เข้าข่ายว่าเริ่มแก่ : ใบเกิดกับภาพแห่งความทรงจำที่ดี
ปกติแล้วไม่ค่อยได้เขียนเรื่องของตัวเองสักเท่าไร คงจะเป็นเพราะความรู้สึกว่าการเขียนบันทึกควรจะมีประโยชน์สำหรับผู้อ่านมากกว่า การพร่ำเพ้อรำพันเรื่องของตัวเองกระมัง
แต่วันนี้เป็นวันหนึ่งที่อยากเขียนถึงเรื่องของตัวเอง คงเข้าข่ายว่าเริ่มแก่ เพราะเหตุ เดือนนี้เป็นเดือนเกิดของตัวเอง ที่เกิดมานานพอควรวัยก็เลยหลักสี่ มาแล้วครึ่งทาง มีใบเกิดรุ่นเก่าที่แม่แจกลูกๆให้เก็บไว้เองเมื่อไม่กี่ปีมานี้
แม่บอก " ใบเกิดใครเอาไปเก็บไว้เองได้แล้วโตๆกันแล้ว เก็บให้เดี๋ยวแม่ลืม อะ เอาไป เลือกเอาของใคร" พร้อมกับหยิบกล่องสังกะสีเป็นกล่องขนมแครกเกอร์สมัยโบราณ ขอบๆมีสนิมเกาะแล้วแต่ขลังดี (อันนี้เสียดายหายไป...)
ใบเกิด " ด.ญ.นารี แซ่เอี๊ยบ " ชื่อน่ารักน่าชัง ว้าว! ...
....
ภูมิใจที่ได้เกิดมาเป็นสมาชิกของครอบครัวนี้ เป็นลูกของเตี่ยและแม่ มีพี่น้องมากมาย รักกันอบอุ่นที่สุด แม้เมื่อก่อนครอบครัวเราค่อนข้างลำบากดังที่เขาว่า ลูกมากยากจนนั่นเอง บ้านเรามีอาชีพทำสวน แม้ลูกหลายคนแต่เตี่ยและแม่ก็เลี้ยงพวกเรามาเป็นอย่างดี ทุกคนต่างประสบความสำเร็จมีหน้าที่การงานที่ดี มีฐานะเลี้ยงชีพเลี้ยงครอบครัวตัวเองได้ทุกคน
ภาพแห่งความทรงจำ...
(1)
•ภาพแรกกับครั้งแรก (ประถม4) 35 ปีที่แล้ว
เป็นภาพหน้าตรงที่ถ่ายจากร้านถ่ายรูปในตัวเมืองยะลา พูดถึงชาวบ้านบ้านๆแบบเราแต่แรกนั้นก็ไม่ค่อยมีภาพถ่ายกันอย่างสมัยนี้เพราะไม่กล้องและก็ไม่รู้จักกล้องถ่ายรูปด้วย
....
(2)
•ภาพนี้กับครั้งแรกในวัยเยาว์ที่เด็กในถ้ำ (ถ้ำทะลุ/ยะลาไม่มีทะเล) ได้ไปเที่ยวทะเลที่หาดชลาลัย อำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี้ ...
ในภาพผู้ชายด้านซ้ายมือที่อยู่ใกล้เด็กผู้หญิงที่เดินถือจานข้าวคนนั้น คือ "เตี่ย" ส่วนคนอื่นๆ บ้างก็เป็นพี่ๆและเพื่อนบ้านที่ไปเที่ยวด้วยกัน
...
เตี่ยจากเราไปตั้งแต่ปี2548 ในวัย 75 ปี ด้วยโรคมะเร็งต่อมน้ำเหลือง ทุกวันนี้มีเพียงแม่ พวกเราลูกๆ ก็ได้ดูแลแม่ในวัย 80 ปี อย่างไม่มีเรื่องให้ต้องร้อนใจ ทุกคนอยากให้แม่สุขกาย สบายใจ
ด้วยความรักความผูกพันของครอบครัว ที่เลี้ยงลูกแบบให้พึ่งพาตัวเองตั้งแต่วัยเยาว์ เพราะทุกสิ่งที่แวดล้อมไม่ได้พร้อมปรุงอย่างทุกวันนี้ ลูกชาวสวนชาวบ้านอย่างเราก็ต้องทำเองทำเป็นทำได้ สถานการณ์สร้างโอกาสให้ต้องเรียนรู้ ในที่สุดก็ซึมซับ กลมกลืน เข้มแข็ง ปรับตัวได้ในโลกปัจจุบัน
...
(3)
•กับภาพความทรงจำจากวัยเยาว์วันวานถึงวันที่เรียนจบ 22 ปีที่แล้ว
จบ ป.ตรี ดีกรีหนึ่งใบกับ คหกรรมศาสตร์บัณฑิต สาขาอาหารและโภชนาการ ความภูมิใจของตัวเอง
...
(4)
•กับภาพในวันหวานเมื่อวันวาน 15 ปีที่แล้ว
วันหนึ่งที่มีใครคนหนึ่งมาขอแต่งงาน มีบ้านเตรียมให้เป็นเรือนหอ รอเธอมาช่วยผ่อนแบงค์ ด้วยกัน ฮา...
ขอบคุณความรักที่มีให้กันเสมอต้นเสมอปลายจนถึงวันนี้ แม้ว่าจะไม่มีเจ้าตัวเล็กๆ ไว้คอยวุ่นๆ ก็ตามที รักนี้ยังหวานอยู่ ขอบคุณค่ะ ^^
...
ถึงวันนี้วันไหนก็เป็นวันทุกวันที่ดีเสมอๆ ต้องขอกราบขอบคุณพระเตี่ยและแม่ พี่ชายพี่สาว น้องสาวที่คอยเกื้อหนุนจุนเจือ ทั้งกำลังทรัพย์กำลังกายและกำลังใจที่ทุกๆในครอบครัวมีให้แก่กันด้วยดีเสมอมา จนได้เรียนหนังสือมีดีกรีปริญญากับเขาหนึ่งใบ ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณทุกๆท่านนะคะ ที่กรุณาแวะมาเยี่ยมอ่านบันทึก เสมอๆ
ขอบคุณและสวัสดีค่ะ :)
....
ความเห็น (25)
ภาพแรกกับภาพในวันนี้ดูดีไม่แตกต่าง ต่างกันเพียงกาล เพราะพี่หนูรีสวยจากข้างในใช่แต่งเติม ชลัญชื่นชอบพี่หนูรีมากค่ะ
ขอขอบคุณคุณชลัญค่ะ
ขอบคุณที่ชื่นชอบ คงต้องขอบคุณโกทูโนที่มีพื้นที่ให้เราได้พบเจอกันแม้ไม่ได้สัมผัสตัวเป็นๆกันก็ตาม ...
"มีวาสนาคงได้เจอกัน " ท่านผู้นี้กล่าวไว้ ( วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--)
ขอบคุณค่ะ คุณ.
พ.แจ่มจำรัส
และ คุณ
สันติสุข
สันติศาสนสุข.
มาแอบดูคนแก่ด้วย อิอิอิ
ชอบภาพนี้ค่ะ
น้องหนู รี โทรกลับ บังหีมด่วนมีเรื่องปรึกษา
089 7729573 รอสายอยู่ครับ
เหมือนอ่านวิชาประวัติศาสตร์...อยู่แล้วครับพี่หนูรี...ทึ่งกับการรวบรวมครับ...สุดยอด
- บันทึกนี้เป็นอัตชีวประวัติที่ทำให้คนเขียนเองก็รู้สึกประทับใจกับทุก ๆ วันแห่งความหมายที่ผ่านไปและทำให้คนอ่านมีความสุขกับชีวิตที่สมบูรณ์แบบไปด้วยค่ะ การได้มีครอบครัว มีคนที่เรารักและรักเราดูแลกันและกันไม่ว่าจะในฐานะพ่อแม่พี่น้องสามีหรือลูก ก็เป็นความสุขที่ประมาณค่ามิได้แล้วค่ะ
- ขอให้แต่ละวันที่ผ่านเลยไปให้ความสุขและความทรงจำที่ดีอยู่เสมอค่ะ
- ขอนำไปเป็นต้นแบบการถ่ายทอดเรื่องเล่าชีวิตตนเองด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
* และแล้วก็ได้เห็นภาพหวานๆของน้องหนูรีอย่างที่เคยขอไว้..
* เก็บภาพมาแลกกันดูค่ะ.น้องผศ.วิไลทำให้..
ขอขอบคุณกำลังใจจากทุกๆท่านที่มอบดอกไม้ให้ ขอบคุณค่ะ
 |
คุณ น้าอึ่งอ๊อบ คนสวย แซ่เฮ |
|
|
อ.วัต Wasawat Deemarn |
|
|
อ.จัน ดร. จันทวรรณ ปิยะวัฒน์ |
|
|
คุณชลัญ ชลัญธร |
|
|
พี่ใหญ่ นาง นงนาท สนธิสุวรรณ |
|
|
บัง วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei-- |
|
|
ท่านพระมหาแล อาสโย ขำสุข |
สวัสดีค่ะคุณSila
Phu-Chaya
ขอบคุณนะคะที่แวะมาเติมกำลังใจ และฝากข้อคิดเห็นไว้ให้ จนหัวใจผู้เขียนบันทึกพองโต อิ่มใจค่ะ ... ด้วยความยินดีค่ะ ขอบคุณค่ะ:)
เตี่ยของผมตายมาหลายปี...แต่เมื่อผมคิดถึงเตี่ย...ความอบอุ่นก็ลอยมาจากตรงไหนไม่รู้....รู้เพียงว่า...ผูกพันมาก...พี่หนูรีอย่าพูดดังไปนะครับ...ว่า...ผมให้ลูกชาย-ทิมดาบ...เรียกผมว่า "เตี่ย" ..คำเรียกว่า เตี่ย น่าจะจางหายลงไปมากแล้วกับคนในปัจจุบันครับ...แต่สำหรับผมและพี่หนูีรีคงมีความรักและผูกพันไม่มีวันจางเหมือนกันครับ
เรียบรียงประวัติได้น่ารักมากๆค่ะ
สูติบัตรแบบนี้มีเหมือนกันเลยค่ะ
- แม่เคยให้เหมือนกัน สูติบัตรแบบนี้ เรียกว่า กรอบไปเลยค่ะ เพราะพับไว้ มันคงเป็นไปตามกาลเวลากระมังค่ะ
- แต่ทำให้เรา ณ ปัจจุบันเห็นและทราบความเปลี่ยนแปลงของการใช้ชีวิตของคน ณ แต่ละยุคแต่ละสมัยนะคะ
- ขอบคุณสำหรับบันทึกดี ๆ
ค่ะ
คุณหนูรีค่ะ....ชื่นชมทั้งคุณแม่ที่จัดเก็บไว้ และคุณลูกที่นำเสนอมาให้สมาชิกได้ร่วมชม... น่ารักเชียวค่ะ ..เหมาะกับคนราศี คนคู่..เมถุน..ขอแสดงความยินดีใน..วันครบรอบวันเกิดด้วยนะค่ะ :-)) มีเพื่อนรักเกิดวันเดียวกันเลยค่ะ..ปีนี้เลยได้แสดงความยินดีให้ทั้งสองคน..LOL.:-))
มีความสุขมากๆวันเกิดนะคะ
ขอขอบคุณทุกๆท่านนะคะ ที่มอบกำลังใจและอวยพรวันเกิดให้
ขอให้ทุกๆท่านมีความสุขเช่นกัน ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณหนูรี...
...ครอบครัวอบอุ่น ชีวิตคู่หวานซึ้ง เหมือนขนมหวานที่ทำเลยนะคะ...ขอให้มีความสุขในทุกๆวันค่ะ.
สวัสดีค่ะ คุณหนูรี ขอให้มีความสุขสดชื่นตลอดไปนะคะ พร้อมด้วยพลานามัยที่แข็งแรง ^________^
ขอขอบคุณนะคะคุณแจ๋ว คุณน้อย และทุกท่านด้วยค่ะ
ขออภัยที่ตอบรวมๆนะคะ :)
คุณแม่ท่านยังคงแข็งแรงอยู่นะครับ อ่านแล้วมีความสุขเช่นเดียวกัน
ขอบคุณครับ
สุขสันต์วันเกิดนะครับ
ขอบคุณค่ะคุณแสง
ค่ะคุณแม่ยังแข็งแรงดีค่ะ;)