(บทกลอน) คิดถึงจัง....gotoknow
๏"สุดที่รัก" เธออยู่ไหนไกลหรือเปล่า
อยากระซิบเบาเบาว่าคิดถึง
เคยสื่อสารถึงกัน "สุดคะนึง"
ยังซ่านซึ้งไออุ่นกรุ่นดวงมาลย์
๏เคยหยอกล้อส่งเข้านอนในตอนดึก
เคยร่วมฝึกเรียงร้อยถ้อยคำหวาน
เคยปลอบโลมช่วงเหงาห่อทรมาน
เคยประสานมิตรไมตรีดีต่อกัน
๏"สุดที่รัก"..หลายคนจากไปแห่งไหน
หรือเธอมีที่ใหม่ดังใจฝัน
จึงลืมสิ้น สิ้นแล้วหรือความผูกพัน
ยิ่งนานวันยิ่งเหินห่างถ่างตารอ
๏คิดถึงนะคุณครู "คิม" ผู้ยิ้มหวาน
คิดถึงน้อง "ชำนาญ" คนสุดหล่อ
คิดถึงทุกคนที่อาจ "ไม่ว่างพอ"
อยากจะขอให้ย้อนคืนฟื้นสายใย
๏คิดถึง ยอด ศน.หนอ"ครูอ้วน"
บัีนทึกล้วนคือผลงานเกินขานไข
gotoknow ยังใช่....ศูนย์รวมใจ
ปรับปรุงใหม่...ให้พัฒนาสู่สากล
๏ คิดถึงนะ คิดถึ้ง คิดถึง
วันนี้จึง..."ตั้งใจว่าง" ห่างสับสน
เพราะคิดถึง คิดถึง ทุกทุกคน
อย่าผ่านพ้นแวะหากันเช่นวันวาร
ขอบพระคุณแรงบันดาลใจจาก" ความคิดถึง"
ขอบพระคุณดอกกุหลาบแดงจากพี่ครูสอน
ขอบพระคุณครูกลอนเคยสอนสั่ง
และขอบพระคุณผู้เยี่ยมชมทุกท่านค่ะ
อิงจันทร์
๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕
ความเห็น (14)
ผู้กล้า ประทับฝ่ามือฝากไว้ในวงการยุทธจักร แล้วก็ผ่านไป
ผมเขียนบันทึกมาได้ก็เกือบครบหนึ่งปี ได้พบเห็นพูดคุยกับชาว G2K มาก็นับว่าเป็นวาสนา เพราะสำหรับคนบ้านไกลได้กลับมาเสวนาธรรมกับกัลยาณมิตรนับว่าเป็นสิ่งที่หา ได้ยาก
บางครั้งได้กลับไปอ่านบันทึกเก่าๆของชาว G2K เป็นบันทึกของท่านผู้กล้าที่ผ่านมาในวงการยุทธจักร ฝากฝีไม้ลายมือประทับฝ่ามืออันวิจิตรพิสดารแล้วก็หายไปจากวงการบู๊ลิ้ม หายไปไหนไม่มีใครได้เห็นล่องลอย (ถ้าโชคดีอาจจะได้เห็นบ้างเป็นบ้างคราว) อาจจะไปหาความสงบตามภูเขาลำธาร ปลดปล่อยหัวใจจากพันธการแห่งชีวิต ได้เดินทางกลับบ้านเพื่อหาความสงบอย่างแท้จริง
นี้คือผู้กล้าที่ประทับฝ่ามือไว้ในใจผมครับ
แล้วคุณมีใครที่คุณคิดถึงบ้างหรือเปล่า ?
นับว่าเป็นสิ่งดีครับคุณครูอิง 
ที่คนที่คุณครูคิดถึง ปลีกวิเวก ไปหาสิ่งที่เรียกว่า
คิดถึงเช่นกัน :)
ขอบพระคุณค่ะทุก ๆ ท่านนะคะ
ไม่ว่าจะห่างหายไปนานแค่ไหน เมื่อกลับเข้ามาก็ยังคงได้รับความอบอุ่นเสมอ
- วันนี้ครูอิง "ตั้งใจว่าง" จริง ๆ ค่ะ
- ลองบันทึกแรก หลังจากห่างหายไปนาน เพราะรอให้ระบบคงที่
- จะอย่างไรก้ขอเป้นกำลังใจให้ทีมงาน ทุก ๆ ท่านนะคะ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ดร. ธวัชชัย ปิยะวัฒน์ อย่างไรก้อยากให้ท่านดูแลสุขภาพตัวเองให้มาก ๆ นะคะ อยากเห็นท่านสุขภาพดีอย่างนี้ตลอดไป
คิดถึงครูอิงจันทร์เรือนปั้นหยา
คืดถึงวาทะศิลป์ถิ่นคำสอน
ทั้งบทเพลงทั้งบทธรรมบทอวยพร
ล้วนเป็นกลอนคุณภาพซาบซึ้งใจ
ที่หายไปหลายคนบ่นมาว่า
ทิ้งภาระตรงหน้ามาไม่ไหว
เอะอะก็คุณภาพคุณภาพอยู่ร่ำไป
เลยทำให้มีเวลามาน้อยลง...ค่ะ
- ยังคงระลึกถึงพี่ครูอิงจันทร์อยู่เสมอค่ะ
สวัสดีครับ
คิดถึง คิดถึง คิดถึง
รำพึง รำพัน ขวัญหาย
ระลึก นึกย้อน ผ่อนคลาย
เรียงราย ร้อยคำ กำจาย
วันก่อน ตอนหมั่น บันทึก
ผนึก สิ่งฝาก หลากหลาย
ไม่เคย รู้จัก ทักทาย
มากมาย สิ่งชอบ ขอบคุณ
วันนี้ มีมา ปรากฏ
ไม่หมด จุนเจือ เกื้อหนุน
เรื่องราว มุมมอง กองทุน
เวียนหมุน มอบหมาย ไม่ลืม
- ยังคิดถึงครูอิงเช่นเดิมค่ะ
- รู้สึกว่า มาระยะหลัง ๆ สมาชิก G2K ห่างหายกันไปเยอะนะคะครูอิง
- บางครั้งเข้ามาเขียนแล้วรู้สึกเหงา ๆ เหมือนกัน ไม่เหมือนเมื่อ ๒ ปีที่แล้วเลยค่ะ
- คิดถึง คิดถึง คิดถึง ...ค่ะ
พี่ครูตาลไปไหนมาครับ เงียบๆไปนานมาก สบายดีไหมครับ
- สวัสดีครับพี่อิง
- แวะมาทักทายให้หายคิดถึงครับ
- ดีใจที่พี่อิงยังคิดถึงและชมว่าผมหล่อ ไม่รู้ว่ากลอนพาไปหรือเปล่า เล่นทำเอาอ่านแล้วปลื้มใจไปหลายวันครับ จำได้ว่าตอนผมฝึกเขียนบันทึกใหม่ๆ ก็ได้พี่ครูคิม และพี่ครูอิง ที่ให้ความช่วยเหลือ กรุณาแนะนำวิธีการเอาเพลงลงในบันทึกคนอารมณ์ดี ว่าทำอย่างไร ยังรู้สึกประทับใจจนถึงเดี๋ยวนี้ครับ
- ผมเองไม่ได้หายไปไหนไกลครับ พอดีมัวแต่ยุ่งกับงานเกษตรมากไปหน่อย โดยเฉพาะการปลูกมะละกอ ไผ่ กล้วย ที่ขอนแก่นมะละกอแพงครับลูกละ 25-30 บาท จะได้ไม่ง้อแม่ค้า รวมทั้งไปช่วยแม่ลีซอ ลีแซน ดูแลร้านขายของจำพวกผ้าไหม ผ้าฝ้าย เฟอร์นิเจอร์ไม้ และของใช้เล็กๆ น้อยๆ ในบ้าน เลยไม่ค่อยได้เข้ามาเขียนบันทึก แต่ยังนึกถึงพี่ๆ ทุกท่านครับ ถ้าพี่อิงมีโอกาสแวะมาทางขอนแก่น ช่วงมะละกอติดลูกจะชวนมาทานครับ ตอนนี้พึ่งกำลังติดดอกจึงยังไม่ได้ชวนใคร
- ที่ผ่านมาผมเองรู้สึกดีใจที่พี่ๆ หลายท่านได้แวะเข้ามาทักทายในบันทึก ยอมรับว่าเวลาเมื่อผ่านไป ทำเอาหลายท่านห่างหายไปให้คิดถึง สำหรับผมแล้วที่ผ่านมาถือเป็นความทรงจำที่ประทับใจ แวะมาครั้งนี้เขียนมากไปหน่อย ให้สมกับที่คิดถึง รวมทั้งเอารูปมาฝาก แม้ตัวอยู่ไกล แต่ใจยังคิดถึงเสมอ พี่อิงสบายดีนะครับ
-
สวัสดีค่ะ ครูอิงขันทร์
ยังคิดถึงเรือนปั้นหยาอยู่เสมอนะคะ
บางครั้งกิ่งไผ่เองก็หายไปเพราะหลายเหตุผล
ตั้งแต่งานเยอะ
ต้องไปราชการ
แม้แต่...หมดวัตถุดิบในกรเขียน
แต่ขอสัญญาว่า จะไม่ทิ้งไปอย่างแน่นอนค่ะ
"โกทูโนว์ คือบ้าน ที่สานฝัน
ให้พบกัน แบ่งปัน สานความคิด
เอื้ออาทร ห่วงใย ดุจญาติมิตร
ทั่วทุกทิศ มิตรมากมาย ใต้บ้านโกว์.....
(น้องครูอิง ทำให้อาลัยหวน)
อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่อิงจันทร์
โกทูโนว์ บ้านนี้ที่ผูกพัน
สบายดีนะคะพี่อิงจันทร์ คิดถึงค่ะ
คนแซ่เฮ เร่ไป ในถิ่นกว้าง
เกิดอ้างว้าง ว้าเหว่ ร่อนเร่หนี
หนีวุ่นวาย ทลายทุกข์ ไปหลายปี
พี่คนนี้ คงหาย จากใจเธอ
ครูอ้อย แซ่เฮ