบแน่ะ ต้นสมบูรณ์ แล้งได้ที่ ก่อนแตกตาดอก แทนที่จะเป็นตาใบ ช่างเหมาะลงตัวพอดี นะค่ะ อ้อ ...ลืมบอกไป ตัวพี่ก็คล้ายๆกะน้องหนูรี เป็นลูกสาวเจ้าของสวนผลไม้เช่นกันนะค่ะ เลยเคยชินกับการกินผลไม้สดจากสวนค่ะ เห็นแล้วอยากหยิบเงาะมากินให้หมดช่อเลยนิ ชอบเงาะระยะที่่เขียวๆแดงเรื่อๆอย่างที่น้องหนูรีถ่ายรูปมานั่นหล่ะค่ะ เพียงได้เห็นก็ชื่นตาแล้วค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
ขอขอบคุณทุกๆท่านที่มามอบดอกไม้เป็นกำลังให้นะคะ ขอบคุณค่ะ
รายนามดังนี้ ...>>>
คุณตอกมัดกล้า
อาจารย์ ขจิต ฝอยทอง พี่ใหญ่ นาง นงนาท สนธิสุวรรณ ศิษย์น้อง เพชรน้ำหนึ่ง
อาจารย์ บุษยมาศ
พี่ไก่ ประกาย~natachoei ที่~natadee
คุณ กอหญ้า
อาจารย์ kwancha
อาจารย์ อ.นุ
....
-สวัสดีครับศิษย์พี่..
-ขอบคุณสำหรับทุเรียนสด ๆ 55
-วันนี้ศิษย์น้องไปเกีี่ยวข้าวมาครับ..
-เก็บภาพมาฝาก...
- มาชมสวนของเตี่ย ค่ะ น่าปลื้มใจจริงๆค่ะ
สวนแบบธนาคารสวนของคุณหนูรีดูอบอุ่นมาก ๆ เลย
เพิ่งไปเยี่ยมสวนคุณน้าคนเล็ก(ญาติฝ่ายแม่ที่เหลืออยู่คนเดียว)ทางใต้มา
เป็นสวนยางผสมสวนผลไม้เหมือนบ้านคุณหนูรีค่ะ
จำได้ถึงวันที่นั่งแกะทุเรียนที่มีเหลือเฟือเพื่อทำทุเรียนกวน
จำได้ถึงวันที่ตื่นแต่เช้ามืดตามไปดูพี่ๆ ตรวจดูแลการกรีดยางในสวนยาง
และ..ยังจำได้ดีถึงความสุขความอบอุ่นชีวิตแบบชาวสวนที่อยากกินอะไรก็หาเอาจากในสวนมากิน
กำลังคิดนะคะ กำลังคิดว่า อยากมีสวนของตนเองเล็ก ๆ แบบมีต้นหมากรากไม้ ผลไม้เพียงพอแค่เก็บกินค่ะ
ขอขอบคุณค่ะครูทิพย์
ที่แวะมาให้กำลังใจนะคะ :)
อ่านแล้ว คิดถึงเตี่ยค่ะ
สวัสดี น้องหนูรี ปีนี้ผลไม้ดกเอาการ ทั้งลูก ปัญญา ลูก ซาไก มีมายมาก
ฮ่า ... มุกบัง ฟังแล้ง ชวนงง ลูกปัญญา(ลูกเรียนอิอิ)ที่บ้านมันต้นสูง เก็บกินไม่ถึง ส่วนลูกซาไก(เงาะโรงเรียน ไม่ใช่เงาะป่า นะบัง) มันเก็บกิ๊นไม่ได้ มดแดงเต็มต้น
สวัสดีค่ะครูนัด
ครูนัดมีเตี่ยเหมือนกันเลย ดีใจจัง :)
- บรรยากาศฉ่ำเย็นและอุดมสมบูรณ์ดีจัง ครับ
-สวัสดีครับศิษย์พี่หนูรี
-วันนี้มีความสุขที่บ้านเธอ..บ้านฉันด้วยกันนะครับ...
การได้เดินทอดเท้าในสวน หรือบ้านของเราเอง
ประหนึ่งการได้เดินและผ่อนพักจิตใจของเราอย่างแท้จริง
ชื่นชมครับ
คุณหมอ ภูสุภา ขอบคุณค่ะ
ดีใจจังที่คุณหมอ ชอบชีวิตแบบชาวสวน
ชาวสวนไม่ค่อยมีเงินทองมากมาย
แต่มีอาหารผักผลไม้ให้ได้กินตลอด
;)
ขอบคุณนะคะ คุณสามสัก
ฝนตกให้ได้ชื่นกันทั้งปีเชียวค่ะ;)
ขอบคุณค่ะศิษย์น้อง
ขออภัยพี่มัวแต่ปั้นดินเป็นดาว อิอิ พักนี้ไม่ค่อยว่างไปเยี่ยมที่บันทึก ไว้จะแวะไปค่ะ ;)
สวัสดีค่ะอาจารย์
ใช่เลยค่ะ การได้เดินทอดเท้าในสวน หรือบ้านของเราเองเป็นความสุขที่สุด
ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ;)