กาพย์กลอน

สวัสดีค่ะลูกศิษย์ชั้น ม. ๑/๔  ทุกคน ครูหวังว่าลูกศิษย์ของครูคงจะใช้ความสามารถของตนเองจากการสะสมความรู้ที่เรียนมา  นำมารังสรรค์เป็นผลงานชิ้นนี้  โดยแต่งกาพย์ยานี ๑๑ สองบท  กำหนดส่งได้ตั้งแต่วันี้จนถึงวันที่  ๒๙ กุมภาพันธ์  ๒๕๕๕  เวลา  ๒๓.๐๐ น.  นะคะ  ครูจะรอคอยผลงานจากมันสมองน้อย ๆ ของลูกศิษย์พันธุ์มะม่วงรุ่นนี้ ด้วยฝีมือของตนเองนะพวกเรา

คุณครูวนิดา

[วิทยา ชำนาญชัด]

ด.ช.วิทยา ชำนาญชัดและด.ช.นก เนตรสุวรรณ์

แปลกดีนี่ความรัก แรกรู้จักมักหอมหวาน

เคลียคลอพอไม่นาน รักล้นพาลมินานหาย

เหลือแต่แค่น้ำตา คร่ำครวญหามาแนบกาย

รักล้นจนเสียดาย แทบวางวายหมายหมดใจ

ห่างเหินสุดเดินต่อ ทำทดท้อเพราะเธอไกล

หมางหมิ่นสิ้นเยื่อใย ทำไฉนใครบอกที

[วิทยา ชำนาญชัด]

ด.ช.ณัฐวุฒิ มณีโชติ และ พลากร ใจดา

ต้นกล้วยนี้มีใบสีเขียวเขียว.............ประโยชน์มากมายเชียวจะบอกให้

ข้างบ้านฉันมีมากมายเรียงรายไป.....อีกต้นเล็กต้นใหญ่ในสวนตา

ใบสีเขียวมีไว้ห่อสิ่งของ................เหล่าเพื่อนผองเก็บผลอร่อยหนา

เด็กเด็กชอบตัดก้านใบทำเป็นม้า......ชวนกันมาร่วมเล่นสำราญใจ

ปลีกล้วยนั้นไว้ทานเป็นกับข้าว.........ชวนหนุ่มสาวมาทานกันดีไหม

กับข้าวสุดอร่อยอาหารไทย.............คนรุ่นใหม่ไม่นิยมรัประทาน

ส่วนลำต้นไว้ทำเป็นกระทง..............ให้ผลบุญสูงส่งมหาศาล

ทำเสร็จแล้วไปลอยกันแถวลำธาร.....แสนชื่นบานไร้ทุกข์สุขอุรา

[Wahoo_KrooKay]

ก่อนอื่นต้องขอชื่นชมลูกศิษย์ทะโมน ๆ ของครูก่อน ครูไม่นึกว่าจะได้อ่านและตรวจผลงานของเหล่าทะโมนก่อนชะนีนะคะ ครูไม่นึกเลยว่าพ่อหนุ่มน้อยวิทยากับตานกที่ดูสุภาพเรียบร้อย นิ่ง ๆ เฉย ๆ ไม่ค่อยวอกแวกอย่างตานก จะมีอารมณ์สุนทรีโรแมนวืกับเขาด้วย คงยังไม่ได้ตกหลุมรักใครใช่ไหมครับ ? แค่กาพย์แค่กลอนมันพาไปเท่านั้นนะครับ (n______n)

ส่วนกลุ่มของตาณัฐวุฒิกับพลากรต้องขอชื่นชมก่อนเลยว่ามีความรับผิดชอบดีมาก แต่ครูไม่เข้าใจทำไม username ของหนูถึงเหมือนกับวิทยา ที่สำคัญร้อยกรองที่หนูแต่งมาก็ดีมากจ้ะ เป็นพ่อหนุ่มรักษ์โลกและคงความเป็นเอกลักษณ์ไทย แต่ครูให้งานเป็นกาพย์ยานี ๑๑ ไม่ใช่หรอครับ หนูลองไปทำมาใหม่นะครับ ยังพอมีเวลาเหลืออยู่นะครับ หนูลองช่วยกันใหม่นะครับ ครูจะรออ่านผลงานของหนูครับ (n___n)

ครูวนิดา

[วิทยา ชำนาญชัด]

ด.ช.ณัฐวุฒิ มณีโชติ ด.ช.พลากร ใจดา

เหลียวมองดูต้นไม้ มองยังไงก็ไม่งาม

พบเธอใจหวาบหวาม คือความงามที่ฉันเจอ

ขอแค่เธอมาใกล้ หัวใจไม่พล่ำเผลอ

ทุกคืนฉันละเมอ คิดถึงเธอเพียงผู้เดียว

เธอนั้นคือนางฟ้า ที่สายตาฉันแลเหลียว

อยากเดินเข้าไปเกี้ยว ให้เธอเหลียวมองดู

[Wahoo_KrooKay]

ในที่สุดก็เห็นความสำเร็จของคู่หูดูโอตาณัฐกับพลากร ครูภูมิใจในความกระตือรือร้นมุ่งมั่น ในการปรับปรุงแก้ไขผลงานนะคะ และเป็นผลงานที่งดงานเข้าใจใช้โวหารภาพพจน์เปรียบความงามของสาวน้อยในใจกับต้นไม้เชียวนะเรา แล้วตกลงเธอคนนั้นรู้ตัวหรือยังครับ แต่ครูขออย่างเดียวนะเราขอให้เป็นเพื่อนกันไปก่อนนะครับ เป็นความรักแบบมิตรภาพระหว่างเพื่อนนะครับ (n_____n)

ครูวนิดา

[วิทยา ชำนาญชัด]

ด.ช.พีระพล เที่ยงนิล และ ด.ช.วิษณุ งามพริ้ง

ด้วยรักและผูกพัน ดุจตะวันคู่จันทร์ฉาย

ไม่เปลี่ยวไม่เดียวดาย เพื่อนคู่กายหมายมากมี

รวมมิตรชิดชอบพอ นวลละออพ่อโฉมศรี

ผู้ใดถูกกล่าวชี้ เป็นเพื่อนดีเหลือประมาณ

รักนี้ไม่รู้โรย ชื่นขอบโชยโปรยความหวาน

เก็บรักเมื่อวันวาน จัดใส่พานหน้าบ้านเลย

[ด.ญ. ศุภลักษณ์ แดงโชติ ด.ญ.สโรชา วิลาจันทร์ และด.ญ.อมรรัตน์ คำแก้ว]

ด.ญ. ศุภลักษณ์ แดงโชติ ด.ญ.สโรชา วิลาจันทร์ และด.ญ.อมรรัตน์ คำแก้ว

มิตรแท้นั้นหายากมีหลายหลากต่างติดใจ

ทั้งหญิงชายได้ให้ความเป็นมิตรที่แท้จริง

มิตรสหายทั้งหลายไม่เสื่อมคลายจากเพื่อนยาก

มิตรเทียมต้องแพ้พายย่อมไ้ม่ได้จากมิตรแท้

มิตรแท้จะได้ให้สุขดั่งใจที่เคยหมาย

และนี้คือมิตรภาพทีี่ได้มาอย่างแท้จริง

[สุริวิภา คูณมา]

ด.ญ. สุริวิภา คูณมา และ ด.ญ. ขวัญทิพย์ กลัดมี

วันนี้วันแห่งรัก ทุกคนมักรู้สึกดี

กุหลาบที่เธอมี ลองดูสิจะให้ใคร

ชายใดที่ยังโสด โปรดรับรู้ของผู้ใด

ดอกไม้ให้สวนใหญ่ จะมีใครได้เชยชม

รักนี้ช่างเลิศเล่อ ช่างเมาเพ้ออย่างขืนขม

รักนั้นทำให้จม ทำใจบ้ายับสลาย

ความรักเยี่ยมยอดยิ่ง ทำชายหญิงเจ็บเจียนตาย

รักกลายมาทำร้าย หมู่หญิงชายโปรดจำไว้

ความรักชั้งแสนหวาน อีกไม่นานคงหายไป

ความรักคืออะไร ใครก็ใครโปรดตอบที

ความรักที่สวยหรู โปรดรับรู้ว่าไม่ดี

ความรักชั้งแหนงหนี จึงไม่มีแล้วความรัก

[เด็กหญิงสุภารัตน์ วิจิตขะจี และ เด็กหญิงอรอนงค์ อำภาราม]

เรียนรู้แล้วเรียนรัก เรียนอกหักเรียนทำใจ

เรียนรู้ความห่วงใย เรียนต่อให้ใจรักเธอ

เรียนผูกต้องเรียนแก้ เรียนรักแท้เมื่อพบเจอ

เรียนไปใจละเมอ เลยเรียนเผลอไปรักเธอ

[Wahoo_KrooKay]

กลุ่มพีระพลและวิษณุ......ตกลงเป็นความรักแบบเพื่อนกันหรือเพื่อนใจครับ ครูชอบที่มีการใช้โวหารภาพพจน์จากการที่ครูได้สอนไปแล้วนำมาแต่งเป็นกาพย์บทนี้มาส่งครู

กลุ่ม สาว สาว สาว มีความพยายามดีค่ะ พยายามอีกหลาย ๆ ครั้ง ครั้งต่อไปคำประพันธ์ของหนูจะดีขึ้น จะไพเราะขึ้น

[Wahoo_KrooKay]

สำหรับกลุ่มที่ยังไม่ได้ส่งผลงานให้นักเรียนรีบทำและส่งผลงานครูภายในวันที่ ๒๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕ เวลา ๒๓.๐๐ น. นะคะ เป็นกำลังใจให้ลูกศิษย์ที่ยังมีภารกิจวุ่น ๆ ชุลมุนอยู่ แบ่งเวลามาทำงานครูด้วย เร็วนี้ ๆ อยากอ่านผลงานฝีมือรุ่นมะม่วงของ ม.๑/๔ ที่เหลือนะคะ

ครูวนิดา

[วิทยา ชำนาญชัด]

ด.ช.พงศกร มหาจักษ์ ไม่มีคู่

เหลืองทองทานตะวัน กลีบเรียงชั้นรัศมี

ไร้กลิ่นหอมยวนยี แต่ความดีนั้นมากมาย

ชูดอกทานแสงสู้ สุริยันยามผันผาย

มิเกรงร้อนแรงกาย อวดสีเด่นดวงดอกงาม

จงเยี่ยงทานตะวัน ความดีนั้นน่าเกรงขาม

เงยหน้าฟ้าครั่นคร้าม เภทภัยพาลพลันหลีกหนี

[สุรศักดิ์ นันทเขต]

ด.ช. สุรศักดิ์ นันทเขต

คนที่ให้กำเนิด เราขอเทิดพระคุณยิ่ง

พ่อแม่มีบนยิ่ง กำเนิดสิ่งคำว่าลูก

พ่อแม่รักเรามาก ทั้นรักมากก็คือลูก

เพราะพ่อแม่รักลูก คำว่าลูกคือทุกสิ่ง

เพราะลูกคือทุกอย่าง ลูกทำทุกอย่างทุกสิ่ง

พ่อแม่รักเรายิ่ง นั้นรักยิ่งก็คือลูก

[Wahoo_KrooKay]

ในที่สุดครูก็ได้อ่านผลงานของเจ้าเตอร์ คาดไม่ถึงว่ามีความพยายามและความรับผิดชอบขึ้นมาก คงรักษาไว้ต่อไปนะจ๊ะเจ้าเตอร์ อ่านกาพย์หนูแล้วชอบเลย มาแนวธรรมชาติและการใช้โวหารภาพพจน์การอุปลักษณ์ซะด้วย ชื่นชมค่ะ

ครูวนิดา (n____n)

[Wahoo_KrooKay]

สุรศักดิ์เป็นอีกหนุ่มที่มีความพยายามอย่างมาก ฝึกบ่อย ๆ และพยายามสรรคำ ที่หลากหลาย ผลงานของหนูจะดีขึ้น ดีขึ้น และดีขึ้นนะคะ แต่เป็นอีกหนึ่งหนุ่มที่มีความละเมียดละไม ใส่ใจและรู้จักพระคุณของคุณพ่อคุณแม่ ความกตัญญูจะเป็นเครื่องนำทางให้เราพบแต่สิ่งที่ดีเสมอจ้ะ

ครูวนิดา (n___n)

[วิทยา ชำนาญชัด]

ด.ช.ปารเมศ แสงจันทร์ และ ด.ช.ชวิศร ทาคำมา ม.1/4

มิตรภาพนั้นเกิดได้ เพราะจิตรไร้ซึ่งความแค้น

เพื่อนนั้นเป็นตัวแทน ความผูกพันเป็นอย่างดี

เพื่อนดีล้วนมีค่า ควรรักษาเพื่อนดีนี้

เพื่อนสุขเรายินดี ขอเปรมปรีโมทนา

เพื่อนทุกข์เราไม่สุข เมื่อมีทุกข์ทั้งชาตินี้

ความสุขล้วนมากมี เพราะเพื่อนนี้ดีจริงเอย

คุณครูวนิดาครับ กลุ่มผมสมัค gotoknow ไม่ได้เลยขอยืมรหัสของวิทยามาใช้ก่อนนะครับ

[Wahoo_KrooKay]

รับทราบ ชัดเจน เปลี่ยนครับ อย่างน้อยก็มีความรับผิดชอบครับในการติดตามงาน โดยที่ครูไม่ต้องลงไปกำกับติดตาม นั่นก็คือความภูมิใจอย่างหนึ่งของคนเป็นครูอย่างครู ที่อบรมหน้าเสาธงไม่สูญเปล่าเรื่อง " ความตระหนักรู้ " แม้กาพย์จะแต่งมาสัมผัสมั่งไม่สัมผัสมั่ง แต่คะแนนความรับผิดชอบเข้าท่า ( ว่ะ ) 555555555

(@^_________^@)

ครูวนิดา

[สันติสุข]

• ชอบใจมากที่คุณครูฝึกเด็กๆเขียนร้อยกรองและส่งงานผ่าน blog
• ผลงานของเด็กๆน่ารักมาก
• ขอเป็นกำลังให้คุณครูและเด็กๆทุกคน
• เชิญชวนให้ใช้บันทึกชื่อ บทกวี(พื้นที่สร้างแรงบันดาลใจ) เป็นแหล่งเรียนรู้ของเด็กๆครับ

[Wahoo_KrooKay]

• ขอบคุณ คุณสันติสุข สันติศาสนสุข ค่ะ
• ลูกศิษย์ยุคนี้เกิดมาพร้อมกับเทคโนโลยีที่ทันสมัย    และอยู่กับมันมากกว่าหนังสือตำรับ ตำรา  นะคะ  เพราะฉะนั้นต้องใช้เทคโนโลยีให้เกิดประโยชน์สูงสุด  เป็นการสร้างช่องทางระหว่างครูกับลูกศิษย์ค่ะ    
• ผลงานของคุณสันติสุขก็งดงามค่ะ  ได้อ่านบทประพันธ์ประเภทกลอน " อยู่เพื่ออะไร  "

(@^________^@)