.
.
.
.
..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
กระบอกเพชร หรือกระบองเพชร......
.อะไรเอ่ย อยู่ในทะเลทราย ต้นเป็นอาวุธ ปลายมีราคา
สวยงามทั้งดอกและผลนะคะ..ดงแก้วมังกรคงใหญ่มากทีเดียว..
สวัสดีค่ะคุณหนูรี
แก้วมังกรนี้มีความรัก ความห่วงใย อ่านแล้วซึ้งใจค่ะ
ดอกแก้วมังกรสวยมากค่ะ
ดอกก็สวยเหลือเกิน แต่บางพันธุ์สีม่วง
จำได้ว่าไม่เคยได้กลิ่นดอกแก้วมังกรเลยครับ
รสชาติยังแยกไม่ชัดว่าแตกต่างกันมากน้อยเพียงใด
รับประทานง่าย...แทบไม่ต้องเคี้ยว
ชอบค่ะ แต่บางลูก...ไม่อร่อย
พี่หนูรีครับ...
ผมมีเตี่ยด้วยนะครับ
พี่รีโชคดีมากนะครับ...ที่มีต้นแก้วมังกรที่เตี่ยปลูกไว้เป็นที่ระลึกถึง
การเฝ้าดูสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นของวงจรของต้นแก้วมังกร
ที่พี่หนูรีนำมาแบ่งปันงดงามมาก ๆ ครับ
แค่ได้คิดถึงก็เป็นสุขใจครับ
พี่หนูรีทำให้ผมคิดถึงเตี่ยอีกแล้ว
ถึงแม้เตี่ยของผมจะตายไป 5 ปีแล้ว
แต่เหมือนท่านตามผมไปทุกทีและข้างกายผมเสมอครับ
ผมเข้าใจความรู้สึกของพี่หนูรีกับความรู้สึกของผม
คงคล้ายกันบ้าง
ฝากกราบคุณแม่ของพี่หนูรี
และอนุโมทนาบุญจากการทำบุญด้วยแก้วมังกรนะครับ
-หลายปีก่อน....ตอนที่มีคนนำแก้วมังกรเข้ามาเมืองไทยใหม่ๆ ทางการไทยถือว่าเป็นพืชต้องห้ามอยู่เลยนะครับ
แต่พอถึงปัจจุบัน กลับพบเห็นได้ทั่วๆ ไป
-ตอนผมเห็นครั้งแรก.....เคยคิดอยู่ในใจว่า เออ! ใครน่ะ ช่างไอเดียบรรเจิดแท้ ที่นำเอา"เม็ดแมงลัก"มาใส่ไว้ในวุ้นด้วย
....เรียกว่า ปล่อยห่านออกไปหลายร้อยตัวเลยทีเดียวเชียว กว่าจะรู้ความจริง คิคิคิ
สวัสดีค่ะ
ทุกสิ่งอย่างเก็บไว้เป็นความทรงจำที่ดีต่อกัน และรู้สึกดีทุกครั้งที่มองเห็น
แก้วมังกร คงหวานฉ่ำ ชื่นใจ ลิ้มรสคราใด...ฉันก็คิดถึงพ่อ...
เลี้ยงได้สวยงามพุ่มใหญ่นะคะ
สวัสดีคะน้องหนูรี พี่สุอ่านเรื่องราว ต้นแก้วมังกรที่เตี๋ยปลูกไว้ให้คนรุ่นหลัง อ่านแล้วคิดถึงแม่ตนเองเช่นกันคะ ก่อนแม่จะจากไป แม่ก็ทำอะไรไว้หลายอย่าง เหมือนรู้ตัวว่า จะอยู่ได้ไม่นานในที่สุดแม่ก็จากไป
น้องหนูรี เวลาเห็นต้นแก้วมังกร ก็คงจะคิดถึงเตี่ย เคยดายหญ้า เคยรดน้ำ เคยๆๆจนต้นแก้วมังกร ได้ผลผลิตออกมา แต่คนปลูกกลับไม่ได้ทาน เพราะจุดมุ่งหมายเพื่อคนรุ่นหลังจะได้ทานและคิดถึงเมื่อคราจากไป
ความรู้สึกคิดถึงเตี่ย กับความรู้สึกคิดถึงแม่ พี่สุจะเข้าใจความรู้สึกดี พี่สุเห็นโฆษณา อันหนึ่ง ที่ย้อนความหลังว่า มุมนี้แม่เคยนั่ง ด้วยตาหม่นหมอง เพราะคอยลูกกลับมาเยี่ยมในยามเหงา แลอีกมุมหนึ่ง ที่เป็นเครื่องกรอฝ้าย ที่แม่เคยมานั่งทำ ตอนนี้มีแต่ใยแมงมุง พี่สุเห็นแล้วสะท้อนใจและความรู้สึกมาก ด้วยความคิดถึงแม่คะ
บางครั้งเสื้อผ้าของแม่พี่สุหยิบขึ้นมา แม้ว่ามันจะเก่าเอาไปทำผ้าขี้ริ้วได้แล้ว แต่พี่สุกลับเก็บและห่ออย่างดี เหมือนคอยแม่กลับมาเอาคะ บ้าหอบฟาง ด้วยความคิดสงสารแม่ สงสารความหลังที่เราห่างเหินแม่ไปหน่อยคะ ทั้งที่ใกล้ชิดกันคะ
สำหรับแก้วมังกรนั้น ทางกระนวนมีปลูกขายคะ มีทั้งใจสีแดง ใจสีขาว มีทั้งรสหวาน และเปรี้ยวนิดๆๆ 2 อย่าง กิโลละ 20 บาทได้ประมาณลูกละ 5 บาทคะ คือเขาปลูกเองเลยได้ถูกคะ แต่ปีนี้คนที่ปลูกยังไม่นำมาขายเลย มีแต่เห็นที่ตลาดขายคะ ปีนี้ยังไม่ทาน เพราะปีทีแล้วเขาเอาสีแดงมาขาย ออกรสเปรี้ยว เวลาเปื้อนมือ สีแดงน่ากลัวคะ เลยไม่คิดจะทานสีแดงคะ เนื้อข้างในแดงนะคะ มีเม็ดนางลักเหมือนกัน
ขอบคุณน้องหนูรีมากนะคะ ภาพก็สวย เรื่องราวก็โดนใจ ไว้พี่สุมีเวลาจะเยี่ยมอีก และยังไม่ได้ไปเยี่ยมใครอีกเลยตั้งแต่เข้าบ้านโกได้คะ และยังไม่ได้เช็คว่ามีคนเข้ามาเยี่ยมหรือเปล่า ช่วงเข้าบ้านโกไม่ได้คะ และเข้าใจใหม่ว่า แท้จริงแล้วบ้านโกไม่ได้ปิดกั้น แค่เทคนิคขัดข้องและเปลี่ยนไปแค่นั้นเองใช่ไหมคะน้องหนูรี
อย่างไรก็ตามคงมีคนวิ่งเต้นให้ ได้กลับมาบ้านโกอีกครั้ง ขอบคุณคะ
ความจริงแล้วมันก็คือแก้วมังกรธรรมดาๆนั่นเอง ไม่ได้แตกต่างจากในตลาดเลยแม้แต่น้อย
ผลของแก้วมังกรไม่ได้แตกต่างกันกับของในตลาด แต่ต่างตรงที่ ความรู้สึก ความรัก ความทรงจำและความคิดถึง ที่มีต่อแก้วมังกรกอนี้
แก้วมังกร ที่เตี่ยปลูก ปลูกด้วยความรัก รักที่อยากปลูก ปลูกไว้ให้คนที่อยู่ข้างหลัง ...
ทุกตัวอักษร ทีี่่คุณหนูรีบันทึกถึงแก้วมังกร พร้อมภาพที่ตามติด ตลอดช่วงของการเกิดจากต้น เป็นดอกตูม บาน แห้ง แปลงเป็นผลน้อยๆ ค่อยๆโตและสุกพร้อม...ใส่บาตรได้ เป็นสายใยแห่งรักที่มีชีวิต วิเศษจริงๆค่ะ
•คุณอักขณิช •คุณหมอป. •คุณหญ้า @ แสนฝน •คุณกิติยา เตชะวรรณวุฒิ
•อ.ขจิต ฝอยทอง •น้องครูแป๋ม •คุณถาวร •คุณtarn-tern
•พี่ใหญ่นาง นงนาท สนธิสุวรรณ•คุณความสุข อยู่ไหน ???
• คุณ ทิมดาบ •คุณ แดง •คุณโสภณ เปียสนิท
ขอบคุณค่ะคุณธรรมทิพย์
พี่ครู ป.1ขอบคุณค่ะ ที่บางลูกไม่อร่อยน่าจำแก่ไม่จัดคงรีบเก็บ:)
ขอบคุณค่ะพี่สุ สุ-มหาวิทยาลัยชีวิต ที่ไม่มีวันปิดทำการ มีเวลามาเขียนเล่าบ้างน่ะค่ะ :)
เป็นอารมณ์อันประณีตมากเลยค่ะน้องหนูรี
เตี่ยยังอยู่ในดวงใจเสมอ เห็นแก้วมังกรแล้วนึกถึงเตี่ยด้วยจิตที่ผ่องใส ได้นำผลแก้วมังกรใส่บาตร ผลแก้วมังกรจากต้นนี้รสชาติลึกล้ำเกินต้นใดแน่นอนค่ะ