ชายชรากับลังเหล็ก

นิทาน

ชายชรากับลังเหล็ก  

คอลัมน์มุมผ่อนคลาย  วารสารฟ้าดัชมิลล์

ฉบับ ๔๔  ประจำเดือนพฤศจิกายน - ธันวาคม  ๒๕๕๔

          นานมาแล้ว มีคุณลุงอยู่ท่านหนึ่ง  ในช่วงวัยหนุ่มคุณลุงท่านนี้เป็นหัวหน้าคนงานอยู่ในเหมืองทองคำ  มีรายได้ดีมากแต่คุณลุงท่านนี้ไม่เคยเก็บเงินเลยมีเท่าไหร่ก็ใช้หมด  เนื่องจากคุณลุงเป็นคนจิตใจดีใครมาหยิบยืมก็ให้  เลี้ยงเพื่อนฝูงตลอด  คุณลุงมีเพื่อนเยอะมาก  จนกระทั่งคุณลุงท่านนี้เกษียณอายุจากการทำงาน  ปรากฏว่าไม่มีเงินเหลือเลยจากชีวิตการทำงาน

          คุณลุงมีลูก  ๕  คน  เมื่อคุณลุงไม่มีเงินก็จำเป็นต้องไปอาศัยอยู่บ้านลูก ๆ ทั้ง ๕  คน  วันจันทร์ก็ไปอยู่บ้านลูกสาวก็ถูกลูกเขยพูดจากระทบกระเทียบ  "  ทำไมคุณพ่อคุณไม่ไปบ้านลูกคนอื่นบ้างล่ะ  ผมจะทำอะไรก็อึดอัดจริง ๆ  "  วันอังคารก็ไปอยู่บ้านลูกชาย  ก็ถูกหลานและลูกสะใภ้กระทบกระเทียบ  "  รำคาญคุณปู่จังเลยกับข้าวที่หนูชอบ  ดูสิคุณปู่ทานหมดเลย  ทำไมคุณปู่ไม่ไปบ้านอื่นบ้าง  "  เป็นเช่นนี้ตลอด  คุณลุงก็เปลี่ยนไปอยู่บ้านลูกคนนั้นทีคนนี้ที  ก็ถูกลูกบ้าง  ลูกเขยบ้าง  ลูกสะใภ้บ้าง  หลานบ้าง  พูดจาถากถางอยู่ตลอด  แต่คุณลุงก็ต้องทนเพราะคุณลุงไม่มีเงินแม้แต่บาทเดียว

          อยู่มาวันหนึ่งคุณลุงตัดสินใจเรียกลูก ๆ ทุกคนมาแล้วบอกว่า  "  พ่อจะไม่อยู่สักสองปีนะลูก  เพราะเพื่อนพ่อท่เป็นเจ้าของเหมืองทองคำมันเขียนจดหมายมาขอร้องให้พ่อไปช่วยงานที่เหมืองทองคำของมัน  พ่อจำเป็นต้องไปช่วยเขาจริง ๆ  "  ลูก ๆ ได้ฟังดังนั้นก็ดีใจสนับสนุนเพื่อให้คุณลุงท่านนี้ไปให้พ้น ๆ จะได้ไม่เป็นภาระอีกต่อไป  เมื่อครบสองปีคุณลุงท่านนี้ก็กลับมาพร้อมกับลังเหล็กใบใหญ่  ๑ ใบ  ไปไหนแกก็ลากไปด้วย  ลูก ๆ ก็พากันแปลกใจและถามว่า  "  ลังอะไร  "  คุณลุงตอบว่า  "  เป็นสมบัติชิ้นสุดท้ายที่ได้มาจากเหมืองทองคำของเพื่อน  ถ้าใครดูแลพ่อจนถึงวาระสุดท้ายก็จะมอบสมบัติในลังเหล็กให้ทั้งหมด  "  ปรากฏว่า  ลูก ๆ ก็พากันตื่นเต้น  ต่างอาสามาดูแลพ่อกันยกใหญ่  วันจันทร์คุณลุงก็อยู่กับลูกสาวคนโต  ลูกเขยกับหลานก็พากันเอาใจบีบนวดให้  หาของกินดี ๆ มาให้  แต่ยังไม่ทันไรลูกชายคนที่สองก็มาตามให้ไปอยู่ด้วย  และก็เช่นกันยังไม่ทันไร  ลูกสาวคนที่สามก็มาตามไปอยู่ด้วยอีกปรากฏว่าลูก ๆ ทั้ง ๕  คน ของคุณลุงต่างแย่งกันเอาใจและปรนนิบัติคุณลุงท่านนี้อย่างดี  แต่เวลาไปไหนคุณลุงก็จะลากลังเหล็กใบนี้ไปด้วยตลอด

          เวลาผ่านไป ๗ ปี  คุณลุงท่านนี้เสียชีวิตลง  หลังงานพิธีศพ ลูก ๆ ทุกคนพากันมานั่งล้อมลังเหล็กใบนี้เพื่อแบ่งสมบัติกัน  ลูกสาวคนโตเป็นคนเปิดฝาลังเหล็ก  พบว่ายังมีผ้าสีขาวปิดอยู่อีกชั้นหนึ่ง  และมีจดหมายฉบับหนึ่งวางอยู่  ลูกสาวคนโตก็เปิดอ่านให้น้อง ๆ ฟัง  เนื้อความในจดหมายเขียนไว้ว่า

          "  ถึงลูก ๆ ที่รักทุก ๆ คน...."  ก่อนอื่นพ่อต้องขอขอบคุณก้อนหินทุก ๆ ก้อนในลังเหล็กใบนี้  ที่ได้เลี้ยงดูชีวิตพ่อจนถึงวาระสุดท้าย  พ่อขอให้ลูก ๆ แบ่งก้อนหินในลังเหล็กใบนี้ไปคนละเท่า ๆ กัน  เพื่อเป็นอนุสรณ์เตือนใจให้พวกเจ้าหมั่นเก็บออมเสียตั้งแต่วันนี้  เพื่อที่เวลาพวกเจ้าแก่ตัวลงจะได้ไม่มีชีวิตที่น่าสมเพชเยี่ยงพ่อ  "

                                                                        รักลูก

                                                                       จากพ่อ