ง่ายงามในความธรรมดา
วันที่ ๒๘ - ๒๙ เมษายน ผมมีโอกาสได้เข้าไปฝึกการภาวนา ใน "ง่ายงามในความธรรมดา" เส้นทางการฝึกตนเองของคนธรรมดา
วิทยากร คือ คุณวิจักขณ์ พานิช
มีทั้งบรรยายเนื้อหา
สลับกับการภาวนา (นั่งภาวนาด้วย แต่ไม่ได้ถ่ายเก็บไว้)
เป็นกระบวนการภาวนาแบบวัชรยาน คือ การเข้าไปสัมผัสการตื่นรู้ในกาย ที่เรียกว่า body work เข้าไปเผชิญกับความไม่รู้ และ ความไม่แน่นอน ด้วยความรู้ตัวทั่วพร้อมอยู่กับเนื้อกับตัว โดยเน้นการผ่อนคลายร่างกาย และ การวางใจ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นขณะภาวนา ให้วางใจ ในสิ่งนั้น ให้ "ศิโรราบ" กับสิ่งที่เกิดขึ้น โดยไม่ขัดขืน ตรงไปตรงมา
การฝึกภาวนาแบบนี้ เป็นพื้นฐานในการเผชิญชีวิตที่ดี ด้วยการยอมรับตัวเอง ด้วยการเป็นมิตรกับตัวเอง
ผมเองประสบการณ์จากการฝึกในครั้งนี้ ก็ได้รูปแบบในการฝึก และรูปแบบการจัดการกับความคิดขณะนั่ง สิ่งที่ทำได้ คือ นั่งได้ครบเวลาที่กำหนด (ประมาณช่วงละ ครึ่งชัวโมง) สิ่งที่ยังไม่ก้าวหน้า คือ ความคิดยังฟุ้งซ่านอยู่ครับ ยังไม่ค่อยตื่นรู้ที่กาย เพราะจิตมันเตลิดไปกับความคิด ยังคิดฟุ้งซ่านอยู่ ตามความคิดได้ ทันบ้าง ไม่ทันบ้าง บางทีก็มาอยู่ที่ลมหายใจบ้าง มาอยู่ที่กายบ้าง สลับไปสลับมา
วิทยากรบอกว่า เกิดอะไร ให้ผ่อนคลาย อย่าไปขัดใจต่อต้าน ตามรู้ ตามดูไป ต้องฝึกบ่อยๆ จะค่อยพัฒนาไปเอง
ที่นำไปใช้ได้ คือ เนื้อหาที่บรรยาย และ รูปแบบของการภาวนา
ความเห็น (8)
- เป็นกิจกรรม....ที่ผนวกวิถีพุทธ...เข้าไปด้วยนะค่ะ...ทำให้บุุคคล...กล้าเผชิญกับ
- ความไม่รู้
- ความไม่แน่นอน
- ด้วยความ รู้ตัว ....พร้อม... อยู่กับเนื้อกับตัว โดย...เน้นการผ่อนคลายร่างกาย และ การวางใจ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น....ขณะภาวนา ให้วางใจ ในสิ่งนั้น ให้ "ศิโรราบ" กับสิ่งที่เกิดขึ้น โดยไม่ขัดขืน ตรงไปตรงมา
- นำหลักของ.. สมาธิ...ทำให้เกิด...ปัญญา ...หาทางแก้ปัญหาได้นะค่ะ
- เป็นกิจกรรมที่ดีมากๆๆ เลยค่ะ
- ขอบคุณค่ะ ... ที่แบ่งปัน ...ให้ได้รับรู้ข้อมมูลข่าวสารนะค่ะ
อ.Somsri ครับ เป็นพุทธแบบวัชรยานครับ
สายทิเบต ก็เป็นอีกทางเลือกหนึ่งครับ ในการภาวนา
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ
เกิดอะไร ให้ผ่อนคลาย อย่าไปขัดใจ ต่อต้าน คือการฝึกภาวนาแบบวัชรยาน น่าสนใจค่ะ
....ทุกอย่าง..อยู่ที่..ความเพียร..และ..(ไม่).."ขี้เกียจ"...ตัวนี้สำมะคันมากเจ้าค่ะ...ถ้าหลุดพ้น..อุปสรรคนี้ไป..ก็ก้าวไปได้ขั้น..นึง..เ่ท่านั้น..อ้ะะะ...(ท่านดาไลลามะ..ใช้เวลาทุกวันอย่างน้อยหกชั่วโมง..อยู่กับ..การ..ภาวนา)...(ยายธี)
KRUDALA ครับ
ขอบคุณครับที่เข้ามาแลกเปลี่ยนเรียนรู้
ยายธีครับ เห็นด้วยเลยครับ
อยู่ที่ความเพียรและไม่ขี้เกียจ คือ
ตามความคิดเห็นส่วนตัวของผมเองนะครับ การภาวนา
เป็นเรื่องที่เราไม่คุ้นชิน และ ไม่เคยชิน การที่จะภาวนา
มักจะมีแรงต้านจากอัตตาเข้ามา
แล้วเราก็มักจะแพ้เจ้าอัตตาของความเคยชินที่มาในอาการของความขี้เกียจนี่แหละครับ
ขอบคุณครับ
- สวัสดีค่ะท่านรอง
- สิ่งสำคัญและยาก คือสมาธิ ด้วยการบังคับจิตให้จดจ่อต่อสิ่งที่เผชิญและกำลังกระทำอยู่..น่าศึกษานะคะ
อ.กาญจนา ครับ
สมาธิ เป็นเรื่องยาก ครับ เพราะเราไม่คุ้นชิน เราไปคุ้นกับความคิดที่ฟุ้งซ่านเตลิดเปิดเปิง ครับ เรามักไม่อยู่กับปัจจุบัน ไม่อดีต ก็อนาคต ครับ