ร้อนแต่ชื่นใจ

 

 

มีโอกาสได้ออกเดินทางอีกครั้งในช่วงอากาศร้อนจับใจ

 

เป้าหมายของการเดินทางอยู่ที่เกษตรกรผู้ปลูกกล้วยไม้ในเขตภาคกลาง

 

หลายรายเพิ่งผ่านภาวะน้ำท่วมใหญ่ ที่ยังคงเหลือร่องรอยคราบน้ำและพื้นที่ทิ้งร้างที่รอการฟื้นฟู

 

ข้อพึงระวังก่อนออกพื้นที่ภาคสนาม คือ ผู้ปลูกกล้วยไม้เป็นเกษตรกรที่มีรายได้สูง มีความรู้มาก ผ่านประสบการณ์ด้านการตลาดและราคามามาก แถมยังเป็นชุมชนในเมืองหรือใกล้เมืองด้วย อาจไม่ใจดีเหมือนลุงป้าน้าอาที่ปลูกข้าวปลูกมันในส่วนภูมิภาค ยิ่งถ้าเจอกลุ่มที่ถูกน้ำท่วมเค้าอาจไม่อยากคุยด้วยก็ได้นะเออ...

 

แต่กาลหาเลวร้ายเช่นนั้นไม่ เกษตรกรไทยยังคงใจดี และมีน้ำใจกับทุกคนเสมอ ถึงแม้บางคนตอบคำถามไป บ่นไป ด่าไป แต่สุดท้ายก็นั่งทำจนจบ 2 ชั่วโมงบ้าง 4ชั่วโมงบ้าง...แถมน้ำท่าไม่มีขาด บ้านไหนมีขนมเลี้ยงขนม บ้านไหนมีต้นยกต้นให้ รถไอติมขับผ่านยังเรียกซื้อมาแจก 

 

ไม่ใช่แค่คนไม่รวยจะมีน้ำใจงาม แต่คนไม่จนน้ำใจก็งดงามได้ไม่แพ้กัน

 

น้ำใจไทยยังคงงดงามเสมอ 

 

^___^

[หยั่งราก ฝากใบ]

สวัสดีจ้ะ

อ่านบันทึกนี้แล้ว...ยิ้มมมมมม

จริงที่สุดเลยว่า..."น้ำใจไทยยังคงงดงามเสมอ...."

หวังว่าคงสบายดีนะจ้ะ

คิดถึงจ้ะ

 

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

เห็นด้วยค่ะ