เขียนได้ อ่านดี ที่ G2K


ทำให้ชีวิตรื่นรมย์ มีความสุข เรียบง่าย โล่ง โปร่ง เบาขึ้น
 
 
 

ยังไม่นึกว่าจะเขียนถอดบทเรียน  "GotoKnow เครือข่ายนักลิขิตสร้างสานตำนานแห่งชีวิต”  ตามที่อาจารย์จันทวรรณและอาจารย์ขจิตเชิญชวน  ทั้ง ๆ ที่อ่านบันทึกของหลายคนแล้วก็ชื่นชมว่าเขียนดีมาก ๆ   เพราะตัวเองรับปากผู้จัดแล้วว่าจะไปประชุมเชิงปฏิบัติการ  การสื่อสารภายในเครือข่ายทันตบุคลากร  งานกองทุนทันตกรรมในระบบหลักประกันสุขภาพ ปี ๒๕๕๕  ที่สวนสามพราน  นครปฐม  วันที่ ๑๕ – ๑๖ มีนาคม ๒๕๕๕ 

ซึ่งตรงกันเป๊ะกับงาน HA Forum

 

แต่เหตุจาก  ๒  กัลยาณมิตร คือ บันทึกถอดบทเรียนของอาจารย์หมอ ป.  ที่ช่างชัดเจนเห็นประเด็นหลักประเด็นรอง  อ่านแล้วเข้าใจง่าย 

และไม้ยมกของอาจารย์กามนิตหนุ่ม  ที่บ่งว่าอยากพบ  แถมแปลงผักบุ้งอีก  ๑ แปลง (ภาพ)  อิ อิ  ไม่ได้เห็นแก่ของกำนัลสักหน่อย 

แต่เป็นตัวอย่างเล็ก ๆ ว่า  หากการสร้างแรงบันดาลใจจากกัลยาณมิตรใน GotoKnow ถึงจุดที่เราอยากเปลี่ยนแปลงความคิด  จิตใจ  GotoKnow ก็ทำสำเร็จอย่างเป็นรูปธรรมแล้ว  

ด้วยการส่งบันทึกนี้มาแทนตัว  หัวใจและความคิดของธิรัมภานะคะ

 

จึงต้องมาย้อนดูว่า  ก่อนมาเขียนบันทึกใน GotoKnow ชีวิตการทำงานเป็นอย่างไร  พบในบันทึกแรกสุด  “ไม่ว่างานประจำในช่วงกลางวันที่ใช้มือขวาเป็นส่วนใหญ่  งานใช้คอมพ์ในช่วงกลางคืน  ที่ยื่นมือพิมพ์ที่แป้นหรือคลิกเมาส์สลับกัน  ...  ซ้ำร้ายอาการปวดร้าวตั้งแต่บั้นเอวถึงหลัง  ถึงไหล่ขวา....หนัก ๆ เข้าลามเป็นก้อนแข็งถึงไหล่ซ้าย..”

 

โอ้ !!!! พระเจ้า  ชีวิตทันตแพทย์หลังแข็งปานนี้เชียว  ช่วง ๓ ปีก่อนนั้น  ทั้งให้บริการผู้ป่วยในคลินิกทันตกรรมของโรงพยาบาลสระใคร  เป็นกรรมการบริหารโรงพยาบาล  คณะกรรมการประสานงานสาธารณสุขอำเภอสระใคร  เริ่มบุกเบิกเปิดโรงพยาบาลใหม่  คนน้อยต้องช่วย ๆ กันทำเท่าที่ทำได้    

ชีวิตงานการสับสนหลายบทบาท  ออกจากห้องคลินิก  วิ่งขึ้นห้องประชุม  หลังเลิกงานบางวันก็ออกชุมชน  วันไหนไม่เหนื่อย  กลางคืนก็ทำงานเอกสารต่อ  ใช้คอมพ์ตลอด  ไม่เคยเรียนพิมพ์ดีดมา  เป็นแต่จิ้มดีด  พิมพ์แผนยุทธศาสตร์สุขภาพอำเภอฉบับแรกเองทุกตัวอักษร เป็นต้น

 

แก้ไขความเจ็บป่วยด้วยการไปนวดแผนไทย  และได้วิชาโยคะมาเบื้องต้นมาจากคุณหมอที่นวดให้  ค้นคว้าอ่านเองด้วย  ทำเอง  จนอาการดีขึ้นมาก 

ไปเข้าคอร์สเป็นกลุ่มทดลองงานวิจัยที่เชียงใหม่  ใช้โยคะและการฝึกจิตบำบัดอาการเจ็บปวด   ฝึกการจัดสมดุลของจิตใจและร่างกาย  ให้รู้ตัวว่าเครียดหรือเจ็บ  ฝึกทักษะด้วยตนเองต่อเนื่องจนหายดี   

 

เล่นเน็ตพบ GotoKnow โดยบังเอิญ  อ่านเอง  สมัครเอง  กำลังรู้สึกดีมาก ๆ กับโยคะ  จึงเขียนในบล็อกแรก 

แถมอยากเขียนเรื่องประเพณีสรงน้ำหลวงพ่อพระใส  ก็เขียนลงไปในบล็อกเดียวกัน  เรียนรู้ตามคำแนะนำของผู้ดูแล GotoKnow   เริ่มนำภาพลงได้ 

แต่ยังไม่ค่อยเข้าใจว่า  ๑  บล็อก คือ สมุด  ๑  เล่ม

 

ค่อย ๆ เรียนรู้ไปวันละน้อย  เหมือนน้ำซึมบ่อทราย  เท่าที่มีเวลาว่างในวันหยุดหรือช่วงพัก  อ่านชื่อบันทึกใดตรงกับเรื่องที่สนใจก็คลิกเข้าไปอ่านจนจบ  แบบ Scan อย่างรวดเร็ว 

สนใจมากก็อ่านรอบ  ๒   ตรงกับงานที่ทำ  หรือทำให้มีความสุข  เลือกไว้ติดตามความเคลื่อนไหว  อยากรู้แบบเจาะลึกก็อ่านรอบ  ๓ 

ถ้ายังไม่กระจ่างก็เขียนถามเจ้าของบันทึก  เช่น  อาจารย์วิรัตน์  อาจารย์ขจิต  อาจารย์หมอ ป.  อาจารย์แผ่นดิน  เป็นต้น  สะสมต่อยอดในแต่ละประเด็น  และเชื่อมโยงประเด็นที่เกี่ยวข้องกันทางใดทางหนึ่ง

 

ไปเข้าร่วมกิจกรรมของโครงการเครือข่ายทันตแพทย์ผู้นำสร้างเสริมสุขภาพช่องปาก  เมื่อครั้งสำนักทันตสาธารณสุข  กรมอนามัย  ยังเป็นกองทันตสาธารณสุข   

ในการพบกันของสมาชิกเครือข่ายผ่านไป  ๔  เดือน  มี AAR (After Action Review) ว่าจะสานสัมพันธ์เครือข่ายอย่างไร 

จึงเสนอไปว่าตนเองเขียนบันทึกเป็นครั้งคราวที่ GotoKnow แห่งนี้  จะลองเขียนบล็อกเครือข่ายคนอิสานฟันดี  เป็นที่นำเสนอว่าตนเองไปทำงานที่เกี่ยวข้อง  ไปพัฒนาศักยภาพอะไรมาบ้าง

 

ปรากฏว่า  เหล่าทันตแพทย์  ทันตบุคลากร  ทันตาภิบาล  นักวิชาการสาธารณสุขฯ  ชอบพบปะกันแบบตัวเป็น ๆ มากกว่า  กิ๊วก๊าวเฮฮาสดชื่นรื่นเริง  เพื่อนพ้องน้องพี่ที่แสดงตัวว่าติดต่อกันทางบันทึก GotoKnow นี้  มีไม่มาก  ทว่าความสัมพันธ์ที่เหนียวแน่น  ติดต่อกันต่อเนื่อง  คือ กลุ่มที่เป็นเพื่อนพี่น้องกันมาตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย  รวมเกิน  ๒๐  ปี  

GotoKnow  จึงช่วยให้เครือข่ายพี่น้อง (ไม่เป็นทางการ) ที่ทำงานร่วมกันแบบเป็นทางการ (ราชการ) ได้กระชับทั้งความเป็นมิตรและเกื้อหนุนการทำงาน  เพื่อประชาชนชาวอีสาน  โดยเฉพาะอีสานตอนบน  ที่เป็นเขตงานรับผิดชอบโดยตรงของกลุ่มสมาชิกเครือข่าย

 

มี Blogger บางท่านที่เกี่ยวพันในฐานะ Facilitator  ของเครือข่ายทันตแพทย์ผู้นำสร้างเสริมสุขภาพช่องปาก  เช่น อาจารย์ศิลา  ภูชยา  ได้เขียนบันทึกการถอดบทเรียนของเครือข่าย   โดยท่านลุงบังวอญ่าผู้เฒ่าแนะนำให้ไปอ่าน 

 

จึงได้เพิ่มมา คือ กัลยาณมิตรที่เป็นเครือข่ายเสมือนจริง  ไม่เคยพบตัวจริง  แต่เห็นสายสัมพันธ์ผ่านเนื้องานที่เขียน  ยิ่งผ่านการติดตามให้ความเห็นในบันทึกของกันและกัน  จะช่วยให้สายใยที่สานสองทางนั้น  ก่อเป็นผืนผ้าที่งดงาม

(ยกเว้นเกือบ  ๒  ปีก่อน  อาจารย์จตุพร  และอาจารย์หนานเกียรติ  เคยพบกันโดยบังเอิญตัวเป็น ๆ กับป้าแดง  ที่ร้านแหนมเนือง  อุดรธานี)

 

ระหว่างอ่านบันทึกของเพื่อน ๆ  และการเขียนเรื่องราวรื่นรมย์ของตัวเอง  พบว่าความสนใจในดอกไม้ใบหญ้า  ทุ่งนา  ธรรมชาติ  ชนบท  พืชผักสวนครัว  อาหาร  การท่องเที่ยว  สันทนาการ  บทกวี  ภาพถ่าย  เพลงไพเราะ 

ทำให้มีกัลยาณมิตรที่แวะเวียนมาพบปะกันสม่ำเสมอ  ผ่านการเขียนข้อคิดเห็น  หรือกดดอกไม้ให้กำลังใจกัน  กลุ่มนี้กลุ่มใหญ่  เช่น พี่อุ้มถาวร  คุณ Poo  คุณนกขมิ้น  คุณอักขณิช  คุณสันติสุข   คุณ Tawandin  พี่หนูรี  คุณ Oraphan  พี่สุภัทรา  คุณธนา  คุณปริม ฯลฯ

 

ต่อมาขยายไปทำงานกับเครือข่ายทันต-เภสัชบุคลากร  พยาบาล  ทีมสุขภาพ  และชาวบ้าน  ใน  ๗  จังหวัดแถบอีสานตอนบน-กลาง  ในการทำงานระบบสุขภาพชุมชน  เรียนรู้การพัฒนาสุขภาวะจากรากฐานของชุมชน  (Community-based Development)  เชื่อมโยงวิถีชีวิตอย่างเป็นองค์รวม  การพัฒนางานวิจัยจากงานประจำ (Routine to Reseacrch : R2R) 

ซึ่งต้องการความรู้ที่กว้างขวางหลายด้าน  

 

ยิ่งต้องอ่านบันทึกของกัลยาณมิตรหลากหลายมากขึ้น  แสวงหาความรู้ที่จะมาเสริมทักษะการเป็น Facilitator  วิถีชีวิตชาวนา  เกษตรกร  กระบวนการเรียนรู้ต่าง ๆ 

ได้พบการให้ด้วยความจริงใจ  ข้อคิด  ปรัชญาชีวิต   การเข้าถึงความดี  ความงาม  และความจริง  จากบันทึกของ......อาจารย์ Wasawat Deemarn   อาจารย์บุษยมาศ  อาจารย์ Ka-Poom   อาจารย์ใบไม้ร้องเพลง   อ.นุ   คุณคนบ้านไกล  ดร.พจนา  ดร.โอ๋  ดร.ธวัชชัย  ดร.จันทวรรณ  เป็นต้น

 

เมื่อพบเห็นอะไรจากการทำงาน  วิเคราะห์ได้บ้าง  ไม่ได้บ้าง  เห็นความงดงามของสิ่งรอบตัว  ก็นำมาเขียนเป็นบันทึกของตนเอง  สรุปความการเขียนบันทึกก่อให้เกิดผลดีต่อตนเอง

๑)      ก่อนจะเขียนต้องอ่าน  คิด  จับประเด็น  จึงเพิ่มความรู้ลึกซึ้ง  เพิ่มประเด็นอื่นที่ยังไม่รู้  เชื่อมโยงกับความรู้เดิม  ก่อนจะนำมาใช้ในการทำงานเพื่อประชาชน  เพื่อเพื่อนร่วมงาน

๒)    ใช้เป็นสื่อกลางบันทึกเรื่องราว  เนื้อหา  ความรู้  ติดตามความก้าวหน้า  จากการปฏิบัติของสมาชิกเครือข่ายการทำงานจริงเป็นระยะ ๆ   จึงจัดระบบความคิดตนเองได้ง่ายขึ้น   ช่วยให้งานง่ายขึ้น (มีรายงานส่งแหล่งทุน  โดยไม่ต้องมานั่งเขียนใหม่)

๓)    กระชับความสัมพันธ์ของเครือข่ายการทำงานจริง  ในยามไม่พบหน้าค่าตากัน

๔)    กัลยาณมิตรในเครือข่ายเสมือนจริง (บางคนพบตัวจริงแล้ว)  เพิ่มความรู้  มุมมอง  ข้อคิด  ปรัชญาการใช้ชีวิต  ย้ำความเชื่อว่า  ความรู้เท่าใบไม้ในกำมือ  ยิ่งเรียนรู้เพื่อรู้ว่า...ไม่รู้

๕)    ทำให้ชีวิตรื่นรมย์   มีความสุข   เรียบง่าย  โล่ง  โปร่ง  เบาขึ้น

 

 

สิ่งที่คาดว่าจะทำต่อไปในอนาคต  ด้วยการใช้งานผ่านระบบของ GotoKnow  จะลองชวนเพื่อน ๆ ในที่ทำงาน  เริ่มที่กลุ่ม R2R ของอำเภอสระใคร  มาลองเขียนบันทึกที่นี่  ปกติน้อง ๆ ที่วัยรุ่นกว่าเขาจะเล่น FB  เป็นส่วนใหญ่  เขียนสั้น ๆ แต่ข่าวสารรวดเร็ว 

 

ตนเองก็จะใช้ FB เป็นที่แจ้งว่าเขียนบันทึกใหม่แล้วนะ  ด้วยเหตุบังเอิญ  เคยเขียนเรื่องไปภูฝอยลม  แล้วเปิด G2K ให้น้อง ๆ อ่าน  น้อง ๆ ชอบมาก  เลยบอกว่าให้ลง FB ด้วย  เพราะวัยรุ่นทั้งหลายชอบติดตาม FB มากกว่า 

 

น่าจะทำให้ความสัมพันธ์คนในองค์กรแน่นกระชับขึ้น  ส่งผลต่อการพัฒนาระบบสุขภาพอำเภอสระใครต่อไป

 

โอ....ยาวอย่างยิ่ง  อ่านเฉพาะตัวเน้นก็ได้นะคะ

ขอบคุณมากค่ะที่อ่านจนจบ

สุข  สงบ  ในวันมาฆบูชา  ถ้วนหน้านะคะ :),

หมายเลขบันทึก: 481283เขียนเมื่อ 7 มีนาคม 2012 21:21 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 มิถุนายน 2012 11:48 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (43)

สวัสดีครับคุณหมอธิรัมภา นึกว่าจะได้เจอกันในงาน HA ทาง รพ.ปากพะยูนเดินทางคืนนี้ มีแผนไปพักที่เชียงคาน และผ่านแวะเวียนแถวอิสานก่อนลงมาร่วมงานวันที่ 13 ......หากมีวาสนาคงได้พบกันน่ะครับคุณหมอ

  • อ่านจนจบ แม้จะยาวเป็นเทือกเขาตะนาวศรีก็ตาม
  • เห็นพัฒนาการ เห็นความสุขของคุณหมอ(ความสุขที่ได้แบ่งปันประสบการณ์)
  • ขอให้มีพลังใจในการอ่านและการเขียน นะครับ

 

 

- ความสัมพันธ์คนในองค์กรแน่นกระชับ......ดีจังเลยค่ะ

- ขอบคุณค่ะ



ถ่ายภาพเบื้องหลังแห่งความรัก ริมหาดทรายชายทะเลหัวหิน มาฝากครับ

สวัสดีค่ะ

ถึงบันทึกจะยาวแต่ก็สัมผัสได้ถึงความจริงใจค่ะ ปริมอ่านจบค่ะและเจอชื่อตัวเองด้วย ดีใจจัง

ขอบพระคุณค่ะ :)

ขอให้มีความสุขใน gotoknow ตลอดไปนะคะ

...

แล้วคุณหมอก็ถอดออกมาได้
ถอดหัวใจคุณหมอฟันออกมาเขียน
สุขภาวะแวดล้อมแห่งความเพียร
ถือเป็นการแลกเปลี่ยนกันและกัน

ขอบพระคุณคุณหมอที่ให้เกียรติ
คอยมาอ่านละเลียดละไมฝัน
เติมกำลังภายในหัวใจกัน
ขอทุกวันแช่มชื่นระรื่นใจ

...

;)...

สวัสดีครับ

เขียนเรื่อย ๆ นาน ๆ นะครับ

ชอบเข้ามาอ่านบันทึกของพี่นะครับ

ใน gotoknow มิตรภาพแห่งการพบพานและการเรียนรู้อันไร้พรมแดน

ทำให้ประจักษ์แก่ใจอย่างไม่กังขาว่า

"ไม่ใช่ญาติ ...ก็เหมือนญาติขาดไม่ได้"

................

มาชื่นชมและให้กำลังใจค่ะ...เยี่ยมมาก ๆ...

  • ผมพลาดที่จะเจอคุณหมอหลายครั้งมาก
  • ตอนไปช่วยงานกรมอนามัยก็พลาด
  • คุณหมอเขียนได้ดีมาก
  • เพิ่มบวบให้ อีก 1 แปลง 555

 

คุณหมอธิรัมภา เขียนบันทึกสะท้อนถึงความปราณีตในการใช้ชีวิตค่ะ

สังเกตคุณหมอใช้สีสัน ช่วยเน้นชื่อของกัลยาณมิตร แสดงถึงการให้ความสำคัญแก่คนรอบข้าง

สำหรับบันทึกของตัวเอง คุณหมอต่างหากที่เป็นฝ่ายช่วยแบ่งปันประสบการณ์ เติมเต็มให้

คุณหมอจึงได้ใจ ได้งาน และ ยังได้บวบอีกหนึ่งแปลงจาก อ.ขจิต

อิๆๆ

มาร่วมชื่นชมมุมมองดีๆของชีวิตจากบันทึกดีๆของคุณหมอค่ะ

ท่านลุง วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei-- คะ

เสียดายเหมือนกันค่ะ  เดี๋ยวจักรวาลก็จัดสรรให้เราได้พบกันนะคะ

5555  ดีกว่าตะนาวศรีต่อเนื่องถึงสันกาลาคีรีนะค้า

ขอบพระคุณมากค่ะอาจารย์ สันติสุข สันติศาสนสุข

ยินดีเช่นกันที่คุณ Somsri  แวะมาทักทายนะคะ

ขอบคุณค่ะ :),

ขอบพระคุณนะคะอาจารย์ โสภณ เปียสนิท  ที่ติดตามกันและกันเสมอ

เช่นกันนะคะอาจารย์ ...ปริม ทัดบุปผา...

ขอให้เบิกบาน  แจ่มใส  เป็นผู้นำสิ่งดี ๆ สู่ G2K

ขอบคุณมากค่ะ

สวัสดีครับคุณหมอ

เอาเพลงหัวใจแห่งรัก ของจีวัน มาเป็นกำลังใจให้ครับ

http://www.youtube.com/watch?v=njBkYJg4wP0

 

ชื่นใจจัง....ครูเงา

เฝ้ามอง Wasawat Deemarn

เปิดเผยตรงข้ามมาร

อิ อิ เมื่อไหร่จะยอม :),

 

สวัสดีค่ะคุณน้องอดิเรก

เหมือนที่อาจารย์หมอ ป. เคยเขียน  ไม่อาจเอ่ยนามทุกคนได้ในบันทึก

ข้อคิดเห็นของ ทิมดาบ  ต่อบันทึกนี้  เป็นหลักฐานเชิงประจักษ์ชัดเจน

สายใยสายสัมพันธ์ใน G2K แห่งนี้  มีความเหนียวแน่นจริง

ละวางพ้นตัวตน

เพื่อมวลชนผลต่อประชา

ทิมดาบยึดทำดี

ขอบคุณมากค่ะอาจารย์บุษยมาศ

อาจ้าน อาจารย์ ขจิต ฝอยทอง คะ

เห็นเราเป็นคนเห็นแก่ของกำนัลไปด้ายยยยยยยย

55555  ชอบ ค่ะ ชอบ

ขอบคุณมาก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ค่ะ

(เอาซะให้ชนะจำนวนไม้ยมกของอาจารย์ไปเลย อิ อิ)

ขอบพระคุณค่ะ คุณเพชร พรหมสูตร์

ดีใจจัง...ที่แรงบันดาลใจมาเยี่ยม

และมี อิ อิ อิ ด้วย

อารมณ์ขันช่วยได้ในหลายสถานการณ์ (ที่ถูกกาลเทศะ) นะคะ

ขอบคุณมากค่ะ อาจารย์หมอ ป.

ขอบพระคุณความมั่นคง  อบอุ่น  เอื้ออาทร  ความใส่ใจ

ที่พี่ใหญ่ นาง นงนาท สนธิสุวรรณ  มอบให้กัลยาณมิตรเสมอ ๆ นะคะ :),

ขอบพระคุณมากค่ะ  สำหรับเพลงไพเราะ  เย็น....สบาย  จาก อ.นุ

ให้กำลังใจ...หัวใจก้าวเดิน ได้ดีจริงค่ะ

 

ขอถามหน่อยครับคุณหมอ พี่เขยบอกว่าไปทำ implant มาสองซี่ ซี่ละเจ็ดหมื่น สองซี่ก็แสนสี่  จริงหรือเปล่าครับ ทำไมมันถึงแพงขนาดนั้น

ขอบคุณที่นำชื่อผมมาลงในบันทึกของคุณหมอ เพราะว่าไม่ว่าจะเขียนบันทึกเกี่ยวกับเรื่องอะไร อย่างที่คุณหมออมรา มลิลา เขียนไว้  ชีวิตจริงฉากสุดท้ายต้องตายทุกคน

 

 

คุณ คนบ้านไกล คะ

แสดงว่าพี่เขยของคุณคนบ้านไกล  อยู่กลุ่มผู้บริโภคที่นักการตลาดวาง Position ของสินค้าให้เหมาะกับที่เรียกว่า ตลาดบน นะคะ

ราคามหาวิทยาลัย  เครื่องมือมาตรฐานสากล  ฝีมืออาจารย์ทันตแพทย์  ประมาณนะคะประมาณสองหมื่นบาท  คิวยาวสั้นนั่น คือ รอ  เพราะอาจารย์ก็ต้องแบ่งเวลา  มีภาระหลายด้าน

แน่นอนค่ะ  ราคาเอกชนสูงกว่ารัฐแน่ ๆ

ทำเลที่ตั้งคลินิกทันตกรรมเอกชน  การตกแต่งหน้าร้าน  ตกแต่งภายใน  มีผลต่อราคา

ฝึมือทันตแพทย์ที่จบเฉพาะทางศัลยศาสตร์ช่องปากและกระดูกขากรรไกร  หรือมีการรับรองว่าผ่านการฝึกทักษะทำ Implant หรือรากฟันเทียม  ที่ได้ตามมาตรฐานของหลักสูตร  หรืออนุมัติบัตรที่ทันตแพทยสภารับรอง  อาจจะมีผลต่อราคาด้วย

อ่านคำตอบแล้ว...น่าจะสบายใจขึ้นไหมคะ

 

ขอบคุณครับคุณหมอ

ได้อ่านข้อมูลของคุณหมอแล้ว ราคาของเอกชนพอๆกับทางอเมริกาเลย

เขาว่ากันว่าหลังจากเกษียณแล้ว 

สุขภาพทางร่างกาย  และสุขภาพของฟันนี้สำคัญที่สุด

มีฟันปลอมกินอะไรก็ไม่อร่อย

ตอนเป็นหนุ่มเป็นสาวมีฟันดี แต่ไม่มีเงิน

พอตอนแก่มีเงิน  แต่ไม่มีฟันครับ


While a basic implant is typically $1,250. to $3,000., depending on your circumstances additional costs for things such as in the case of a posterior mandible, bone regeneration, sinus elevation, and wide diameter or narrow diameter implants quickly escalate to as much as $15,000 to $30,000. for the complete procedure for the upper or lower jaw.

จึงต้องดูแลรักษาฟันต่อเนื่องเป็นอย่างดี  ตั้งแต่เด็ก ๆ ....จนสิ้นอายุขัย ไปด้วยกันไงคะ

อย่าให้ เหงือกจ๋า....ฟันลาก่อน

ยกเว้นฟันคุด....ควรเอาออกตั้งแต่ขึ้นใหม่ ๆ นะคะ  ช่วงอายุ  ๑๗ - ๒๕  ปี

ทิ้งไว้นาน  พาลพาเพื่อนซี่ข้างหน้าผุไปด้วย  ทีนี้จะเสียพร้อมกัน  ๒  ซี่

เจ็บลึกเชียวแหละคราวนี้

เขียนได้สุดยอดเลยค่ะ

ตรงกับความรู้สึกที่สุด.. ชอบค่ะ

 

อ่านแล้วรู้สึกเหมือนได้ติดตามความรู้สึกในแต่ละช่วงของพัฒนาการของคุณหมอเลยค่ะ เขียนได้ดีมากๆเลยเป็นความรู้สึกจากใจที่ทำให้คนอ่านสัมผัสได้ 

แปลกนะคะที่พี่โอ๋เคยอ่านสิ่งที่คุณหมอเขียนสมัยแรกๆ คิดเหมือนกันว่าคุณหมอเป็นคนมีพลังเหลือเฟือจัง น่าจะเครียด และเคยคิดว่า การที่ได้เขียนได้เล่าใน Gotoknow และรับรู้ว่าสิ่งที่เขียนมีคุณค่าหลายๆทางน่าจะช่วยคุณหมอได้ ดีใจที่เป็นอย่างนั้นจริงๆค่ะ คุณหมอทำให้พี่โอ๋คิดถึงคุณหมอฟันอีกท่านที่เคยเขียนประจำในนี้และได้สื่อสารกันจนพี่โอ๋ประทับใจในพลังของเธอ แต่ตอนนี้เธอหายไปเสียแล้ว รู้สึกว่า หมอฟันที่ทำงานชุมชนจริงๆ (ไม่ใช่ทำอาชีพ หมอฟัน) ของบ้านเรานี่น่ายกย่องชื่นชมมากๆนะคะ น่าเหนื่อยแทนจริงๆ รู้สึกว่าต้องการ"พลัง"มากเหลือเกิน ถ้าไม่ใช่คนเข้มแข็งและใจมุ่งมั่นมากๆก็คงหาคนเสียสละยาก สู้ไปทำมาหากินแล้วช่วยสังคมด้วยวิธีอื่นอย่างที่หลายๆท่านทำอยู่ไม่ได้

ขอบคุณคุณหมอมากค่ะ ที่เป็นแรงบันดาลใจให้ทำดีต่อๆไป 

  • เก็บสาระสำคัญ ถอดประสบการณ์ได้ครบถ้วนทุกประเด็นเลยค่ะ
  • บางทีเทคนิค กลยุทธ์ต่าง ๆ ซ่อนอยู่ในตัวเราอยู่แล้วนะคะ แค่รอเวลาเผยโฉมหน้าที่แท้จริงเท่านั้นเองค่ะ ที่สำคัญคึอ "อารมณ์สุนทรีย์" เวลามีขึ้นมาเมื่อไหร่ ภาษางดงามประทับใจเรียงร้อยกันได้อย่างกับอ่านนวนิยายค่ะ
  • ขอให้คุณหมอมีอารมณ์สุนทรีย์บ่อย ๆ นะคะ และว่าง ๆ จะมาร่วมซึมซับด้วยค่ะ เพราะหลัง ๆ มานี้ขาดอารมณ์ตรงนี้ไปเยอะเลยค่ะ อิอิ 

ตามมาบอกราคา implant ที่มอ.ที่ทำมา 2 ซี่ที่เสร็จแบบใส่ฟันเรียบร้อยแล้ว กับฝังรากเทียมไว้แล้ว 2 ราก(คนละด้าน) แต่ไม่อยากไปทำต่อ (หนีนัดเอาเฉยๆ) จ่ายไปแล้ว 7หมื่นค่ะ ที่ไม่ทำต่อเพราะกลัวความรู้สึกตัวเองตอนนอนทำ และรู้สึกว่าด้านเดียวก็โอเคแล้วเพราะใช้ได้ดีเหมือนฟันจริงๆเลยค่ะ ขอแนะนำให้ทำจริงๆสำหรับคนที่ทำได้เพราะคุณภาพชีวิตดีขึ้นมากจริงๆ

ขอบคุณมากค่ะคุณพยาบาลดมยา  kunrapee

สวัสดีตอนเช้าค่ะ พี่โอ๋  (ขออนุญาตเรียกตามที่พี่โอ๋แทนตัวนะคะ)

ปลื้มจังค่ะ  เคยอ่านที่พี่โอ๋เขียนข้อคิดเห็นสักที่หนึ่ง  และสังเกตอุปนิสัยการเข้ามาที่นี่  ก็พอเห็นว่าพี่โอ๋ไม่ค่อยที่จะเขียนข้อคิดเห็นยาว ๆ บ่อยนัก  แต่ก็รับรู้ว่าพี่โอ๋ติดตามทั้งบันทึกและอนุทินของอ้อนะคะ  จากร่องรอยการให้ดอกไม้

ประสบการณ์การมองคนของชีวิตของพี่โอ๋เนี่ย....ทะลุใสมากค่ะ

นาน ๆ จะเห็นคนที่รู้จัก "หมอฟันที่ทำงานชุมชน"  แยกออกด้วยกับอาชีพ "หมอฟัน"

ว่าแต่อ้อก็ยังทำอาชีพ "หมอฟัน" นะคะ....แต่ไม่ใช่หาเงินมาใช้สิ่งเกินจำเป็น  รับราชการธรรมดา ๆ นี่ละค่ะ

ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ พี่โอ๋  :),

Ico48

อรุณสวัสดิ์จากสวนสามพรานค่ะ  อาจารย์

Ico48

โฮ....อาจารย์มาถอดบทเรียนให้อีกทีนะคะเนี่ย

โชคมากกว่าค่ะ....ที่อยู่ในสภาพแวดล้อม  และพบปะผู้คนที่เอื้ออารมณ์สุนทรีย์บ่อย ๆ น่ะคะ

ขอบพระคุณมาก ๆ นะคะ

คิดถึงค่ะ แปลกนะแม้ไม่เคยพบเจอหน้าตา

กลับเป็นเพื่อนกันเพราะว่า GTK สื่อ..มิตรภาพ

ขอบคุณมาก ๆ นะคะ  คุณ  Oraphan

สำหรับมิตรภาพ  ความเป็นเพื่อนทาง G2K ระหว่างเรา

สวัสดีค่ะคุณหมอ

อ่านบันทึกด้วยความเบิกบานใจในเช้าวันนี้ ขอบคุณคุณหมอสำหรับมิตรภาพและคุณความดีที่มอบให้กัลยาณมิตรและสังคมมาตลอดค่ะ ชื่นชมนะคะ เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ

ขอบคุณมาก ๆ ค่ะพี่อุ้ม :),

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท