โชคดีที่มีลูกชายน่ารัก
เมื่อตอนเป็นเด็กแม่ก็รู้สึกว่าตัวเองโด่เด่โดดเดี่ยวจังเลยเนอะ
เมื่อแม่มีอายุแค่เจ็ดขวบ ตากับยายของลูกท่านก็แยกทางกันแล้วต่างฝ่ายต่างก็ไปมีครอบครัวใหม่
แม่กับน้าต้องอยู่กันในกระท่อมหลังเล็กๆบนที่ดินอันรกร้างกว้างมาก 5 ไร่นุ๊ มีแต่ต้นไม้ป่าๆโบราณเต็มไปหมด
เมื่อเติบโตเป็นผู้ใหญ่เรียนจบมีงานทำแม่ก็คิดว่าจะใช้ชีวิตอยู่ตามลำพังคนเดียวไปตลอดชีวิต
แต่คงเป็นกรรมลิขิตในที่สุดชีวิตของแม่ก็ต้องมาประสบพบเจอกับสิ่งที่แม่เกลียดและกลัวซ้ำอีกจนได้
แต่เมื่อกาลเวลาผ่านไปแม่ก็ได้รับรู้ว่าชีวิตแม่ก็ยังมีโชคดีๆตรงที่มีลูกชายน่ารักสองหน่ออยู่ชิดใกล้ให้ใจสุข
ตอนที่น้องกานต์เรียนอยู่ชั้นประถมฯ 5
ได้เอาสมุดบันทึกที่แม่เขียนให้มาเปิดอ่าน
แล้วถามว่าตอนแม่ผ่าท้องเอาพี่กับน้องออกมา
แม่เจ็บมากเลยใช่ปล่าว
แม่ก็บอกให้ลูกคิดเอาเองเนอะว่าแม่เจ็บไม๊
น้องก็ตอบว่าน่าจะเจ็บมาก
แล้วทำไมพี่เกิดตอนค่ำๆ
น้องเกิดกลางวันล่ะครับ
แม่ก็บอกว่าคุณหมอที่แม่ไปฝากครรภ์
ท่านดูฤกษ์ดูยามเวลาที่จะผ่าท้องแม่เอาพี่กับน้องออกมาให้เองเลยนะ
ตอนที่ผ่าพี่ก้องอุ้มออกมาจากท้องแม่
ผิวเป็นสีชมพู แขนขายาวนิ้วเรียวมากดูๆแล้วน่าจะไม่มีปัญหา
แต่ไม่กี่วันก็ตัวเหลืองต้องพาเข้าตู้อบ
คงเป็นเพราะแม่แพ้ท้องตั้งแต่เริ่มตั้งท้อง
จนถึงเวลาผ่าตัดเลยมั้ง
กินอะไรไปก็จะอาเจียนออกจนหมด
พอออกจากตู้อบฯก็อุ้มไปที่บ้านสวนให้คุณยายช่วยเลี้ยงให้
ยายเลี้ยงดีมากอุ้มตลอดเท้าไม่ยอมให้แตะพื้น
นมก็ดื่มแต่นมผงกระป๋องเอส- 26 ดื่มนมเก่งมากวันหนึ่งหลายๆขวด
สงสัยตอนอยู่ในท้องแม่อดอยากมานาน
หุหุเพราะแม่แพ้ท้องมากเลยเนอะ
ทำให้ทานอะไรไม่ได้ลูกเลยอดไปด้วยล่ะมั๊ง
พี่ก้องน้ำหนักตัวเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
ความสูงก็เพิ่มมากด้วยเหมือนกัน
จนคุณยายปลื้มมากที่ขุนหลาน
ซะบะเริ่มเฮิ่ม
เพราะทั้งยายทั้งแม่ตัวเตี๊ยๆ
เตี๊ยเหมือนคนแคระในเรื่องสโนไวท์เลยล่ะเหอๆ
พอพี่ก้องได้สามเดือนก็อ้วนกลมเชียวล่ะ
แม่เลยเรียกพี่ก้องว่าเจ้าอ้วน
ขวดนมนี่ต้องซื้อไปไว้ให้เป็นโหลๆ
เพราะคุณยายท่านอนามัยจัดจ้านมาก
ส่วนน้องกานต์นี่ผ่าออกมา
ก็แข็งแรงมากอ้วนล่ำดำดูด
เลี้ยงง่ายไม่งอแง
แต่เลี้ยงไปเลี้ยงมาเลี้ยงไงไม่รู้ผอมก้องแก้ง
อาจจะตอนน้องอายุได้สองเดือน
แม่ต้องไปทำงาน
แล้วต้องพาน้องไปจ้างคนอื่นเขาช่วยเลี้ยงให้
จนน้องอายุได้ 2 ขวบก็ย้ายไปอยู่ที่เมืองคอน
ย่าป้อมซึ่งเป็นพี่สาวของปู่ท่านก็อาสาช่วยเลี้ยงน้องกานต์ให้
ทั้งที่ท่านก็อายุเจ็ดสิบกว่าปีแล้วนะ
น้องเลยติดนิสัยช่างพูดและฉลาดเกินวัย
เห็นกระเป๋าเงินของแม่เมื่อไหร่
จะพาไปเก็บแอบไว้ทันที
พอแม่ถามน้องชอบเอากระเป๋าแม่ไปแอบทำไมครับ
น้องกานต์ก็บอกว่า
น้องจะช่วยเก็บเงินไว้ให้แม่
แม่จะได้รวยๆ555
ความเห็น (19)
มาให้กำลังใจคุณแม่คนเก่ง และคุณลูกคนดีจ้ะ
ขอบคุณมากค่ะครู 
อัมพร
ขอบคุณจ้าน้องหนู
อาร์ม.
ลูกคือของขวัญอันล้ำค่าที่พระเจ้าประทานให้ มาให้กำลังใจครูกาย
ขอบคุณค่ะคุณพยาบาล
กระติก~natachoei ที่ ~natadee
พี่ก้องน้องกานต์หล่อน่ารักมาก
ยินดีด้วยที่น้องๆเป็นเด็กดีน่ารักค่ะ
ขอบคุณมากค่ะศน.
 |
ขอบคุณค่ะน้อง 
อักขณิช
วันแม่ มานั่งฟังเพล่งที่แม่ พรรณาถึงลูก
สวัสดีจ้าคุณลุงบัง
 |
ดีใจด้วย ที่มีลูกน่ารัก
อ่านบันทึกแล้ว ต้องขอชมน้องที่เป็นคนเข้มแข็ง
เลี้ยงลูกได้น่ารัก เป็นผู้นำและกล้าแสดงออกค่ะ
หลานๆของป้าทั้งสองคนหล่อมากค่ะ
มาเชียร์คุณครู อยากมีสักคน เย้ๆๆๆ
ขอบคุณค่ะคุณพี่
 |
เย้ๆๆๆพี่กายขอเชียร์ให้รีบๆมีเลยนะคะท่านอาจารย์ด็อกเตอร์
 |
สวัสดีค่ะ
ขอชื่นชมและให้กำลังใจคุณแม่คนเก่งค่ะ
- สู้ชีวิตกันไปคนละแบบนะจ๊ะ เรา น้อง-พี่ ถ้ามองในแง่ดี อุปสรรคของชีวิตก็เป็นโอกาสอันดีที่เราจะได้ฝึกความอดทน และความแกร่ง ทำให้ไม่เปราะบาง สู้ปัญหาได้สารพัด
- น้องกายโชคดีที่มี "พี่ก้อง-น้องกานต์" เป็นแรงใจ พี่เองก็มีความรักและห่วงใยใน "ลูกเอ๋-ลูกตั้ม" ที่ทำให้สู้ชีวิตมาได้
- คิดถึง และขอเป็นกำลังใจให้น้องกายและลูกทั้งสองนะคะ
ขอบคุณมากค่ะคุณพี่
แอบแว๊บเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่กันน๊อ ติดว่าคุณพี่มีภาระงานยุ่งอิรุงตุงนังจนไม่มีเวลาเข้ามาจ๊ะจ๋าภาษาดอกไม้กับน้องเสียแล้วสิคะ
คิดถึงมากมายนะจ๊ะ