แต่ละคนมีมุมมองต่อชีวิตแตกต่างกันไป
ด้วยมุมมองต่อชีวิตที่แตกต่างกันนี่แหละ
ทำให้วิถีการดำเนินชีวิตของแต่ละคนต่างกันไปด้วย
บางคนกี่ปีกี่ปีก็ไม่เปลี่ยนแปลง
เห็นเคยเป็นอย่างไรก็เป็นอย่างนั้น
บางคนชอบหาอะไรแปลกใหม่อยู่เสมอเสมอ
ชอบหามุมใหม่ให้กับชีวิต
แม้ในยามที่ล้มลงหรือชีวิตทดท้อ
ก็ยังหาแง่มุมงามของชีวิตให้ตนเองอยู่เสมอ
หากแต่บางคนกลับที่จะยอมอยู่กับมุมเดิมเดิมอย่างนั้น
อย่างหนักแน่นและอดทน
ก็ไม่ได้มีอะไรบอกว่ามุมเดิมเดิมกับมุมมองใหม่อะไรสำคัญกว่ากัน
เพราะมันขึ้นกับปัจจัยแวดล้อมอีกมากมาย
ขึ้นกับว่าสถานการณ์ไหนเราควรจะใช้มุมมองชีวิตแบบไหน
บางครั้งมุมมองเดิมเดิมก็ทำให้เรามั่นคงหนักแน่นในจุดยืนของเรา
แต่บางครามุมมองใหม่ก็ทำให้เราเห็นโอกาสและความงามอีกแบบที่เราไม่เคยสัมผัสมาก่อน
ชีวิตเราจะเป็นอย่างไร
สำคัญอยู่ที่ว่าเรามองโลกอย่างไร
เรามีมุมมองต่อชีวิตอย่างไร
เพราะโลกคือเรา
เราคือโลก
เราคือโลกของเราค่ะ
ป้าดาช้ากว่าคุณพ่อน้องซอมพอจนได้ ตั้งใจให้น้องซอมพอด้วยค่ะบันทึกเมื่อเช้าและเตรียมรวมรูปไว้ให้แล้ว แต่กะว่าเย็นนี้จะนำมาฝาก เปิดมาคุณพ่อน้องซอมพอไปทักทายก่อน ดีใจค่ะ คิดถึงก่อนบันทึกแล้ว
ภาพงามมากฝีมือใครวาดค่ะ คุณพ่อน้องซอมพอวาดหรือเปล่า