๑. หยดน้ำฝนบนกระจกรถ @Admiralty Park
สิ่งที่มอบให้กันและกัน
ในวันฟ้าใส สุขสันต์ เรียกว่า "การแบ่งปัน"
สิ่งที่มอบให้กันและกัน
ในวันฟ้าหม่น ฝนพรำ เรียกว่า "กำลังใจ"
...
๒. ดอกไม้ @Home
ดอกไม้จะเบ่งบานเมื่อถึงกาลเวลา
ดอกไม้จะบานเสมอ...แม้ในยามไม่มีคนเฝ้ามองอยู่
หัวใจอันเปี่ยมสุขของดอกไม้ค่อยๆ เปิดแย้มออกสู่โลกกว้าง
ความสุขของดอกไม้ ทำให้ผู้คนรอบข้างมีความสุข
...
๓. รับอรุณ @Sembawang Beach
เรือที่จอดอยู่ในท่าเรือดูปลอดภัย
แต่นั่นไม่ใช่วัตถุประสงค์ที่เรือถูกสร้างขึ้นมา
คนเราอยู่ในที่ที่คุ้นเคยตลอดเวลา
ไม่อาจเรียกตนเองว่า "นักเดินทาง" ได้
...
๔. ผีเสื้อ @ Admiralty Park
เวลาที่มืดที่สุดคือเวลาที่ใกล้สว่าง
หนอนผีเสื้อเข้าสู่วงจรชีวิตของดักแด้
ก่อนกลายเป็นผีเสื้อสุดสวย
ในเวลาที่มืดมัว เหน็บหนาวที่สุดในชีวิต
คือเวลาก่อนความสุขความสำเร็จจะมาเยือน
...
๕. เทือกเขา @Hometown
เราทุกคนต่างมีทั้งด้านที่สว่างและมืดมิด
เราทุกคนต่างมีข้อบกพร่องที่จะต้องแก้ไข
เราทุกคนต่างมีแผลในใจที่ต้องการเยียวยา
แต่ทว่าเราทุกคนก็มีศักยภาพเต็มเปี่ยม
ที่จะเรียนรู้และเติบโต
บนยอดเขาหนึ่งหมายถึงเชิงเขาอีกลูกหนึ่งให้เราป่ายปีนเสมอ
เพื่อความเป็นหนึ่งเดียวในตัวเราทั้งชีวิตและจิตวิญญาณ
...
๖. เปลือก @Sungei Buloh Wetland Reserve
คนบางคนใช้ชีวิตจากข้างนอกเข้าข้างใน
คนบางคนใช้ชีวิตจากข้างในออกข้างนอก
เรียนรู้ที่จะอยู่กับความไม่สมบูรณ์แบบของตัวเราเอง
ยังดีกว่าการที่จะอยู่อย่างสมบูรณ์แบบอย่างคนอื่น
แต่มันไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของเรา
...
๗. แมลงปอ @Singapore Botanic Garden
คนที่เคยผ่านความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัสในชีวิต
ย่อมที่จะสามารถเข้าใจความเจ็บปวดของคนอื่นได้
ในทุกจังหวะการเต้นของหัวใจ
ดังที่เรียกว่า....ความเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกัน
คนที่ผ่านช่วงเวลานั้นไปได้
จะกลายเป็นคนที่อ่อนน้อมต่อโลก เปิดเผย เข้าใจ และจริงจัง
...
๘. เลดี้ @Singapore Botanic Garden
เราพยายามขวนขวายหาความรู้
ท่องไปในโลกกว้างเพื่อเล่าเรียน
เพื่อเตรียมตัวพร้อมสู่ความสำเร็จดังที่หวัง
แต่ในที่สุด...คำตอบในทุกคำถาม
กลับอยู่ใกล้เพียงในใจเท่านั้นเอง
ปัญญา พลัง และความรัก เป็นสมบัติอันล้ำค่า
ที่อยู่ในตัวเราอยู่แล้ว
เพียงรอวันเวลาที่เราจะมาปัดฝุ่นให้ชีวิต
ให้โอกาสความเป็นตัวตนที่แท้จริงของเราฉายแสงเจิดจ้า
...
๙. กระจกเงา @Sungei Buloh Wetland Reserve
ในยามที่ผิดหวัง ในยามทุกข์ใจ
โลกใบนี้ดูมืดมนหดหู่
เพราะเรากำลังมองโลกผ่านแว่นตาของความเศร้าโศก
แต่เมื่อเรารู้สึกดีขึ้น
สายตาคู่เดียวกันกลับมองโลกน่าอยู่ขึ้น
โลกนี้ก็คล้ายกับกระจก
สิ่งที่เราได้รับไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการแต่เป็นสิ่งที่เราเป็น
...
๑๐. ใบไม้ผลิ @Admiralty Park
ชีวิตเรามีฤดูกาล
ความเจ็บปวดไม่อาจอยู่กับเราตลอดไป
เมื่อหน้าหนาวที่ขมขื่นผ่านไป
ฤดูใบไม้ผลิที่สดใสก็จะตามมา
เหมือนแสงแห่งอรุณอันสดใส
จะผ่านเข้ามาเมื่อจุดที่มืดมนสุดแห่งราตรีกาลผ่านพ้น
ด้วยความนอบน้อม
ปริม ทัดบุปผา
@Home Singapore
๑๗ มิถุนายน ๒๕๕๕
..
ถ่ายภาพได้สวยมากๆ ครับ
...
เส้นขอบฟ้าอยู่ไกลไปหรือเปล่า
ทุกหนหาวเหมือนใกล้ใช่จริงหรือ
เส้นทางเดินข้างหน้าเพียงฝ่ามือ
หรือเธอเพียงยึดถือแค่มือตน
กำลังใจหาได้จากข้างทาง
ความอ้างว้างอยู่กับเธอทุกแห่งหน
เธอจะค้นสิ่งใดในตัวตน
หากไม่ใช่ "ความเป็นคน"
ในตนเอง
...
(มอบแด่ ผู้นอบน้อมต่อโลก)
มารับการแบ่งปัน
ก่อนฝันดี....ตื่นทำหน้าที่
แบ่งปันต่อ...ผู้คน
ขอบคุณความรู้สึกดี ๆ จิตใจสบายก่อนเข้านอน
หลับฝันดีเช่นกันนะคะคุณปริม
ภาพสวยมาก - บทกลอนงดงาม -
เพลงเพราะ เข้ากั๊นเข้ากันค่ะน้องปริม
เห็นภาพคุณปริม....ทุกครั้งก็ทำให้มีแรงบันดาลใจมองธรรมชาติให้ลึกซื้งทุกครั้งเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับความสุขบนหน้าจอค่ะ
ขอบคุณมากค่ะปริม ที่ทำให้มีความสุขทุกครั้งที่เข้ามา blog นี้
เข้ามาก็ได้ฟังเพลงเพราะ นั่งฟังอย่างได้อารมณ์พร้อมข้อความที่กินใจ
ขอบคุณกับบันทึกสวยๆค่ะ
น้องปริมค่ะ...ขอบคุณรอยยิ้ม....จากบันทึกแห่งรอยยิ้ม..ที่ประทับใจ ฝากไว้บนตัวอักษรและภาพที่แจ่มๆ..ผ่อนคลายดีมากเลยค่ะเมื่อได้เข้ามาอ่าน..เยี่ยมจริงๆ :-))
ขอบคุณมากค่ะคุณเพชร พรหมสูตร์,
สบายดีนะคะ
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์ปณิธิ,
พอดีมีรูปที่ถ่ายไว้เยอะเลยเอามารวมกับลำนำสั้นๆ ค่ะ ขอบคุณท่านอาจารย์ที่มาให้กำลังใจเป็นคนแรกของบันทึกนี้ค่ะ :)
ท่านอาจารย์ Wasawat Deemarn
ชอบมากค่ะ
"เธอจะค้นสิ่งใดในตัวตน
หากไม่ใช่ "ความเป็นคน" ในตนเอง"
พักนี้เวลามีแต่ทำอะไรไม่ค่อยได้เป็นชิ้นเป็นอัน คงต้องหาเวลานั่งทบทวนตัวเองหน่อยแล้ว
ขอบคุณมากค่ะ
ท่านอาจารย์ กาญจนา สุวรรณเจริญ,
ขอบคุณมากค่ะ ดีใจที่อาจารย์รู้สึกดีกับภาพชุดนี้ค่ะ
สุขสันต์วันทำงานอีกวันนะคะ :)
สวัสดีค่ะคุณ kunrapee,
วันเสาร์อาทิตย์หากมีเวลาจะนั่งเก็บภาพให้เข้าที่และลบภาพที่ไม่ต้องการทิ้งค่ะ เพราะใช้เมมโมรี่ในเครื่องมาก
พอได้ภาพแล้วจึงนึกหาคำบรรยาย ไม่ใช่แนวคิดของปริมทั้งหมดหรอกค่ะ ส่วนใหญ่ก็จะเคยผ่านตามาจากหนังสือที่อ่าน คำคมที่ได้ยินสักที่ใดที่หนึ่ง ก็เอามาเรียบเรียงเป็นคำพูดของเราให้เข้ากับภาพและธีม แล้วนึกถึงเพลงเป็นลำดับสุดท้ายค่ะ
ดีใจที่คุณ kunrapee ชอบค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ ทพญ. ธิรัมภา,
ในสังคม g2k ทุกบันทึกคือ "การแบ่งปัน" ที่นอกเหนือไปจาก "หน้าที่" และทุกบันทึกคือ "กำลังใจ" ที่มีให้เพื่อช่วยให้การทำ "หน้าที่" บนโลกใบนี้ของเราสมบูรณ์ขึ้นค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
มีความสุขในการทำงานอีกวันนะคะคุณหมอ :)
สวัสดีค่ะครูนก
ภาพถ่ายมีออิทธิพลต่อความคิดของเราในหลายมิตินะคะ บางครั้งจึงต้องพร่ำบอกกับตัวเองว่า อย่าเพิ่งตัดสินอะไรโดยใช้ตัวเองเป็นเครื่องวัดรวดเร็วเกินไปนักในสิ่งที่เห็น
มีความสุขในการสอนวันนี้นะคะครูนก
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ ชลัญธร,
Blog นี้ตั้งใจให้เป็นเรื่องของจิตใจล้วนๆ ค่ะ หากสิ่งที่เกิดขึ้นคือความสุขก็แสดงว่าบรรลุวัตถุประสงค์ค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ :)
สวัสดีค่ะน้องวศิน
ขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาทักทายกัน ภาพที่ถ่ายเป็นเรือที่เพิ่งออกมาจากอู่ต่อเรือใกล้ๆ ค่ะ ก็เลยคิดว่าน่าจะเข้ากันได้ดีกับชีวิตของคนเราที่บ่อยครั้งเราต้องเดินทางจากฝั่งที่ปลอดภัยออกไปเผชิญชีวิตที่น่าตื่นเต้นบ้าง ผลที่ได้รับอาจแตกต่างไป อย่างที่ Einstein พูดไว้ Doing the same things and expecting different results นะคะ
งานจิตอาสาที่น้องวศิน ทำอยู่คงเป็นการนำเรือออกจากฝั่งสู่ทะเลเช่นกัน พี่เอาใจช่วยด้วยชื่นชมค่ะ
สวัสดีค่ะ krugui
บทเพลงเพราะๆ ภาพสวยๆ ช่วยให้อารมณ์รื่นรมย์ขึ้นนะคะ
ขอบคุณมากค่ะที่มาเยี่ยมชมบันทึกนี้นะคะ :)
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์ kwancha,
บันทึกทุกบันทึกเขียนเพือเตือนตน สอนตนค่ะ และรู้สึกดีทุกครั้งที่กลับมาอ่าน ยิ่งได้รู้ว่ามีคนมีความสุขไปด้วยก็ยิ่งดีใจ ถือเป็นรางวัล เป็นโบนัสชิ้นงาม
ปริมก็ชอบแวะไปนั่งอ่านเรื่องราวเกี่ยวกับนก การดูนก ความรู้เกี่ยวกับนก จากเวปไซด์ บุรงตานีบ่อยๆค่ะ เพิ่งมารู้ว่าผู้ก่อตั้งอยู่ใกล้ๆ นี่เอง
ขอบคุณมากนะคะ :)
ขอขอบคุณกัลยาณมิตรทุกท่านที่แวะเข้ามาให้กำลังใจซึ่งกันและกัน ในหนทางชีวิตที่พบเจอกันค่ะ
มีความสุขในวันทำงานอีกวันนะคะ :)
สวัสดียามดึกดื่น(แต่ตาใสแจ๋ว)ค่ะคุณปริม...
...ภาพภูเขา(๗)สวยงามประทับใจมากๆค่ะ(คุณปริมถ่ายที่ไหนคะ) มองเห็นท้องฟ้าสีฟ้าที่กว้างใหญ่ มองเห็นทิวเขาน้อยใหญ่ทั้งใกล้และใกล มองเห็นแมกไม้น้อยใหญ่สวยงาม มองเห็นพื้นน้ำที่สื่อสะท้อนเก็บรวมทุกสิ่งมาไว้ในจุดเดียว(แผ่นน้ำ) เปรียบเหมือนกายที่สมบูรณ์แข็งแกร่ง กับจิตใจที่กว้างใหญ่และเย็นฉ่ำ...
...บทกลอนที่๕-๗ เป็นทั้งสื่อสะท้อนและกำลังใจให้น้อยได้ดีทีเดียวค่ะกับเวลานี้(ชีวิตที่มันไม่สมบูรณ์แบบแต่ก็จะทำให้มันดี...)
...ภาพสวยกลอนไพเราะสื่อความหมายหากทำเป็นโปสการ์ดคงน่าเก็บสะสมนะคะ...
...ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณค่ะ...
ชอบภาพหอยเข็มเกาะต้นมุตา ป่าชายเลน หอยเข็มคั่วเกลือ อาหารคนยากที่ขี้คร้านออกเลหาปลา
สวัสดีค่ะคุณน้อย
ภาพที่คุณน้อยชอบถ่ายที่อำเภอสันกำแพง เชียงใหม่คค่ะ ยืนถ่ายจากใกล้ๆ นาข้าวที่ปริมซื้อไว้ค่ะ ที่เคยบอกคุณน้อยว่าอยากทำสวนแบบพอเพียงน่ะค่ะ มีเนื้อที่ ๘ ไร่กว่าๆ ปริมเองได้ไปสองสามครั้งเองค่ะ วิวก็สวยดีค่ะ ช่วงนั้นรู้สึกเขากำลังเอาน้ำเข้าที่นาเพื่อปลูกข้าวค่ะ วันนั้นไปเดินดูบริเวณสวนเป็นครั้งแรก ก็เลยได้ภาพอย่างที่เห็น
ขอเป็นกำลังใจให้คุณน้อยทำในสิ่งที่มีความสุข ต่อๆ ไป นะคะ
ฝันดีค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei-- ,
เพิ่งรู้ค่ะว่าหอยสวยๆๆ และกินได้ นี้คือหอยเข็ม ขอบคุณค่ะ มีเยอะมากกๆๆๆ ค่ะ หาาได้ง่ายที่ป่าชายเลนค่ะ
แต่รูปร่างหอยไม่เหมือนชื่อเลยนะคะ กลมดิกเลย อิอิอิ...
ขอบคุณค่ะ.
เข้ามาบันทึกของคุณปริมทีไร ได้กำลังใจกลับไปทุกครั้งเลยค่ะ ขอบคุณนะค่ะ
ด้วยความยินดีค่ะคุณกอหญ้า,
ขอบคุณสำหรับกำลังใจเช่นกันค่ะ :)