นิทานข้างถนน
ในวันที่ย้ายบ้านผ่านมานั้น
ฉันพบมันที่ปากซอยอันสับสน
กลางสังคมแสนพลุกพล่านของยานยนต์
มันพร้อมเห่าทุกคนริมข้างทาง
ขับรถผ่านที่ตรงนี้สักกี่ครั้ง
มันก็ยังคอยเห่าอยู่ไม่เว้นว่าง
คล้ายกับเป็นเจ้าครองของเส้นทาง
ยั่วโมโหไม่เว้นว่างระหว่างวัน
เป็นเจ้าของเขตแดนแคว้นถนน
จนฉันหมดความอดทนและอดกลั้น
ลงจากรถมอเตอร์ไซด์ไล่ประจัญ
ไล่ทุบตี ไม่ช้ามันก็กลับมา
ทุกผู้คนรู้ทั่วกันว่าฉันเกลียด
ทั้งหยามเหยียดทุกสถานสันดานหมา
มันเฝ้าเห่าอยู่ตรงนี้ไม่เลิกรา
ฉันจึงเริ่มออกค้นหาเจ้าของมัน
และแล้วความจริงนั้นก้ปรากฏ
ฉันค้นพบความเศร้าสลดไม่คาดฝัน
จากปากคำที่เล่าความไต่ถามกัน
พบความจริงน่าไหวหวั่นจากความจริง
"........เคยเป็นหมาแสนดีแลเรียบร้อย
ทุกเช้าเจ้าของเฝ้าคอยพามันวิ่ง
เคล้าเคลียคลอพัวพันแนบเคยแอบอิง
แล้วบางสิ่ง...ก็กระชากจาก..มันไป
เอี๊ยด ! โครม ! เปรี้ยง ! เหวี่ยงร่างกองท้องถนน
ร่างของคนเคลื่อนย้ายร่างเหลือทางไว้
ลมหายใจเฝ้าคอยรอต่อหัวใจ
มันไม่เคยจากไปไหนแต่นั้นมา....."
หมาตัวหนึ่งอยู่ริมทางข้างถนน
เห่ารถยนต์ทุกทุกคันที่ขวางหน้า
มันมองเห็นอะไรในแววตา
คอยค้นหา...หา..บางสิ่งที่หายไป
โกรธตัวเองที่ชั่วช้ากว่าที่คิด
โกรธชีวิตที่เคยบ้าน้ำตาไหล
แค่อภัยยังไม่เคยให้อภัย
หวังอะไรคอยคิดหวังจากสังคม
โดย...กระบี่ใบไม้
หมายเลขบันทึก: 477951เขียนเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ 2012 21:34 น. ()แก้ไขเมื่อ 24 กรกฎาคม 2012 23:20 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (6)
สวัสดีค่ะ
...เรื่องความรัก...ความซื่อสัตย์...ของหมาฟังกี่ครั้งก็ซึ้งใจนะคะ...
เข้าใจหัวอกหมารักเจ้าของค่ะ บทบรรยายกินใจมาก
ขอบคุณ ดร.พจนาและคุณนงนาทค่ะ แสดงว่ามีน้อง หะ - มา ที่รักอยู่หลายชีวิต ^_________^
- สะอึกเลยเหมือนกันครับ บางทีเราก็รีบตัดสินอะไรต่างๆเร็วเกินไป..
- ขอบคุณข้อดีๆนี้ครับอาจารย์
อึ้งครับ...
ขอแสดงความเสียใจกับเจ้าตูบนะครับและทำให้นึกถึงเจ้าทอฟฟี่ที่บ้าน
ที่วันๆ อยู่โดดเดี่ยว เหงาหงอยเหลือเกิน