น่าน...นานๆทั้งที กว่าที่จะได้มา
น่าน...นานๆทั้งทีกว่าที่จะได้มา เพราะฉะนั้นเมื่อได้มีโอกาสมาแอ่วเมืองน่านทั้งทีจะไปเที่ยวแต่ในตัวเมืองน่านก็ใช่ที่ พวกเราอุตส่าห์เช่ามอเตอร์ไซค์กันแล้ว เลยพากันทำตัวเป็นแว้นกะสก๊อยซะหน่อย...ขี่มอเตอร์ไซค์แต๊ก ๆๆๆ ออกไปชมต่างอำเภอของจังหวัดน่านกันดีกว่า จุดมุ่งหมายปลายทางของพวกเราที่กะว่าจะขี่มอเตอร์ไซค์ไปให้ถึงก่อนค่ำคืออำเภอบ่อเกลือ
พวกเราเลือกที่จะใช้เส้นทางในการเที่ยวน่านเหนือ โดยผ่านไปทางอำเภอท่าวังผา-ปัว-บ่อเกลือ ทั้งนี้ทั้งนั้นเพื่อที่จะได้แวะดูจิตรกรรมฝาผนังที่วัดหนองบัว ก็ที่เค้าบอกว่างดงามไม่แพ้จิตรกรรมที่วัดภูมินทร์อันลือเลื่อง...สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น ยังไงก็ยังไม่ยอมเชื่อจนกว่าจะเห็นด้วยตาตนเอง อิอิ
ระหว่างทางไปอำเภอท่่าวังผา ผ่านทุ่งนาสีเขียวอ่อนสดใส บางช่วงนาข้าวเิริ่มเป็นสีทองเหลืองอร่าม เห็นแล้วสดชื่น อากาศก็กำลังเย็นสบาย แม้ว่าตอนที่พวกเราไปจะเป็นเวลาเกือบสิบโมงแล้วก็ตาม...ข้าพเจ้าสะดุดตากับดอกหญ้าข้างทางสีขาวดอกเล็กๆ ที่ชูช่อเบ่งบาน...อดใจไม่ไหวจนต้องจอดรถเพื่อแวะถ่ายรูปกะดอกหญ้า...ก็ดูสิ เค้าเบ่งบานชู่ช่อพริ้วไสวตามลมราวกับโบกมือทักทายพวกเรา ไม่แวะไม่ได้แล้ว ^o^
ขี่มอเตอร์ไซค์ช้าๆ...ประมาณ 40 กม./ชม. ชื่นชมกับภาพบรรยากาศของธรรมชาิติ และิวิถีชีวิตของชาวน่าน บางหมู่บ้านกำลังช่วยกันลงแขกเกี่ยวข้าว ในขณะที่อีกไม่ไกลกันนัก ชาวนากำลังเกี่ยวข้าวด้วยเครื่องจักร...เป็นภาพที่หลายๆ คนคงพบเห็นได้ในอีกหลายๆ พื้นที่ ภาพที่ความเจริญก้าวหน้าทางเทคโนโลยีเข้ามามีบทบาทในวิถีชีวิตแทนวิถีชีวิตดั้งเดิมที่สั่งสมกันมาแต่บรรพบุรุษ จริงอยู่การใช้เครื่องจักรแทนแรงงานคนอาจทำให้อะไรหลายๆ อย่างง่ายดาย สะดวกสบายยิ่งขึ้น แต่ในขณะเดียวกัน เราก็สูญเสียอะไรหลายๆ อย่างโดยที่เราไม่รู้ตัว....ความสามัคคี ความมีน้ำใจช่วยเหลือซึ่งกันและกันซึ่งสามารถมองผ่านได้จากวัฒนธรรมการลงแขกเกี่ยวข้าวนั้นกำลังถูกเทคโนโลยีกลืนหายไปอย่างช้าๆ...
ผ่านจากภาพทุ่งนาสีทอง...ก่อนจะเข้าสู่อำเภอท่าวังผา ระหว่างทาง มีช่างตีมีดกำลังตีมีด ซึ่งทำจากเหล็กแหนบ เค้าว่าที่นี่มีชุมชนตีมีดบ้านฝายมูล แต่พวกเราไม่ได้เข้าไปเนื่องจากกลัวจะขี่รถไปถึงบ่อเกลือไม่ทันตอนเย็น เลยขอแวะดูเค้าตีมีดเพียงข้างทางนี่แหล่ะ ^^
ตอนที่ดูช่างเค้ากำลังตีมีด ข้าพเจ้านึกถึงคำพูดที่มิตรท่านหนึ่งเคยบอกข้าพเจ้้าไว้ว่า ชีวิตคนเราก็คล้ายๆ กัน กว่าจะได้มีดหรือดาบซามูไรที่คมกริบ ต้องผ่านไฟ ผ่านการตีมาไม่รู้กี่ร้อยกี่หมื่นครั้ง ดังนั้นกว่าที่เราจะเข้มแข็งก็ต้องผ่านอุปสรรค สิ่งที่เข้ามาเป็นเพียงสิ่งที่เราต้องเรียนรู้ที่จะก้าวข้ามผ่านไปอย่างเข้มแข็ง
ในที่สุด พวกเราก็มาถึงวัดหนองบัวซึ่งตั้งอยู่ในหมู่บ้านหนองบัว วัดนี้เป็นวัดที่สร้างด้วยฝีมือช่างไทยลื้อ มองจากภายนอกสถาปัตยกรรมของวัดหนองบัว ทำให้ข้าพเจ้านึกถึงวัดเชียงทองที่หลวงพระบาง ให้ความรู้สึกคล้ายๆ กัน ภายในวัดหนองบัวมีจิตรกรรมฝาผนังที่เค้าว่ากันว่าเป็นช่างเขียนผู้เดียวกับที่เขียนภาพจิตรกรรมที่วัดภูมินทร์
ข้อมูลจากอินเตอร์เน็ตบอกไว้ว่า "เรื่องราวในจิตรกรรมที่วัดหนองบัว ได้แก่เรื่อง จันทคาธชาดก และเรื่องพุทธประวัติ ซึ่งเรื่องจันทคาธชาดกนี้ เป็นนิยายคติธรรมเก่าแก่อันดับที่ 11 ในหนังสือ ปัญญาสชาดกปัจฉิมภาค ชาวบ้านในภาคเหนือเรียกว่า ค่าวธรรม จันทคาชาดก เป็นนิทานธรรมที่สอนให้กุลบุตรและกุลธิดาเอาแบบอย่างจริยธรรมที่ดีงามเช่น การเสียสละเพื่อประโยชน์ส่วนรวม ความกตัญญูกตเวที ความซื่อสัตย์สุจริต และความเมตตากรุณาเป็นต้น"
ข้าพเจ้าไม่ทราบเหมือนกันว่าเรื่องจันทคาชาดกนี้ มีเรื่องราวเป็นมาเช่นไร แต่ภาพจิตรกรรมที่วัดหนองบัวแห่งนี้สร้างความเพลิดเพลินได้ไม่แพ้จิตรกรรมที่วัดภูมินทร์เลยทีเดียว ลักษณะภาพวาดคล้ายกันมาก มีภาพวาดที่แสดงถึงวิถีชีวิตของคนสมัยก่อน ที่น่าสนใจสำหรับข้าพเจ้าคือผู้หญิงดูมีบทบาทสำคัญ(เท่าที่ข้าพเจ้าสังเกต) หรือจะเป็นภาพที่เกี่ยวเนื่องกับจันทคาชาดกก็ไม่รู้ แต่มีภาพที่ดูเหมือนผู้หญิงเป็นเพชรมาตด้วย(มั้ง)....น่าเสียดายน่าจะมีไกด์บรรยายภาพความเป็นมาและเรื่องราวของจิตรกรรมอันทรงคุณค่า ณ ที่แ่ห่งนี้
To be continue...
ความเห็น (35)
ชอบภาพนี้จังค่ะ..
น่าน เป็นจังหวัดเดียวในภาคเหนือที่ยังไม่เคยไปเยือนเลย
ขอสอบถาม การขับรถไปน่าน ทางเป็นอย่างไรบ้างค่ะ
อาจารย์คะ ตอนที่ดาวไปน่าน นั่งรถเมล์เขียวไปค่ะ แต่เส้นทางเท่าที่สังเกตก็ดีอยู่นะคะ น่าจะขับรถไปได้ไม่ลำบากมาก ดาวว่าืืื่ถนนดีกว่าเส้นทางที่ขับรถจากแม่แจ่มไปขุนยวมค่ะ เพียงแต่ไม่ค่อยผ่านหุบเขา วิวสองข้างทางอาจจะไม่สวยเท่าไหร่นัก
หลังปีใหม่ดาวชักอยากจะไปน่านอีก...ตอนไปอดชมดอกชมพูภูคาค่ะ ไม่รู้ตอนนี้ชมพูภูคาจะบานหรือยัง ถ้าอาจารย์ได้ไปน่าน อย่าลืมเก็บรูปดอกชมพูภูคามาฝากกันบ้างนะคะ ^^
นำภาพบ่อเกลือเมื่อครั้งไปจัดค่ายเยาวชนที่ เปียงซ้อมาฝาก...
*** ... แวะมาชมน่านจะไปเที่ยวน่านปีใหม่ค่ะ... ***
A Very Happy Christmas & A Happy New Year 2012
- หาข้อมูลได้ละเอียดลึกซึ้งดี..
- เหมาะสมกับความเป็นไกด์มาก..
- ระวังการขับขี่..และรักษาสุขภาพให้มากๆ..ด้วยน๊ะครับ
จะรออ่านตอนต่อไปค่ะ
ชอบภาพนี้ ...
เข้ามาเยี่ยม วัดหนองบัว อีกครั้ง ครับ ณ ที่นี้
ไปบ่อย ครับ เพราะ หลงไหล ในผ้าทอ และ จิตรกรรมฝาผนังครับ
สวัสดีค่ะท่านวอญ่า
ดาวก็ไปถึงบ่อเกลือเหมือนกันค่ะ จุดหมายปลายทางของการเดินทางเลยทีเดียว ไว้จะเอารูปมาอวดท่านวอญ่าบ้างนะคะ อิอิ
แอ่วเมืองน่านแต่ช่วงวันหยุดเทศกาล ดาวว่าความสงบของน่านคงลดลงบ้างนะคะ เพราะคนคงพากันไปเที่ยวเหนือรับลมหนาวช่วงปีใหม่กันมากมายแน่ๆ เลยค่ะ
ขอให้มีความสุขในการแอ่วเมืองน่าน...กลับมาเล่าความประทับใจให้ฟังบ้างนะคะ ^^
ขอบพระคุณท่านอาจารย์สำหรับพรปีใหม่นะคะ
ขออำนาจคุณพระรัตนตรัยและคุณความดี คุ้มครองอาจารย์เช่นเดียวกันค่ะ
ขอบคุณคุณสามสักค่ะ
แน้...เปลี่ยนอาชีพให้ดาวเป็นไกด์ไปซะแล้ว 555
สวัสดีค่ะพี่หนูรี
เดี๋ยวจะรีบปั่นต้นฉบับตอนต่อไปค่ะ อิอิ
ขอบคุณที่แวะเข้ามาเยี่ยมเยียนบันทึกนะคะ
ถ้ามีโอกาสดาวคงจะไปเยือนวัดหนองบัวอีกแน่ๆ เลยล่ะค่ะ ^^
สวัสดีค่ะพี่ใหญ่
ขอบคุณสำหรับความสุขที่ส่งมอบมาให้พร้อมปฏิทินสวยๆ นะคะ
ไปเที่ยวผ่านมุมมองน้องหมอศิลปิน แบบชอบมากๆ เพราะไม่เหมือนใคร
ชอบภาพดอกไม้ แลหมอกหยอกเอินขุนเขา ได้อารมณ์มากๆ ขอบคุณจ้า
- น้องดาวเหมือนบันทึกการท่องเที่ยวเลย
- ชอบดอกไม้แต่กลัวผู้หญิงถือดาบ
- 555
- มาบอกว่าทำโทรศัพท์หาย
- ติดต่อใครไม่ได้เลย
- ปีใหม่เลยเงียบน่าดู 555
- ขี่มอเตอร์ไซด์เที่ยวน่านหน้านี้ ยะเยือกนะครับ
- ผมก็เพิ่งไปมาเมื่อกลางปี วัดหนงบัว งามทั้งวัด งามทั้งชุมชน นะครับ
สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณหมอดาว
สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่สาวนักเดินทาง
ขอบคุณพี่ปูเช่นกันที่ติดตามบันทึกเล็กๆ นี้นะคะ
ดาวเองก็ชอบสายหมอก ขุนเขา แล้วก็ดอกหญ้า...เลยเก็บมาฝากไว้ในบันทึกค่ะ ^^
สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่แอ๊ด
ปีใหม่ปีนี้เป็นปีใหม่ที่สงบเงียบดังคาดมั้ยคะ?
ได้โทรศัพท์คืนหรือยังคะ หรือว่าออกเครื่องใหม่แล้ว?
ขอบคุณค่ะอาจารย์...
ตอนดาวไปก็หนาวยะเยือกเชียวล่ะค่ะ โดยเฉพาะตอนขี่มอเตอร์ไซค์ขึ้นดอย...ปากสั่นกันเลยทีเดียวล่ะค่ะ 555
ขอบคุณสำหรับดอกไม้สวยๆ นะคะคุณยาย...สวยเหมือนผู้มอบให้เลยค่ะ ^^
สวัสดีจ้ะคุณฉัฐสุดา เคยไปน่านหลายครั้งแล้วจ้ะ ผู้คนใจดี มีน้ำใจ ยังยึดถือประเพณีที่ดีงามอย่างมั่นคง ธรรมชาติก็งดงาม ที่สำคัญ เส้นทางสายร้องกวาง - น่าน นับร้อยโค้งให้บรรยากาศประทับใจมาก ๆ จ้ะ ขอบคุณที่แวะไปให้กำลังใจนะจ๊ะ
- เคยไปน่าน แต่นานแล้วค่ะ...
- ดีค่ะ จะได้รำลึกถึงภาพที่เคยอยู่ในความทรงจำในอดีตด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ
- สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๕ ค่ะ
น้องหมอศิลปินจ๋า
เห็นภาพคุณแ่ม่แล้ว โอ้โห คุณแม่ยังสาวมาก
น่ารักชอบๆ คุณแม่กลับเมืองดอกบัวแล้วรึคะ
รออ่านบันทึกใหม่ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับ อาจารย์
- แหมอ่านแล้วอยากตามไปเที่ยวน่านด้วยคนครับ..อิิอิ
- ผมคนเชียงใหม่แท้ๆ แต่บอกแบบไม่อายนะครับว่ายังไม่เคยไปเมืองงาช้างดำเลยจริงๆ
น้องดาวจ๋า สอบเสร็จจังคะ มาส่งกำลังใจ อยากอ่านบันทึกใหม่ ด้วยใจคิดถึงน้องหมอศิลปินค่ะ
สอบครั้งแรกผ่านไป แต่ยังเหลือสอบครั้งใหญ่ที่รออยู่ค่ะพี่สาว ค้างบันทึกมาหลายบันทึกแล้ว...T-T
ส่งกำลังใจเด้อค่า น้องหมอศิลปิน ข้อสอบก็เหมือนลูกไก่ อยู่ในกำมือ เรา ๕ ๕ :)
อ้ะ มาพอดีเลย กำลังจะถาม ตัวยาขนานใหม่ มีเอฟเฟค บ่คะ เดี๋ยวส่งไปหลังไมค์ บ่ต้องรีบ ขอบคุณค่า
"กว่าจะได้มีดหรือดาบซามูไรที่คบกริบ ต้องผ่านไฟ ผ่านการตีมาไม่รู้กี่ร้อยกี่หมื่นครั้ง ดังนั้นกว่าที่เราจะเข้มแข็งก็ต้องผ่านอุปสรรค สิ่งที่เข้ามาเป็นเพียงสิ่งที่เราต้องเรียนรู้ที่จะก้าวข้ามผ่านไปอย่างเข้มแข็ง"
เป็นถ้อยคำที่ตมมากเลยนะครับ คุณหมอbluestar
ขอบคุณนะครับ
น้องหมอศิลปินจ๋า
รออ่านบันทึกใหม่ ยังคงส่งกำลังใจ กับการสอบ นะคะ :)