ไม่ใช่ธุระ (ของฉัน) - Not My Business
...
วันก่อนแวะไปร้านหนังสือเพื่อซื้อหนังสือเกี่ยวกับนกอพยพมาอ่าน หลังจากที่เจ้าหน้าที่ศูนย์พิทักษ์พื้นที่ชุ่มน้ำสุไหงบุโลบอกว่านกอพยพกลุ่มแรกจะมาถึงประมาณกลางเดือนสิงหาคม ก็เลยคิดว่าจะลองไปหาความรู้เอาไว้ก่อน
วันนั้นเลยได้หนังสือมาสองเล่ม Migratory Birds of Sungei Buloh Wetland Reserve โดย NParks’ Publication อีกเล่มหนึ่งคือ The art of Disappearing โดย Ajahn Brahm หรือ "พระพรหมวังโส”
ที่ตัดสินใจซื้อหนังสือเล่มนี้มาเป็นสมบัติส่วนตัวแทนที่จะไปหายืมจากห้องสมุดก็เพราะว่าพอเปิดอ่านคำนำ ประโยคแรกก็คือ “DO NOT READ this book if you want to be a somebody. It will make you a nobody, a no-self - อย่าอ่านหนังสือเล่มนี้หากคุณต้องการเป็นใครสักคนที่ประสบความสำเร็จในชีวิต มีศักดิ์ศรี มีอำนาจ เป็นที่รู้จักและยอมรับในสังคม ตรงกันข้ามมันจะทำให้คุณเป็นคนที่ไม่มีค่า ไม่มีอำนาจ ไม่มีใครสนใจ ไม่มีตัวตน” รู้สึกเหมือนตกอยู่ใต้อำนาจ Reverse Psychology (จิตวิทยาแบบกลับกัน) คล้ายๆ กับยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุเลยซื้อมาเก็บไว้
เมื่อคืนเปิดอ่านไปถึงหน้าที่ 5 ในหัวข้อ “Not My Business” รู้สึกดีใจที่ตัดสินใจพา (หนังสือ) กลับมาอยู่บ้านด้วยกัน…
Not my Business by Ajahn Brahm
เมื่อลองพิจารณาไตร่ตรองถึงชีวิตจะเห็นได้ว่าชีวิตอยู่เหนือการควบคุมของเราโดยสิ้นเชิง และอะไรก็ตามที่อยู่เหนือการควบคุมของเราก็หาใช่ธุระของเราไม่ อาตมาคิดเช่นนี้ในยามที่เริ่มต้นทำสมาธิและอยากเชิญชวนให้โยมลองนำไปใช้ดู
ไม่ว่าจะประสบกับเหตุการณ์ใด ไม่ว่าจะที่วัดหรือที่บ้านลองบอกกับสิ่งเหล่านั้นว่ามันไม่ใช่กงการอะไรของเรา ไม่ว่าน้ำประปาจะหยุดไหล ผู้คนผ่านมาแล้วจากไป กับอาหารที่คนมอบมาให้ กับดินฟ้าอากาศ มันไม่ใช่ธุระที่จะมากังวลกับสิ่งที่คนอื่นทำหรือพูดพาดพิงถึงเรา มันเป็นธุระของเขา มันเป็นกรรมของเขา ไมใช่ธุระของเรา
หากเราเป็นอ่อนไหวง่ายต่อคำพูดของคนอื่นและปล่อยให้คำพูดเหล่านั้นมาทำให้เราเจ็บ เราควรระลึกถึงคำสอนของพระพุทธองค์ที่มีต่อพระราหุล – ให้ทำภาวนาคืออบรมใจเสมอกับปฐวีคือดิน เมื่ออบรมใจให้เสมอกับปฐวีคือดินได้ ผัสสะทั้งหลายคืออารมณ์ที่มากระทบใจทั้งหลาย ทั้งที่น่ายินดี ทั้งที่ไม่น่ายินดี ซึ่งบังเกิดขึ้น ก็จักไม่ครอบงำจิตได้ คนทั้งหลายย่อมทิ้งของที่สะอาดบ้างไม่สะอาดบ้าง ทิ้งคูถบ้าง ทิ้งมูตรบ้าง ทิ้งก้อนเขฬะบ้าง ทิ้งน้ำหนองน้ำเหลืองบ้าง น้ำเลือดบ้าง ลงบนแผ่นดิน แผ่นดินย่อมไม่สะอิดสะเอียน ไม่รังเกียจไม่อึดอัด รับของที่คนทิ้งลงไป ทั้งที่สะอาด ทั้งที่ไม่สะอาด ดังกล่าวได้ทั้งนั้น ฉันใด เมื่อทำภาวนาอบรมใจให้เสมอกับแผ่นดินได้ ก็ฉันนั้น ผัสสะทั้งหลายคืออารมณ์ที่มากระทบใจทั้งหลาย ทั้งที่น่าพอใจ ทั้งที่ไม่น่าพอใจ ย่อมไม่ครอบงำใจได้ ฉันนั้น
ดังนั้นจงเป็นดั่งดิน ไม่ว่าใครจะว่าอะไร ทำอะไร อย่าได้กระทบกระเทือน หากเขาชื่นชมหรือตำหนิมันก็เป็นเรื่องของเขา ไม่จำเป็นที่เราจะต้องไปใส่ใจกับคำพูดคนอื่นไม่ว่าจะในทางดีหรือไม่ก็ตาม หากเรามีทัศนคติที่ว่า มันไม่ใช่ธุระอะไรของเรา เราจะไม่รู้สึกทุกข์ใจเลย
เหมือนกับความเจ็บป่วยไม่สบายกายทั้งหลาย เมื่อเราทำสมาธิเราควรเตือนตัวเองว่ามันไม่ใช่ธุระอะไรของเรา มันเป็นหน้าที่ของร่างกายปล่อยให้ร่างกายรักษาส่วนที่สึกหรอ ความคิดเช่นนั้นมีพลังที่จะทำให้ร่างกายสมบูรณ์ดี มันน่าแปลกเช่นกันที่บางครั้งยิ่งเรากังวลกับปัญหาสุขภาพมากเท่าไหร่มันยิ่งทำให้สุขภาพเราแย่ลงเท่านั้น หากเราแยกความรู้สึกออกจากร่างกาย นั่งนิ่งๆ และปล่อยให้ร่างกายอยู่โดดเดี่ยวสักระยะ มันจะเยียวยาตัวมันเอง ในบางครั้งที่เราเห็นปัญหาของคนอื่นแล้วพยายามยื่นมือเข้าไปช่วยควบคุมจัดการ สถานการณ์กลับเลวร้ายลง ร่างกายเราก็เหมือนกันบางครั้งหากเราปล่อยวางผ่อนคลาย ร่างกายจะรู้สึกเบาสบายและรักษาตัวเอง ปล่อยมันไปลืมความเจ็บปวดนั้นไปเสีย
อาตมารู้จักพระหลายรูปที่อาการเจ็บป่วยนั้นทุเลาลงด้วยการทำสมาธิ รูปแรกที่เห็นคือพระอาจารย์ Tate ตอนนั้นอาตมาเพิ่งไปเมืองไทยในปี 2517 พระอาจารย์ท่านพักรักษาตัวอยู่โรงพยาบาลด้วยเป็นโรคมะเร็งระยะสุดท้าย หมอพยาบาลต่างถวายการรักษาอย่างดีที่สุดแล้วแต่อาการก็ไม่ดีขึ้น ท่านจึงถูกส่งกลับวัดเพื่อให้ได้กลับไปมรณภาพที่วัดอย่างสงบ ท่านกลับมานั่งทำสมาธิอยู่ที่วัดและมรณภาพ 25 ปีหลังจากนั้น
เมื่อเราคิดว่าสิ่งนั้นไม่ใช่ธุระอะไรของเรา มันจะค่อยๆเลือนลางไปจากความรู้สึก อะไรก็ตามที่เรายึดมั่นอยู่จะอยู่ในใจเสมอและจะเติบโตขึ้นเรื่อยๆ.....
...
อ่านมาถึงตอนนี้วันจันทร์ก็มาถึงค่ะ ทำอย่างไรได้นะคะ
วันเวลาที่เดินผ่านมาและวันจันทร์ไม่ใช่ธุระของเรา แต่ธุระของเราคือทำวันจันทร์และทุกๆ วันให้ดีที่สุดนะคะ
ให้กำลังใจตัวเองและทุกท่านค่ะ....
ด้วยความนอบน้อม,
ปริม ทัดบุปผา
๓๐ กรกฎาคม ๒๕๕๕
เรียบเรียงจาก The Art of Disappearing – The Buddha’s Path to Lasting Joy by Ajahn Brahm
A moment in heaven
http://www.youtube.com/watch?v=44YGF9fmEEo&feature=fvwrel
ความเห็น (21)
มีสติ และปลงบ้างนั่นเอง หรือ ไม่ควรไปยึดมั่นถือมั่น มันจะตอกย้ำให้ปรุงแต่งมากขึ้น จะพยายามปล่อยวางครับ ขอบคุณคุณปริมมากครับ (ขณะที่อ่านฟังเพลงแล้วชื่นใจครับ)
บางครั้งยิ่งเรากังวลกับปัญหาสุขภาพมากเท่าไหร่มันยิ่งทำให้สุขภาพเราแย่ลงเท่านั้น หากเราแยกความรู้สึกออกจากร่างกาย นั่งนิ่งๆ และปล่อยให้ร่างกายอยู่โดดเดี่ยวสักระยะ มันจะเยียวยาตัวมันเอง ในบางครั้งที่เราเห็นปัญหาของคนอื่นแล้วพยายามยื่นมือเข้าไปช่วยควบคุมจัดการ สถานการณ์กลับเลวร้ายลง
ประสบด้วยตัวเอง ตอนที่รู้ว่าเป็นโรค รู้สึกเหมือนยิ่งดิ้นรนรักษาเหมือนยิ่งมีอาการมากมายตามมา พอทำใจได้เวลาผ่านไปจนลืมไปว่าตัวเองป่วย ในบางครั้งไม่อยากรักษา...
การเดินทางสวนกระแส คือ ทางที่พระพุทธองค์ได้ถากถางไว้ ปล่อยละตัวตนลง แล้วทำปัจจุบันขณะให้ดีที่สุด ขอบคุณบทความดีดีครับ
สวัสดีวันทำงานค่ะคุณปริม...
-อย่าอ่านหนังสือเล่มนี้หากคุณต้องการเป็นใครสักคนที่ประสบความสำเร็จในชีวิต มีศักดิ์ศรี มีอำนาจ เป็นที่รู้จักและยอมรับในสังคม ตรงกันข้ามมันจะทำให้คุณเป็นคนที่ไม่มีค่า ไม่มีอำนาจ ไม่มีใครสนใจ ไม่มีตัวตน” รู้สึกเหมือนตกอยู่ใต้อำนาจ Reverse Psychology (จิตวิทยาแบบกลับกัน) คล้ายๆ กับยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุเลยซื้อมาเก็บไว้...
...ประโยคธรรมดาๆและภาษาเรียบง่ายแต่สะท้อนถึงภายในของคนเลือก ที่จะนำมาเก็บรักษา(นำกลับบ้าน) หรือว่าวางเอาไว้ตรงจุดเดิม...
...ไม่รู้ว่าธรรมชาติหรือบรรยากาศเข้าพรรษาช่วงนี้ธรรมะหัวข้อใหญ่ๆวิ่งเข้าใจให้พิจารณาบ่อยเช่นกันค่ะคุณปริม...
... "สุขด้วยธรรมนะคะ" ขอบคุณค่ะ...
- เมื่อเราคิดว่าสิ่งนั้นไม่ใช่ธุระอะไรของเรา มันจะค่อยๆเลือนลางไปจากความรู้สึกอะไรก็ตามที่เรายึดมั่นอยู่จะอยู่ในใจเสมอและจะเติบโตขึ้นเรื่อยๆ.....
- สาธุค่ะ
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์ชยันต์
ขอบคุณมากค่ะที่มาฟังเพลงที่ใช้ประกอบการทำสมาธิไปพร้อมๆ กันค่ะ สงบ สบาย ผ่อนคลายดีนะคะ
ฟังเพลงเหล่านี้ทีไรอดไม่ได้ที่จะนึกถึงคนประพันธ์เพลงเหล่านี้เขาคงมีความสุขมากเลยนะคะ ;)
ราตรีสวัสดิ์ค่ะอาจารย์
สวัสดีค่ะคุณพิชัย,
ดีใจด้วยค่ะที่คุณพิชัยค้นพบแนวทางการรักษาตัวเองค่ะ บางอาการการรักษาแบบ holistic ก็เป็นอีกทางเลือกหนึ่งนะคะ ทั้งทางอารมณ์ กายและจิตวิญญาณค่ะ
เอาใจช่วยให้อาการดีขึ้นไปเรื่อยๆ นะคะ ทุกอย่างอยู่ที่ใจนะคะ
ฝันดีค่ะคืนนี้ ;)
สวัสดีค่ะคุณแสงแห่งความดี
ขอบคุณสำหรับรอยยิ้มหวานๆ ค่ะ คุณแสงสบายดีนะคะ
รอยยิ้มเป็นโรคติดต่อร้ายแรงนะคะ ใครยิ้มมาจะต้องได้รอยยิ้มตอบค่ะ ;)))
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
ขอบคุณค่ะ..เห็นคุณค่าของการปล่อยวาง เพื่อเกิดความว่างในการพิจารณาธรรมสู่การพ้นทุกข์ค่ะ..
สวัสดีค่ะคุณพ่อน้องซอมพอ
บางวันก็เดินตามกระแสไปต้อยๆ คะ บางวันมีเรี่ยวแรงมากหน่อยจึงเดินทวนค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ
สุขวันทำงานค่ะ
สวัสดีค่ะคุณน้อย
คงเป็นเพราะใกล้เขาพรรษาและใจที่ฝักใฝ่ในธรรมของคุณน้อยนะคะที่ทำให้ได้พิจารณาธรรมบ่อยๆ คะ เพราะมองหาจึงมองเห็นค่ะ
สุขใจในวันนี้นะคะ
ขอบคุณค่ะ
ได้แง่คิดที่งดงามและไม่น่ายาก ต้องเพียรฝึกหัดและปฏิบัติค่ะ
ขอบคุณน้องปริมที่บันทึกเรื่องดี ๆ มาแบ่งปัน
ทำตัวแบบ ดิน
จิตใจมันอ่อนไหว.. กับคำพูดและสิ่งแวดล้อมค่ะ ทำให้ไม่รู้สึกสงบ
สวัสดีค่ะคุณศิลา,
สิ่งที่อยู่ในใจ สิ่งที่เราพร่ำคิดถึงไม่ว่าจะเป็นความรัก ความโลภ ความโกรธ ความหลง ยิ่งนึกถึงก็ยิ่งเติบใหญ่ได้น้ำหล่อเลี้ยงดีนะคะ
หากจะพัฒนาจริงๆ คงต้องพยายามลืมๆ มันไปบ้างนะคะ ไม่ใส่ใจ ไม่เลี้ยงดู มันจะได้ไม่เติบโตค่ะ แต่ยากเหลือเกิน....
ขอบคุณค่ะ
สวัสดียามดึกค่ะคุณพี่ใหญ่
สิ่งเดียวที่เหลือจากนี้ไปคือการลองปฏิบัติค่ะ ที่ผ่านมาพยายามอ่านหาความรู้แต่ก็รู้ว่ามันจะไม่มีผลใดเลยหากไม่ทำตามที่ได้เรียนรู้มา
ขอบพระคุณคุณพี่ใหญ่สำหรับกำลังใจค่ะ
ฝันดีค่ะคืนนี้ ;)
สวัสดีค่ะพี่หมอ ภูสุภา,
เคยผูกพันกับคนชื่อดินค่ะ แต่ก็ทำตัวได้ไม่ดีเท่าเขาเสียที
ขอบคุณค่ะพี่หมอ เป็นกำลังใจให้กันและกันในการฝึกฝนปฏิบัตินะคะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะคืนนี้
สวัสดีค่ะคุณ kunrapee,
เราทุกคนก็ไม่ต่างกันหรอกค่ะ มาเป็นกำลังใจให้กันและกันนะคะ
สุขสงบในค่ำคืนนี้ค่ะ
ฝันดีค่ะ ;)
ขอขอบคุณกัลยาณมิตรทุกท่านที่แวะเวียนมาอ่านและให้กำลังใจกับบันทึกนี้นะคะ
ขอให้ทุกท่านพบความสงบ ความว่าง ในทุกๆวันของชีวิต วันละไม่กี่นาทีก็ยังดีนะคะ
สุขสงบคืนวันพักผ่อนและฝันดีค่ะ
ใช่จริงๆ แผ่นดินไม่เคยตัดพ้อ ต่อว่าใคร แม้จะถูกเหยียบย่ำ ขอบคุณนะคะที่แบ่งปัน
สวัสดีค่ะคุณ rujires thanooruk,
คงจะดีไม่น้อยนะคะ ถ้าเราทำใจได้หนักแน่นเท่าเศษเสี้ยวหนึ่งของดินน่ะค่ะ
ปริมก็แปลมาจากหนังสือของท่านอาจารย์พรหมอีกทีน่ะค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ :)