คำสอนของแม่


ที่สำคัญเราคิดอย่างไรกับสิ่งที่เกิดขึ้น

"เดิมแอน เคยรู้สึกเสียใจ น้อยใจในโชคชะตา ทำไมเกิดมาไม่เหมือนเพื่อน ทำไมพี่น้องคนอื่น ไม่เห็นเป็นเหมือนแอน เฝ้าโทษแม่อยู่ร่ำไป ว่าทำไมเกิดมาให้แอนเป็นเช่นนี้ " เป็นคำพูดของน้องแอน ที่มีรูปร่างเล็กตาโปน รูปหน้าผิดปกติ จากความผิดปกติของร่างกาย ด้วยสีหน้าและแววตาที่แจ่มจรัส มีประกาย

      "แม่ก็คอยพร่ำสอนว่า เป็นเรื่องของเวรกรรม แม้แอนจะคอยเถียงแม่ตลอดเวลาว่า แอนไม่เห็นจะทำไม่ดีอะไรไว้เลย ทำแต่ความดี แม่ก็ไม่ยอมลดละที่จะให้เหตุผลว่าเป็นเรื่องของชาติที่แล้ว ชาตินี้แอนต้องทำดีไว้เยอะๆ ชาติหน้าจะได้ไม่เป็นเช่นนี้ สิ่งเหล่านี้ปลูกฝังแอนให้เป็นคนที่มีจิตใจดี ช่วยเหลือผู้อื่น และเมื่อได้มีโอกาสไปรักษา ได้เห็นเพื่อนๆคนอื่นที่ลำบากกว่า ทำให้แอนได้เรียนรู้ว่า ยังมีคนอีกมากมายที่ลำบากกว่าแอน แย่กว่าแอน ส่งผลให้แอนมีกำลังใจมากขึ้น นอกจากนี้ แอนยังมีโอกาสได้รู้จักกับหมอดังๆ ได้ออกรายการทีวี ได้เห็นดาราดังๆหลายๆคนที่คนปกติไม่ค่อยได้เจอกันนัก ใครๆ ก็รัก ก็เอ็นดู อีกอย่าง มีหน้าตาเป็นอาวุธ (พูดด้วยเสียงหัวเราะ) มีลูกแม้ลูกจะมีปัญหาเหมือนแอน ก็ยังได้รับการดูแลจากโรงพยาบาลจากหมอ ได้อยู่โรงเรียนคริสต์ ซึ่งไม่ได้เข้าไปง่ายๆ"

     "แม้แอนจะนับถือพุทธศาสนา แต่แอนก็ชอบรูปแบบการสอนของคริสต์ศาสนา ที่ให้เราได้สารภาพบาป แม้จะเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ แต่แอนก็ว่าเป็นสิ่งสำคัญ เพราะจะสอนให้เราเป็นคนที่มีความกล้าหาญ กล้าหาญในการยอมรับความจริง ในสิ่งที่เราได้กระทำ"เป็นประเด็นสุดท้ายที่จะแยกจากกัน

     แม้เป็นการสนทนาสั้นๆ ที่ลงไปพักสมองที่อาคารผู้สูงอายุเมื่อเหนื่อยล้าจากการทำงาน ก็ทำให้ก้ามปู ได้เรียนรู้ว่า ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับตัวเรา ก็ไม่สำคัญเท่ากับว่าเราคิดอย่างไรกับสิ่งที่เข้ามามากกว่า และนี่คือผลของการพร่ำสอนของแม่

     หลังการสนทนาก็ได้มีแรงกลับมาทำงานใหม่อีกครั้ง พร้อมกับบอกว่า ค่อยมาอีกนะ ดีนะ และ น้องแอนก็ ตะโกนกลับมาว่า พี่ปูค่อยมาเล่าเรื่องพี่ปูให้แอนฟังบ้างนะ OK สัญญา

     ขออุทิศแรงใจให้กับแม่ๆทุกๆคนที่คอยพร่ำสอนลูกๆ ให้เป็นคนดี

     ขอพระองค์แม่ของแผ่นดินทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน

คำสำคัญ (Tags): #โอกาส#คำสอน#แม่
หมายเลขบันทึก: 496971เขียนเมื่อ 2 สิงหาคม 2012 15:39 น. ()แก้ไขเมื่อ 16 สิงหาคม 2012 22:49 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

คำสอนของคุณแม่เหมือนน้ำทิพย์ชะโลมจิตใจเลยนะคะ ที่ทุกข์กังวลก็มลายหายไปสิ้น

แม่จากไปก่อนไม่ทันได้สอน แต่จากคำบอกเล่า ภาพของแม่ยังติดอยู่ในใจตลอด โดยเฉพาะ ความเป็นคนชอบอ่าน ยินดีมากที่ปูกลับมา

เป็นกำลังใจให้คะ

ตอนเด็กเรามักจะไม่พอใจ ไม่เข้าใจในบางเรื่อง

ที่แม่สั่งสอน แต่เมื่อเราโตขึ้นก็เข้าใจเลยคะ

ว่าทุกอย่างเพราะความรักและห่วงล้วนๆ

 

ปู มาชวนไปทายปัญหา พี่เขียน หนูนุ่นเฉลยไว้ได้แรงอก 

ไปอ่านแลไม่เข้าใจค่อยไปแหลงให้ฟังhttp://www.gotoknow.org/posts/520926


พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท