เมื่อเช้าชลัญนั่งซักประวัติผู้ป่วยเบาหวาน เจอผู้ป่วยท่านหนึ่งมารับยาก่อนนัด 2 วัน ซึ่งการมาก่อนนัดนั้นผู้ป่วยมักมีเหตุผลต่างๆนานา เช่น เจ็บป่วยมากขึ้น ยาหมดก่อน จะไปธุระ ซึ่งเป็นหน้าที่ ที่ชลัญต้องถามผู้ป่วยเสมอ เพื่อการดู แลให้ครอบคลุมกาย จิต สังคม ( holistic ) ดังเช่นผู้ป่วยรายนี้
ผู้ป่วยชิ่อ ลุงฉ่ำ ทิศรักษ์ มารับยาก่อนนัด 2 วัน ชลัญก็ถามตามระเบียบ ( ระบบวางไว้ว่าถ้ามีอะไรที่ผิดปกติ ให้ถามตามระเบียบนี้ เห็นมั๊ยชลัญเคร่งครัด )
ชลัญ : อ้าวทำไมมาตรวจก่อนนัดล่ะจ๊ะ
ลุงฉ่ำ : พอดีผมต้องไปประชุมน่ะหมอ
มองหน้าตาการแต่งตัวแล้ว ไม่ใช่ รศ.ดร. แน่นอน
ชลัญ : อ๋อ ! ลุงเป็นผู้ใหญ่บ้าน กำนัน หรือ อบต. ล่ะ
ลุงฉ่ำ : ก็เป็นลุงฉ่ำนี่แหล่ะครับ
ชลัญ : อ้าวแล้วมีประชุมอะไรกะเขาล่ะ (แนะ ชลัญสอดรู้เรื่องชาวบ้านอีก )
ลุงฉ่ำ : ก็เรื่องเศรษฐกิจพอเพียงนี่แหล่ะครับ
ชลัญ : แสดงความสนใจทันที “ ยังไง”
ลุงฉ่ำ : ก็เริ่มเล่ายาวเลย “ พอดีในหมู่บ้านผมมีการส่งเสริมในเรื่องของเกษตร ซึ่งพวกผม เป็นกลุ่มลดพลังงาน โดยการเผาถ่านโดยใช้ ถัง 200ลิตร แล้วสกัดน้ำส้มควันไฟได้ด้วย โอ๊ย ... ใช้ดี มีคนสนใจมากมายมาดูงานก็มี ผมเป็นตัวแทนกลุ่มน่ะครับก็เลยไปอบรม”
ชลัญคิดในใจ เออ!........เข้าท่า ทำไมแถบบ้านชลัญ ไม่คิดทำแบบนี้บ้างเนี๊ยะ เห็นนั่งซดเหล้าเมาบุหรี่ตั้งแต่ไก่โห่ เห็นแล้วเซ็ง
ชลัญ : อืมม์......... สนใจค่ะลุงเดี๋ยวต้องขอไปเยี่ยมบ้านแล้ว
ลุงฉ่ำ : ได้ครับหมอ โอ๊ย!............. ผมมีรูปเก็บผลงานเอาไว้ด้วยนะครับ ( ลุงแสดงความดีใจจนเห็นได้ชัดว่าเราสนใจงานของลุง ) ผมว่าจะหยิบติดมือมา แล้ว จะได้อวดหมอ
ชลัญ : ไม่เป็นไร ลุงก็วันไหนผ่านมา ลุงก็แวะมาให้ดูก็ได้ ว่าแต่ว่าถ้ามีคนสนใจมาขอดูงานลุงนี่ ลุงจะรับมั๊ย
ลุงฉ่ำ : รับครับหมอ ไม่คิดค่าใช้จ่ายด้วยแต่เรื่องอาหารการกินต้องช่วยตัวเอง ผมมีปัญญาเลี้ยงหรอกครับ
ชลัญ : ก็เกิดการสนใจเผยแพร่อีก “แล้วถ้า พยาบาลจะเอาเรื่องของลุงลงอินเตอร์เนตเผยแพร่ลุงจะว่าอะไรมั๊ย
ลุงฉ่ำ : แสดงอาการดีใจอย่างเห็นได้ชัด “ ได้ตรับ แต่ผมไม่ได้เอารูปมา “
ชลัญ : ไม่เป็นไรลุง เดี๋ยววันวันไหนว่างชลัญจะไปเยี่ยมที่บ้านล่ะกัน
ลุงฉ่ำก็พยักหน้ารับคำ ก็เริ่มซักประวัติเบาหวานของลุง ระดับน้ำตาลดี อยู่สีเขียวตลอด อืมมมมม์ ...เข้าท่า
............................................................................................................................................................................
ผ่านไปช่วงบ่ายชลัญก็ไม่ได้คิดอะไร ขึ้นประชุม วิชาการ สักพักพี่ที่ห้อง โทร.ขึ้นมาบอกมีญาติมาหา ลงไป เอ้าลุงฉ่ำ แกมาพร้อมกับน้ำส้มควันไฟ 1 ขวด ถ่านที่แกทำ และ รูปผลงานแก มาให้ชลัญดู โอ้โห ! อย่างนี้ไม่เอามาโชว์ชาว GTK ได้อย่างไร
รูปลุงนำเสนอเมื่อครั้งมีคนมาดูงาน
ลุงฉ่ำนำสนอ พืชผักที่ปลูกฉีดด้วยน้ำควันไฟ ไม่มีแมลงรบกวนเลย
ของฝากที่ลุงฉ่ำนำมาฝากชลัญ
ไว้มรีเวลาว่าจะไปเยี่ยมลุงที่บ้าน ลุงฝากบอกมาว่าใครสนใจจะถ่ายทอดเป็นวิทยาทานว่างั้น
ชลัญธร ตรียมณีรัตน์